پایگاه تحلیلی خبری اولکامیز- دکتر سعید یلقی ، فعال اجتماعی :
کار نیک مردان نیک هرگز غبار فراموشی نمی گیرد. نام او را برای اولین بار از زبان پدر خانم بزرگوارم شنیده بودم .
در حوادث روزگار مادر خانمم دچار آسیب دیدگی شده بود که لاجرم برای مداوای آن مرحوم عازم مشهد شده بودند که به دلیل تنگنای زمان و دوری مسیر سرانجامی جز بیتوته شبانه نداشتند که ناگهان زنده یاد دکتر غیادی عزیز در غیاب همسایه خویش ، شب آن دو سفرکرده را مهمان خویش می نماید که گرمی استقبال و مهمان نوازی مهربانه او موجب التیام درد و آلام آنان شده بود و لذا موجب آن گشته بود تا همواره یاد او را گرامی داشته و به نیکی یاد نمایند.
در خصوص کارهای انساندوستانه دکتر غیادی در منطقه محروم راز و جرگلان خراسان شمالی حاجت به بیان نیست. گر چه زن ،مرد ،پیر و جوان، زمین و زمان و حتی طبیعت آن مرز و بوم درباره آن رادمرد و پزشک انسان دوست زبان به سخن خواهند گشود.
اما نمی دانم راز و معمای چنین سرنوشتی چیست که هنوز غم و اندوه از دست دادن فرزند جوان و ناکام او بر کانون خانواده او سایه افکنده بود که ناگهان خود نیز طعمه این هیولای خوفناک شد و مردمان خطه راز و جرگلان تا ساحل نیلگون گمیش تپه را در ماتم فرو بَرَد.
به راستی کیست که این خبر تلخ را بشنود و در رثای فقدان او اشک نَریزد.
آری صحرا کماکان به وجود توانمند، پر خیر و برکت آن طبیب جسم و جان سخت نیازمند بود که ناباورانه بار سفر بست و از میان مان پَر کشید.
خبری بس سوزناک ،جانفرسا بود که گریزی از باور آن نیست و به رسم معمول از کارهای نیک مردمی ، از اقدامات انساندوستانه ، از سعی و تلاش وافر او برای احیاء حرفه پرورش اسب اصیل ترکمن و کارهای بسیار اساسی آن فرهیخته برای توانمند سازی مردمان آن دیار محروم مرزی بگوئیم و بنویسیم .
حیف که علیرغم کارهای بزرگ انساندوستانه او در عمر کوتاهش ، علیرغم شایستگی های فراوانش هرگز شاهد تجلیل بایسته و درخور از او نبودیم !
در پایان این مصیبت تلخ و ناگوار را به خانواده داغدار آن مرحوم و مردم قدرشناس جرگلان تا گمیشان تسلیت عرض میکنم. خداوند متعال رحمت واسعه خویش را بر آن سفر کرده ارزانی بدارد.
www.ulkamiz.ir
