وقتی جان پاره های ما غیب می شوند

پایگاه تحلیلی خبری اولکامیز – دکتر غیادی یک ستاره بود که درخشید ، راه نشان داد و رفت.
دکتر غیادی ، پزشک انسان دوست ترکمن صحرا ، پاره تن و جان پاره ترکمن صحرا با یک دنیا آرزوی بزرگ و زیبا، از میان ما رفت.
دکتر غیادی یک ستاره بود که در بهار خنده زد #و چون ارغوان در میان مردمان محروم جرگلان به انساندوستی، نجابت و شرافت شکفت.

او چو خورشید تابناک ترکمن صحرا از تیرگی خودخواهی و خودشیفتگی بر آمد و در رنج ، عشق و حرمان نشست و رفت.
عبدالجلیل یک ستاره بود که یک دم درین ظلام ،فریب آفتاب گونه ها، درخشید، راه نشان داد و رفت.

دکتر غیادی سخن نگفت، بلکه عمل کرد، شرافتمندانه زیست. عشق را در میان محرومترین انسانهای ترکمن صحرا ترجمه عملی کرد.

دکتر غیادی یک بنفشه بود که در راز و جرگلان میوه و گل عشق داد و مژده داد: «زمستان خواهد شکست!» و رفت.

و باز این ماییم که در سکوت ، خلوت و غم نبودن دکتر، ما فرزندان دشت ##و انتظار، فرزندان امیدهای تنگ در دشت بی کران با آرزوهای بیکران و بزرگ دکتر غیادی چه خواهیم کرد؟

ما فرزندان رودهای گل آلود جرگلان و گمیشان، صاحبان عشق های دور، ساکتان روزهای کار و خستگان شبها ، یال بلند تمناهای زیبای دکتر غیادی برای راز و جرگلان و ترکمن صحرای نجیب را چگونه نقاشی و تصویر خواهیم کرد؟

در بین ما کدامین فرزندان، سلاح عشق ، فداکاری، انساندوستی و آینده نگری دکتر غیادی را برای ترکمن صحرایی آباد، به دور از محرومیت همراه با زندگی آزاد، شرافتمندانه و عادلانه، به خون دل و به رنج جان صیقل خواهد داد؟

دکتر غیادی، جان پاره ترکمن صحرا یاد تو و رویاهایت بخیر.

ما میدانیم که تو برای پرسیدن نام گلی ناشناس### در صحرا، چه سفرها کرده ای
ما یادمان هست که برای بوسیدن خاک سر قله های انسانیت و فداکاری چه خطرها کرده ای.
و ما اطمینان داریم که تو برای آنکه راز ، جرگلان و ترکمن صحرا گوهری تابان شود، خون دلها خورده ای.
وما با جان خود حس کرده ایم که تو برای جاودانه ماندن این عشق پاک به ترکمن صحرا رنج دوران برده ای.
دکتر غیادی یادت گرامی، چون که تو برای آنکه ترکمن صحرا خانه خوبان شود، رنج دوران برده ای.

دکتر محمد نظری ، دکتر رحمان قره باش ۱۵-۶-۱۴۰۰
# با الهام از شعر نازلی سخن بگو ، احمد شاملو
## با الهام از شعر دختران دشت ، احمد شاملو
### با الهام از شعر سفر برای وطن، نادر ابراهیمی

www.ulkamiz.ir