گزارش

وضعیت عمومی زندان گنبد/ قسمت سوم

رفتار رئیس و ماموران زندان متعادل و دوستانه است

پایگاه خبری اولکامیز – امان محمد خوجملی : اوایل انقلاب برخورد ماموران زندان با زندانیان اندکی پرخاشگرانه و تحکم آمیز و توأم با عتاب و خطاب بود اما این بار من چنین صحنه هایی را کمتر شاهد بودم.

اول خیال کردم چون روزنامه نگار هستم با من با احتیاط رفتار می کنند. ولی بعداً دیدم رئیس بند قرنطینه و افسر نگهبان و سایر ماموران بند قرنطیه با همه زندانیان برخورد دوستانه و ملایم دارند. اینگونه برخوردهای دوستانه برای زندانی از هر لحاظ تحت فشار روحی و روانی است بسیار آرامش بخش و تسکین دهنده است.

هوا خوری : بند قرنطینه یک حیاط بزرگ دارد به اندازه ی ۲۰ متر در ۵۰متر زندانیان در آن قدم می زنند و به آن هواخوری می گویند. صبح در این حیاط بعد از صبحانه ۵ دقیقه ورزش می کنند و بعد آمار می گیرند و عصر هم قبل از شام یکبار آمار می گیرند و تعداد زندانیان حول حوش ۹۰ نفر می باشد. اتاق یک ۲۰ تخت دارد و متعلق به رئیس یا وکیل بند است که با خدمه هایش حدود ۸ نفر هستند در آن زندگی می کنند و دیگر کسی را به آن راه نمی دهند.

اینها صبحانه و نهار و شام را برای زندانیان تقسیم می کنند. تمیز کردن سالن بند هم برعهده اینهاست. در این اتاق فلاکس چای و یخدان هم وجود دارد و احتمالاً قاشق و چنگال هم هست. در اتاق افسر نگهبان یک دستگاه یخچال وجود دارد از آن هم وکیل بند استفاده می کند.

امکانات و رفاه و آسایش این اتاق بیشتر از دو اتاق دیگر است. اتاق دو و سه به جای بیست نفر همیشه نزدیک چهل نفر زندانی دارد. افزایش تعداد زندانیان از حد مجاز هم باعث گرمی اتاق می شود و هم هنگام شب خوابیدن را مشکل می کند چون تحمل نفخ روده (بادشکم) چهل نفر گاهی اوقات هم پنجاه نفر واقعاً زجرآور است.

خط تلفن: برای برقراری ارتباط با بیرون از زندان سه خط تلفن در بند قرنطینه وجود دارد با کارت تلفن کار می کند و مبلغش نیز بسیار ارزان است فکر می کنم هر دقیقه اش بیشتر از ده تومان نیست. من خودم ده بار با خانه تماس گرفتم هزینه ی همه ی آنها سر جمع سیصد تومان نشده است. یک کارت عابر بانک به زندانی می دهند فقط در درون زندان کاربرد دارد. اگر کسی کارت شما را بدزدد و به خارج از زندان منتقل کند به دردش نمی خورد حتی کارت تلفن هم چنین خاصیتی دارد و در بیرون از زندان به درد کسی نمی خورد. فکر می کنم این دوتا را خیلی خوب طراحی کرده اند. یعنی دست دزدها را از پشت بسته اند.

ورودی های جدید: به بند قرنطینه روزی بطور متوسط ۵ نفر افزوده می شود بیشترشان معتادان مواد مخدر هستند. اینها اول سه شبانه روز می خوابند و چندان غذا هم نمی خورند ودر سه روز اول حمام هم نمی روند. بعد از سه روز که درد اعتیاد فروکش می کند اینها مرتب می خورند و هیچ موقع از غذا سیر نمی شوند اینها در عرض شبانه روز حدود ده بار غذا می خورند نان ذخیره می کنند غذای اضافی را ذخیره می کنند شبها گاهی اوقات سطل آشغال را تخلیه و نانهای درون سطل را می خورند.

کرونا: زندانی قبل از اینکه وارد زندان شود یک نفر از او آزمایش می گیرد. آزمایش هم به این شکل است به دماغ زندانی یک چوب نازک که به نوکش یک چیز پنبه مانند را گذاشته اند به دماغش فرو می برند اگر زندانی چند بار عطسه بزند نشانه سلامتی اوست.

در داخل بند قرنطینه هم هر سه روز یکبار برای زندانیان ماسک توزیع می کنند ولی حدود ۹۵ درصد زندانیان از آن استفاده نمی کنند. هم در سرشماری صبح وهم در سرشماری عصر روزی دو باردستگاه دماسنج کرونا یاب را روی پیشانی زندانیان می گذارند و افراد بالای ۳۸ درجه گرما را اعلام می کنند. خیلی ها از لیوان مشترک برای خوردن چای و آب از آن استفاده می کنند.

من خودم هم در اواخر استفاده از ماسک را کنار گذاشتم شبیه دیگران شدم. اینکه گفته می شود معتادان کرونا نمی گیرند را بتدریج باور کردم. چون در عرض ۱۲ روز که در زندان بودم نشنیدم کسی را به خاطر بیماری کرونا به بیرون از زندان منتقل کرده باشند.

ادامه دارد

www.ulkamiz.ir


نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا