دکتر غیادی، پزشکی فراتر از انتظار
پایگاه تحلیلی خبری اولکامیز – عظیم قرنجیک :
مرگ هرلحظه ممکن است که از راه برسد، و مردان بزرگی همچون غیادی ها، بسان برگی از درختی بیفتند، وغمی جانکاه بر دگر دردهای هر دم افزای جامعه فزونتر گردد .
آری دکتر غیادی این پزشک فداکار و انسان دوست ، با خود عهد بسته، و علاقمندانه بر این عهد خود متعهد بودند، و مایه از جان و زمان خود گذاشته ، عمری را به کار درمان و مداوای بیماران مردم منطقه محروم جرگلان و راز و… سپری نموده ، و دل به تیمار بیماران نهاده، و با عشقی مفرط به کار طبابت و درمان مشغول بوده اند .
اینک در فقدان این پزشک متعهد و این انسان واقعی ، انسانی که بیمارانش را هم حمایت مالی می کرد و هم حمایت عاطفی، و با انگیزه ای عاشقانه بیمارانش را طبابت، و بیمارانش نیز چه خوش خوشانه طبابت ایشان را باور می کردند ، و بی دغدغه و تامّل، عاشقانه به سوی مطبش می شتافتند ، و این علاقمندی دو طرفه بین بیمار و طبیب ، نشان از عشق دو طرفه داشته است .
حال در فقدان این عاشق دلسوخته ، بیماران منطقه چه حال و روزگار سختی خواهند داشت که با دلهایی تپان و سرشار از آرزوی التیام دردهایشان، به مطب ایشان گام می نهاده اند ، واپسین امید خود و درمانگر دردها و بیماری های درمان ناپذیرشان را از دست داده اند .آنان که هر روز چشم امید به مطبش دوخته بودند ، اینک در فقدان این طبیب متخصص و حاذق، این ایام کرونایی را چگونه سرخواهند کرد .
آری اینک این مرد فداکار ترکمن ، این پزشک انسان دوست و خدمت رسان مردمان محروم منطقه جرگلان و راز و…، در دوران حزن انگیز کرونایی ، در مسیر رهانیدن مردم منطقه از دست این ویروس چموش و سرکش ،اینک خود گرفتار این ویروس منحوس گردیده ، و جان خویش را فدا کرده است .
و اکنون نه تنها مردم آن دیار، بلکه کل منطقه ترکمن صحرا ، در ماتم و عزایش نشسته اند، که زبان از بیان خدمات ارزنده اش قاصر است .
آری خدمات ارزنده آن پزشک متعهد را در این مختصر نمی توان بازتاباند ، آنچه گفتنی است این است که ایشان، فراسوی انتظار از دانش پزشکی، کاری می کرده کارستان ، حال این کارهای فرا انتظار چه در عالم طبابت باشد، و یا چه در حوزه پرورش اسب اصیل ترکمن ، که در هرکدام از این حوزه ها ، فراتر از انتظار ظاهر شده ، حرفهایی برای گفتن داشته اند ، افسوس چه انسانهای عاشقی ، در پنجه های ستمگر کرونا ، چون شمع فروزان ، آب شده و می گذرند ، تا که به وصال حق و معبود خویش شتابند .
این فقدان اسفناک را به جامعه ترکمن و همه دوستداران آن زنده یاد تسلیت و تعزیت گفته ، امید که روح بلند آن رادمرد شاد، و یادش همواره گرامی و جاودانه باد.
www.ulkamiz.ir
جلیل دده عزیزم خدا رحمتت کند، دارم خون گریه میکنم ، برادر شهیدم ، چه بد شد نمیتوانم در مراسم تشییع پیکر پاکت شرکت کنم، در تهرانم آمدن مشکل است و مریض احوالم ، از ما راضی باشید، خداوند از شما راضی باشد، بی شک با ابرار و اولیا محشور میشوی، به جرات میتوانم بگویم در خدمت خالصانه به ترکمن کم نظیر بودید، کسی که مانند شما توانست بر ترکمن ها فرهنگ، علم اباد کردن منطقه و زیستن در صلح و آرامش بیاموزد مرحوم عبدالقادر اخوند داغستانی رحمه الله علیه بودکه یادم هست بسیار به شخصیت ایشان علاقمند بودید و گفتید کتاب هادی خرمالی را مطالعه کردم و مجذوب شخصیت ایشان شدم ، ان شاءالله با ایشان محشور شوید . آمین