پایگاه تحلیلی خبری اولکامیز -گفتاری از دکتر رشید نافعی : در این هوای گرفته ؛ ابری و مه آلود سیاه وقتی میشنوم در اومچالی غارقی اسم دبیرستان را ایرانسل میگذارند و در آق قلا اسم کمینه شاعر دردمند اجتماعی و مذهبی را از تابلو مدرسه نوساز حذف میکنند.
گرچه نه تنها نگارنده بلکه تمامی تورکمن ها و اهل سنت اسم جایگزینش امام رضا را قبول و ارادت خاصی دارند ولی نمیشود از ستونهای فرهنگی و ادبی نیز چشم شست و به محاق رفتن آن ستون ها موضع نگرفت.
به امید صدور عقلانیت از ناحیه مبادی ذیربط ٫ دوتار سیاه ام را بر دست میگیرم ولی چه قدر سختش بود آهنگ کچ پلک را بر پنجه های نوازنده اش همراهی کند شاید آن نیز مثل هوای امروزی حالش گرفته و غمباری دارد.
نمیدانم! ولی بی اختیار دست هایم می نوازد پشت سر هم آهنگ اولترر٫ بیچاره٫ یاغما بولوت..را و با همدیگر همنوازی و همدردی میکنند.
وقتی دستها از زدن مضراب باز می‌ایستند نگاهی به بیرون میکنم .می بینم هنوز هم ابر آلود و سیاه است ناخودآگاه و فی البداهه این شعر از ساوچی ، شاعر معاصر برایم تداعی میشود که به زور این هوای غمبار بر زبان و دلم باریدن میکند :
غارالئب دور غارا داغئنگ دومانئ
یونه ولیئم یاغمور بولئب یاغمایار
گونش – ام ایل لاردان اویکه لئ یالئ
ائخلاص بیلان بئر سیخیللئ دوغمایار . .
ترجمه : ( کوه سیاه را مه و ابر سنگینی فرا گرفته است طوری که انگار حالا حالا قصد ندارد سبکباران کند خودش را .
و خورشید نیز به اکراه طلوع یازیدن میکند٫ انگار با مردمان روی زمین قهر کرده و دیگر مثل قبل به صورت یکنواخت و سخاومندانه طلوع و ظهور گرمابخش به سوی زمین مردمانش نمیکند ). خرد یارتان
www.ulkamiz.ir
