آخرین نوشته استاد صفر دردی طریک به اولکامیز

پایگاه خبری اولکامیز- دی ماه امسال گفتگوی مبسوط با حاج صفر دردی طریک شاعر و هنرمند سیمین شهری را  در چند بخش در اولکامیز و انجمن ادبی جیحون منتشر کردیم  که به نظرم آخرین گفتگوی رسانه ای آن مرحوم بود که مورد استقبال علاقمندان شعر و ادب ترکمنی قرار گرفت. پس از آن دقیقا در هفدهم دی ماه سال جاری یعنی درست دو هفته قبل وفاتش باز سئوالی در ذهنم بوجود آمد که آن را از طریق فضای مجازی ( واتساپ ) با استاد طریک مطرح نمودم. سئوالاین بود : استاد ، با خلیفه باخشی دردی طریک چه نسبت خانوادگی و خویشاوندی دارید؟  ایشان هم در پاسخ نوشته کوتاهی  فرستاد که هنوز در هیچ جایی منتشر نشده است و برای اولین بار الان نشر می دهیم. همچنین آوازی که با نی هفت بند در محفلی دوستانه در انبارالوم اجرا کرده بود را صمیمانه ارسال نمود :

ایزدی: سلام حاجی شما با خلیفه دردی طریک نسبت خویشاوندی دارید؟
[۲۱:۲۶, ۱۳۹۹/۱۰/۱۷] صفردردی طریک ?:

سلام لطیف آقای گل نه دوست عزیز ما (ایگ)هستیم آنها (قول).  بیش از نیم قرن پیش نسبتهای آن خلیفه در روستای ما قارقی ساکن بودند زیرا قبل ازآن عموهایش چوپان گله گوسفندهای بابابزرگم بودند. فقیر بودند. همه شان نی نواز و آدم های خوش مشرب و شوخ بودند هنوز نسبتهایش در سمت جنوبی رودخانه قارغی چندین خانواده زندگی می کنند. اگر بشناسی محمود کم که در اصل (طریک)می باشد سالها شهردار سیمین شهر دو سال هم شهردار بندر ترکمن  شد. او پسر عموی دردی خلیفه می باشند. ما با آنها فقط هم فامیل هستیم.

من آواز خوانی کنار (یدی بوغون یا غارغی تویدیک را از عموی خلیفه درد طریک که چوپان گله پدرم بود در ده دوازده سالگی تفننی یاد گرفتم که هنوز هم بلدم بخوانم. آه چه دورانی داشتیم در زمان کوچ نشینی همراه گوسفندانمان.

اگر ملاحظه فرموده باشید یکی دو نمونه از آوازم را کنار نی چوپان تقریبا دو ماه پیش در آق بولوت گذاشتند. حالا هم اگر توانستم نمونه اش را می گذارم ببین. ممنون.سپاس شب بخیر.

www.ulkamiz.ir