مطالب ویژه

مشکل بزرگ بی آبی در روستای آق بند

آب لیتری 50 تومان / یک تانکر آب 750 هزار تومان

پایگاه خبری اولکامیز – امان محمد خوجملی : روستاهای ما مشکلات فراوانی دارند مخصوصاً روستاهای دور افتاده از مرکز شهر. فاصله از مرکز شهر هرچه بیشتر باشد محرومیت وعمق و گستره ی مشکلات هم بیشتر است. اخیراً برای تجدید دیدار با یکی از دوستان قدیمی که در مقطع راهنمایی با هم همکلاس بودیم به این روستا رفتم.

۲۵ سال پیش هم رفته بودم از آن موقع تا حالا چهره روستا چندان تغییری نکرده است. همان موقع روستا فقط برق داشت و بعد از آن مردم روستا از نعمت تلفن هم برخوردار شدند و دیگر هیچ.

دوستم گفت: «چند سال است معدن صدف هم کشف شده است. شرکتها صدف را با کامیون می برند و اما امتیاز معدن عایدی چه کسی می شود خبر نداریم. ولی عایدی معدن صدف برای روستا تقریباً صفر است و هیچ درصدی برای مردم روستا در نظر نگرفته اند. تنها عایدی خرابی جاده ی روستا به شهر است که در اثر تردد کامیونهای سنگین وزن اتفاق افتاده است».

جاده فرعی روستا تا به جاده اصلی گنبد اینجه برون حدود ۳۰ کیلومتر است. از این مقدار حدود نصف آن آسفالت گرم است و وضعیت مناسبی دارد. اما بقیه جاده به علت خرابی بیش از حد از عرض آن کاسته شده و عبور و سبقت از کنار کامیونها برای سایر خودروها را بسیار مشکل کرده است.

از سه راه آقبند به گنبد هم حدود ۳۰ کیلومتر می باشد این روستا در مجموع با شهر حدود ۶۰ کیلومتر فاصله دارد. روستای آقبند حدود ۵۰۰ خانوار جمعیت دارد غیر از این حدود ۱۵۰ خانوار نیز به شهر کوچ کرده اند. این روستا لوله کشی گاز و آب ندارد. آنها مشکل گاز را با کپسول گاز حل کرده اند اما حل مشکل آب برای آنها بسیار حیاتی شده است.

حدود ده سال پیش ۱۰ کیلومتراز۳۰کیلومترتاخط لوله نوارمرزی فاصله وجوددارد برای تامین آب روستا لوله گزاری شده ولی بعداً ادامه پیدا نکرده وبحالت خود رهاشده است. علاوه بر دامها خودِ مردم نیز به آب ارزان قیمت مانند دیگر روستاها نیاز دارند. آب لیتری ۵۰ تومان برای مردم روستا که با درآمد اندکی زندگی می کنند بسیار کمر شکن است. تانکرهای سیار آبفا هم به علت فراوانی و گسترگی و دورافتادگی روستاها به همه جا نمی رسند.

مسئولین محترم فرماندار و نماینده مجلس به مشکل چنین روستاهایی کارشان تولیدات کشاورزی و شیر و گوشت قرمز و سایر نیازهای ضروری مردم است یک فکر اساسی بکنند. خشکسالی و به موازات آن گرانی آب زندگی آنها را بسیار تحت تاثیر قرار داده است.

دوستم می گفت:« یک گاو با گوساله اش روزی ۵۰ لیترآب مصرف می کند آب هم لیتری ۵۰ تومان تمام می شود. اگر کسی ده راس گاو داشته باشد و معمولا در روستاهای دور افتاده ازشهر هم دارند هزینه آب روزی ۲۵ هزار تومان می شود یک تانکر آب ۱۴ هزار لیتری برای یک ماه کفایت می کند. یعنی ۷۵۰ هزار تومان فقط برای یک ماه!!!.».

این را مقایسه با روستای خودم (حالی آخوند) ماهی ده هزار تومان هم نمی شود. غیر از روستای آقبند روستاهای همجوار مانند ماسان کوپ و اوچ قویی و نارلی داغ و پشه لر هم چنین وضعیتی دارند. حالا به این مشکل گرانی خوراک دام و کاه را هم اضافه کنید وضعیت غیر قابل تحمل می شود.

الان بیشتر مردم دامهایشان را می فروشند و شیر هم نمی تواند هزینه خوراک دامها را جبران نماید. قبلاً زمان غیر خشکسالی دامداران مشکل کاه نداشتند ولی خشکسالی سالهای اخیر این مزیت را هم از آنها گرفته است.

دوستم می گفت: «اگر مسئولین درکوتاهترین زمان آب موردنیاز اهالی را تامین نکنند و خشک سالی هم ادامه داشته باشد دو سه سال بیشتر طول نخواهد کشید دامداری درچنین روستاهایی نابود خواهد شد و خوداهالی نیز که هم اکنون تمام دسترنجشان صرف تهیه آب میشود چاره ای جز مهاجرت به شهرهارا نخواهند داشت ».

آیا بهتر نیست دولت برای حل مشکل آب این اهالی کمرهمت ببندد وسالیان سال چشم انتظارمسئولین نشسته اند جامه عمل بپوشاند. آیا داد روستائیان را کسی خواهد شنید؟ / کانال نویسنده

www.ulkamiz.ir


نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا