به یاد معلمانم
پایگاه خبری اولکامیز – یوسف ایگدری : مردی لاغر اندام و تکیده با چوب اناری که بیشتر مواقع سر کلاس به همراه داشت و اما با همه این روحیات چه خوب هجی کردن حروف الفبا و جمع و تفریق پایه ریاضی را یادمان داد, مردی از دیار علم و اموزاندن, اق قلا…. غفور قره داشلی
و اما کلاس دوم, مفید عنایتی که هیچ موقع نگفت زاده کدام مرز بوم است, مردی از جنس انسان و انسانیت که عشق را در وجود شاگردانش زنده کرد و هنوز که هنوزم چقدر ادم دوست دارد بعد از سی و پنج سال لحظه ای در کنارش باشد
عطا محمد شیر محمدلی, با اراده در تدریس و به معنای واقعی اموزگاری سخت گیر, و جدول ضربی که مجبور بودم روزی تا ده صفحه به عنوان تکلیف ریاضی تحویلش دهیم و باز مردی از دیار اق قلا
و اما پایه چهارم که هنوز هم دوست دارم تا اخر عمر در همان سال می ماندیم و سال تحصیلی ادامه داشت, غلامرضا توشن به ادرس فلکه سرخواجه گرگان که انروزها رفتن به شهر علی اباد و اق قلا برای ما ارزویی بزرگ بود , مردی بود به غایت دلسوز شاگردانش که علم را با ذره ذره وجودش یادمان داد
و اما پایه پنجم ابتدایی , انه بردی کُرد مردی از دیار خواجه نفس با دوستش حمید کمی که میگفتند استاد نوازندگی و دوتار هست, و چه خوب شاگردانش را برای رفتن به مقطع بالاتر پایه متوسطه ان زمان اماده کرد.
و بعدها در مقطع بالاتر بودند معلمان عزیزی چون برادران یلمه, کاظمی, قرنجیک, یلقی… که ضمن ارزوی صحت و سلامتی برای همه این عزیزان, دستان مبارک ایشان را به پاس زحمات بی دریغ شان می بوسم . روزتان مبارک
www.ulkamiz.ir
