تاملی بر اظهارات محمد شهرکی در مورد حادثه کودک آزاری  

پایگاه خبری اولکامیز- محمد شهرکی رئیس شعبه ۱۱ صلح و سازش دادگستری گنبد در گفتگو با ( رویداد ۲۴ ) در مورد حادثه کودک آزاری در سد گلستان سخنانی بر زبان راند که قابل تامل بود و با واکنش هایی همراه شد. یادداشت انتقادآمیز زیر به قلم جمعه گلدی سعدی یکی از همراهان اهل قلم اولکامیز از شرق ترکمن صحرا می باشد که در پی می آید :

کلام و سخن گفتن در سبک زندگی دینی کاملا هدفمند و روشمند است و باید انسان در نوع سخن گفتن ملاحظات زیادی را در قالب ” ادب گفتاری ” در نظر بگیرد.

گفتن و شنیدن دو کار مهم و روزمره ماست، اینکه چه بگوییم، چگونه بگوییم؟ چه سخنانی را نگوییم؟ به چه مطالب یا صداهایی گوش ندهیم؟  همه از مباحث لازم و مفید و کاربردی است.

اگر “ادب” شاخه ها و شعبه هایی دارد، بخشی از آن هم در گفتن و شنیدن و گوش دادن آشکار می شود.

کیفیت سخن گفتن و محتوای کلام، نشانه عقل و شعور و ادب انسان است و شخصیت هر کس را در آینه کلامش می توان شناخت. به تعبیر حضرت علی (رض )، لا ادب لسیی النطق؛ کسی که بدگفتار است، ادب ندارد.  مخصوصا بیان سخن از طرف یک فرد عادی و فرد با جایگاه دولتی اجتماعی یا مردمی بازتابهای متفاوتی دارد.

ضرب المثلی قدیمی هست که می گوید آنچه برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند. در مثال جای مناقشه نیست. جناب شهرکی نعوذ بالله دختر یا خواهر شما  در حال عبور است و چند نفر جلوی او را می گیرند و هیچ گونه قصد آزار و اذیت و تجاوز ندارند اما هدف آنها این است که چند لحظه ای خوش باشند و بنابراین  از او می خواهند که برقصد و او هم به زور یا به دلخواه خود می رقصد و شما یا چند نفر از فامیل هایتان از آنجا رد می شوید چه واکنشی از خود نشان می دهید؟ آیا می گویید بگذار اینها خوش باشند. نیتشان که تجاوز نیست بلکه خوش بودن در این ایام است.

اگر اینگونه بیندیشید و رفتار کنید آیا خاستگاه  دین که منبع اصلی قوانین در جمهوری اسلامی است تربیت چنین افرادی است یا رفت و آمد داشتن با یک خانواده از دیدگاه ما این است که ما و ناموس آن خانواده به منزله مال و ناموس خودمان است و دفاع از مال و ناموس ایشان وظیفه من می باشد نه اینکه دختران معصوم را من آزار دهم مگر دختر خودم را اذیت می کنم که ایشان را اذیت کنم.

اگر قرار باشد کسی به ناموسمان دست درازی کند و ما کاری نکنیم که مبادا باعث اختلاف شود اگر کسی به دین ما توهین کند و ما کاری نکنیم که مبادا ضد انقلاب خوشحال شود و کسی به وطن ما تعرض کند و مبادا باعث جنگ شود و کاری نکنیم  که دیگر نه دین می ماند و نه ناموس و نه وطن.

آیا دینی که سرلوحه و راهنمای روش زندگی ما است هم همین حکم را می کند. اینگونه بیانات ناشیانه و بدون تعقل شما در اینجا با فرافکنی موضوع به ضد انقلاب و تبرئه و بی گناه و کم گناه جلوه دادن فرد خاطی که اصلا هیچ ایشان کار خطایی نکرده بلکه مقصر اصلی ملتی هستند که دین و ناموس و اجرای فرامین دینی برای ایشان مهمتر از هر چیز دیگر می باشد جز کوبیدن بر طبل اختلاف و تفرقه چیز دیگر نمی باشد و نمایانگر  ارزش قائل نشدن به دستورات دینی و هنجارهای اجتماعی و ارزشهای قومیتی از طرف شما می باشد .

شما که قانون خوانده اید بفرمایید کجای قانون چنین اجازه ای را به افراد می دهد تا چنان سوء استفاده ای را از دختران و دخترکان جامعه ما کنند؟!

کجای قانون نوشته که دغدغه ناموس داشتن، دغدغه ارزشها و هنجارهای قومیتی و دینی داشتن، بازیچه ی ضد انقلاب شدن است؟!

چون منصبی و مقامی و ثروتی دارید حق ندارید با بیانات نسنجیده نمک بر زخم ملتی بزنید و به جای اینکه دلسوز ملت باشید دلسوز فرد خاطی باشید به جای این‌که طرف ملت باشید طرف او باشید.

آیا فکر نمی کنید بیانات نامعقول و غیر منطقی شما که در جایگاه یک فرد قضایی  هستید باعث بدبین شدن ملت به دولت و حکومت می شود در صورتی که حکومت ما و دولت ما دغدغه اصلی اش دفاع از دین و ناموس است و اتحاد و وحدت جزو آرمانهای مقدس  این نظام است که در حفظ و پاسداری همه آحاد جامعه نقش دارند.

شوربختانه این اظهارات شماست که ضد انقلاب را خوش می کند چون می تواند زمینه ساز تفرقه شود و بذر فتنه را بکارد ، خداوند می فرماید : ” الفتنه اشد من القتل”.

ولی ملت غیور، صلح طلب و وطن پرست ترکمن به هیچ عنوان سخنان نسنجیده شما را به پای حاکمیت نخواهند نوشت.

در پایان از جنابعالی هم می خواهیم تا اولا از ملت ترکمن عذرخواهی کنید و ثانیا از این به بعد ابتدا سخن را در ذهن و عقل بررسی  نمایید و سپس بر زبان جاری کنید.             خداوند به همه بندگانش انصاف عنایت دهاد.

www.ulkamiz.ir