تدریس زبان مادری تولدی دوباره مردمی که احساس میکردند فراموش شدهاند
پایگاه خبری اولکامیز – کلیات تدریس زبانهای محلی و قومی در مدارس در کمیسیون تحقیقات و آموزش عالی مجلس یازدهم تصویب شد. اجرایی شدن این طرح می تواند امیدها را زنده کند و در احیا و تقوبت زبان های قومی نقش مهمی ایفا نماید.
در این باره از منصور طبری رئیس انجمن میراث گنبد سئوال کردیم تا دیدگاهش را بیان کند. وی در پاسخ به پرسش اولکامیز نوشت :
با سلام به دوست گرامی، آقای لطیف ایزدی. در مورد سؤال مربوط به تصویب کلیات تدریس زبانهای محلی و قومی یا بهتر است گفته شود تدریس “زبانهای مادری” اقوام در مدارس کشور، باید عرض کنم که سرزمین بزرگ ایران از اتحاد چندین قوم تشکیل شده و هر کدام نگاهبان قسمتی از این مرز و بوم بوده و هستند و همه با هم، این وطن وسیع را تشکیل دادهاند.
بعد از انقلاب اسلامی، در اصل ۱۵ قانون اساسی کشورمان به صراحت اعلام گردیده بود که اقوام مختلف ایرانی میتوانند در مدارس به زبان مادری خود آموزش ببینند، اما متأسفانه به دلیل برخی مسائل و مشکلات، اجرای آن سالها به تعویق افتاد و فعالین فرهنگی از طرق مختلف پیگیر اجرای آن بودند و نمایندگان تورکمنِ مجلس نیز هر از گاهی از طرف رأی دهندگان خود، این موضوع را در مجلس شورای اسلامی عنوان میکردند.
در هر صورت حدود ۴۳ سال است که اقوام مختلف در ایران عزیزمان، منتظر چنین رویدادی بودند و هستند و من نیز به عنوان یک فعال فرهنگی تورکمن، تصویب این طرح را به فال نیک میگیرم و امیدوارم که هرچه زودتر و بدون وقفه و بدون هیچ مانعی، این طرح اجرایی گردد و آرزوی چند دههی قوم تورکمن و سایر اقوام، به مِنَصّه ظهور برسد و انتظارها به پایان خود نزدیک شود و باعث شادی مردم گردد.
پاسداشت زبان مادری یعنی پاسداشت هویت تاریخ یک ملت، یعنی تولدی دوباره برای مردمی که احساس میکردند فراموش شدهاند، یعنی سرزمینی به وسعت آسمان، تپشِ دوباره قلب مادران و شکوفایی چهرهی شکستهی پدران و روز جشن بزرگ فرزندان.
آفرین بر تمامی مادران و پدران سرزمینم که در طی این سالها، سختترین شرایط اقتصادی و فرهنگی را تحمل کرده و با اندک امکانات خود سعی نمودند زبان مادری خود را به فرزندان خود و نسلهای آینده منتقل نمایند.
آفرین بر تمامی فعالین فرهنگی، ادیبان، شعرا، نویسندگان، هنرمندان موسیقی و خبرنگاران سرزمینم که صادقانه و بدون هیچ چشمداشتی، با صرف عمر و جان خود، در راه رسیدن به چنین روزی، هرگز از راهِ رفتهی خود خسته و یا پشیمان نشدند.
آفرین بر نمایندگان مجلس، بخصوص نمایندگان تورکمن و مسئولین کشوری که دریافتهاند، گرامیداشت زبان مادری یعنی گرامیداشت مادران عزیز وطن، گرامیداشت پدرانی که پشتوانه این مادران بودند و گرامیداشت فرزندانی که سازندگان آینده کشور هستند.
“هِممأنگیز آرماوِرینگ”
سخن پایانی این است:
در صورتی که این طرح بزرگ اجراء گردد، در تدوین کتابهای درسی اقوام، حتمأ از اساتید و بزرگان ادبیات و فعالین زحمتکش فرهنگی هر قوم استفاده بهینه گردد و با مشورت آنها و با در نظر گرفتن شرایط فرهنگی هر قوم، مطالب کتابها تدوین شود.
به امید روزی که با اجرای این طرح بزرگ، شاهد آموزش کودکانمان به زبان مادری خود، در کنار زبانهای دیگر، در مدارس تورکمنصحرا باشیم. “نِصیپ بۇلسا”
www.ulkamiz.ir