در باره « هیس! مدعیان اصلاحات فریاد نمی‌زنند »
پایگاه تحلیلی خبری اولکامیز – یکی از کاربران اهل قلم و صاحب نظر اولکامیز که خواست نامش محفوظ بماند در نقدی بر مطلب « هیس! مدعیان اصلاحات فریاد نمی‌زنند » نوشته زیر را ارسال نمود که در پی می آید:
نویسنده گرامی جناب ایگدری در این مطلب، در دوگانه ای نظری افتاده و از مسیر تحلیل درست دور مانده است: اصلاح‌طلب/ اصولگرا.
اصولا صفر و یک دیدن یا دوگانه انگاری نیروهای سیاسی و اجتماعی و مدیریتی ترکمن خطاست. برای چنین قیاس‌هایی به استعاره‌های پیچیده‌تری نیاز است، نه تقابل دوگانی ساده.
در مطلب اولکامیز، چند نیروی ترکمن برای نمونه معرفی شدند که سوابق آنها برای استانداری مناسب و کافی به نظر می‌رسد. چون حضور ترکمنها در پست‌های اجرایی رده‌بالا زیاد نبوده، نویسنده به ناچار بیشتر از نمایندگان ادوار نام برده که مقام آنها از نظر عرفی معادل وزیر است. برخی دیگر هم که سوابق اجرایی بالا و کافی داشتند ازسوی معدودی ناشناس مورد کم‌لطفی قرار گرفتند.
نویسنده درست اشاره کرده که بسیاری از نمایندگان ادوار اتیکت اصلاح‌طلبی دارند اما از این نکته غافل بوده که این اتیکت بیشتر به‌دلیل همراهی با آرمان‌ها و برنامه‌های این جناح سیاسی بوده نه وابستگی حزبی به اصلاح‌طلبان.
اصولا اهل سیاست ترکمن را در دو دسته اصلاح‌طلب و اصولگرا قرار دادن نوعی خطای روش شناختی است. مسائلی که نماینده ترکمن مجبور به پیگیری آنهاست متأسفانه پایه‌ای‌تر و بنیادی‌تر است و با حقوق اساسی ارتباط بیشتری دارد تا خواسته‌های سیاسی و حزبی.
باید از انتصاب ترکمنها در پست‌های سیاسی استقبال کرد ولی یادمان نرود که اصل، شایستگی و قابلیت پذیرش آنهاست.
اتفاقا تعدادی از دوستداران گزینه مورد نظر نویسنده ( آقای سلیمان هاشمی) به اولکامیز معترض شدند که چرا نام او در میان گزینه‌ها نیست اما خودتان انصاف بدهید که سه دوره کاندیداتوری مجلس و سابقه بخشداری در داشلی‌برون آیا بیشتر مناسب فرمانداری در شهرستان‌های استان نیست تا استانداری ؟
اتفاقا سئوال ما از آقای ایگدری این است که آیا در کنار گزینه دلخواه ایشان، گزینه ترکمن دیگری نبود که شایسته حمایت باشد؟ بهتر نیست چند گزینه برای پستی وجود داشته باشد تا هریک به آن منصب برسند موفقیت محسوب گردد؟
آیا ایشان هیچ یک از گزینه‌های مطلب اولکامیز یا خارج از آن را در حد استانداری نمی‌داند؟
آیا این شائبه وجود ندارد که چون آقای ایگدری در انتخابات طرفدار آقای هاشمی بوده است، اکنون هم کسی جز او را نمی‌شناسد یا شایسته نمی‌داند؟ بالفرض که انتقاد او درباره یادداشت آنامحمد بیات وارد باشد آیا روش خود او همان اشکال و ایراد را ندارد؟
بی تردید تعداد شایستگان ترکمن بیش از همه خرچنگ‌های آن برکه است اما فعالان اجتماعی و سیاسی باید چشم بگشایند و به موقع زبان به معرفی و حمایت آنان باز کنند. آنان باید جز حلقه کوچک یا اصلا بزرگ اطراف خود، نگاهی فراگیرتر داشته باشند و از دیدن بزرگان قوم امتناع نکنند.
ندیدن بزرگان، آنان را نیست یا کوچک نمی‌کند. گزینه‌های ترکمن هرگز محدود به یک نفر نبوده‌اند و نخواهند بود.
بزرگ‌ترین مانع انتصاب ترکمنها در مناصبی که شایستگی آن را داشته‌اند خود ترکمنها بوده‌اند.
ما هنوز باور نداریم شایستگان ما بیش از یک نفر هستند و اگر آن یک نفر را در جمع پیشنهادی نمی‌بینیم گزینه‌ها را به یک چوب می‌رانیم. از ماست که بر ماست جناب ایگدری.
www.ulkamiz.ir
جانا سخن از زبان ما می گویی
فکر نمی‌کردم تفسیر یک متن ساده ی فارسی که اصلاح طلب معروف از آن بعنوان انشا یاد میکند آنقدر مشکل باشد. در این موضوع که مدیران ترکمن، گذشته از بحث اصلاح طلب یا اصولگرا بودن باید قدرت چانه زنی و تعامل برای کسب سود ومنافع اجتماعی برای ترکمنها تلاش داشته باشد بلاشک با من موافقید، با مشکلات شخصی که فعالین گنبد با سلیمان هاشمی دارند کاری ندارم ،اینکه سلیمان هاشمی با توجه به رزومه ی کاری خود، شایستگی استاندار شدن دارد یا نه کار من و شما نیست برادر بزرگوار، خوشبختانه یا شوربختانه تشخیص این امر در مملکت ما شاید صدها متولی دارد….
اینکه اصول صد و چند گانه قانون اساسی بعنوان منبع اصلی سایر قوانین موضوعه ی کشور در برخورداری اقوام و مذاهب از فرصت‌ها و امکانات مادی معیار و ملاک قرار میگیرد یا اینکه رییس جمهور تدارکاتچی یا آبدارچی هست یا نیست محل بحث ما نیست.
در مسیر اشتباه قدم بر ندارید بنده در یادداشت خود در قامت وکیل مدافع هاشمی ظاهر نشدم اگر پایان آن نوشتار را مطالعه و در آن مداقه می فرمودید گفته بودم که در شرایط کنونی بعد از چهل و اند سال منافع گروهی ،شخصی را کنار بگذاریم و از هر فرد ترکمنی که در این سمت معرفی شده یکصدا حمایت کنیم اصولگرا یا اصلاح طلب بودن آن فرقی ندارد مهم این است که بعد از اختیار گرفتن سکان استانداری حداقل توجه لازم را برای توسعه ی شرق استان داشته باشد یا در بدترین شق ممکنه مانعی برای تخصیص اعتبارات مصوب نشود.
مخلص کلام اینکه بزرگوار: من عرض کرده بودم سکوت جایز نیست….حالا اینکه هر کسی استاندارشود،به فرمانداری گمارده شود حداقل برای شخص اینجانب تفاوتی ندارد چرا که رزق و روزی خود را با کمک فضل الهی از تخصص خود کسب میکنم.