یادداشت

حقوق بشر در نهج البلاغه

پایگاه خبری اولکامیز – امان محمد خوجملی: اخیراً یک کتابی به صورت پی دی اف خواندم. اسمش بود حقوق بشر در نهج البلاغه. این کتاب خلاصه ای از کتاب بزرگ نهج البلاغه گفته ها و نوشته ها و خطبه های حضرت علی علیه السلام باید باشد که در فصل نامه مطالعات تفسیری – سال دوم- بهار ۱۳۹۰ –شماره ۵ – صفحات ۹تا۴۴ منتشر شده است.

این کتاب بصورت پی دی اف در ۳۸ صفحه منتشر شده و نویسندگانش محمد سلطان مرادی و مریم هابیلی هستند.

حضرت علی علیه السلام امام اول شیعیان و خلیفه چهارم اهل سنت می باشد. در واقع می شود گفت حضرت علی علیه السلام را فصل مشترک اهل سنت و تشیع و دین و دموکراسی قلمداد کرد.

حضرت علی علیه السلام با آن همه ساده زیستی و گذشت و بخشش و مدارا و تحمل و بردباری در حق دیگران و مخالفان و غیر همدینان و حتی دشمنانش چرا مورد توجه حکومت ما قرار نگرفته است واقعاً جای تعجب دارد؟

او در نامه خود به مالک اشتر نخعی نامزد استانداری مصر می گوید« بر آنان چون حیوانی درنده مباش که خوردنش را غنیمت شماری. زیرا آنان دو گروهند یا برادران دینی تو هستند یا همنوعان تو در آفرینش». این درحالی است که تعداد زیادی از ساکنان آن منطقه مسیحی یا غیر مسلمان بوده اند. (صفحه ۱۵ شریف رضی، ۱۳۸۴:ن۵۳).

این چند کلمه به تنهایی کافی است انسان را به سمت محتوای دین جذب کند و انسانها را از تعصب و جمود و خشک مقدسی و افراطی گری و دیکتاتوری و خودخواهی نجات دهد.

رعایت حقوق بشر همان است که امام علی در نامه خود به مالک اشتر نخعی تاکید می کند.

حقوق بشر یعنی برابر دانستن همه انسانها صرف نظر از دین و مذهب عقاید. حقوق بشر یعنی کنار گذاشتن تبعیض و ظلم و ستم و بی عدالتی. حقوق بشر یعنی بر پایی دادگاههای عادل و منصف و بی طرف در چارچوب قانون. اینها کجایش غربی است؟

مسئولان ما ۴۳ سال است تلاش دارند که ثابت بکنند حقوق بشر غربی است.

به نظر می رسد حضرت علی علیه السلام ۱۴۰۰ سال جلوتر از غربیها حقوق بشر را کشف کرده است. حتی کورش کبیر ۱۰۰۰جلوتر از دین اسلام منشور حقوق بشر را نوشته است.

حتی می شود ادعا کرد مخالفت با حقوق بشر مخالفت با راه حضرت علی و مخالفت با راه دین و مخالفت با فرهنگ و تمدن کهن ایران زمین است. ولی چون ما خودمان نتوانسته ایم آنرا رعایت کنیم به غربیها نسبت داده ایم تا خودمان را تبرئه کنیم.این کار بصورت ناشیانه جز تطهیر غربیها معنای دیگر ندارد.

کار خوب را هر کس انجام بدهد خوب است. کار بد را هر کس انجام بدهد بد است. کار خوب را آدم بد انجام دهد بد نمی شود باز هم کار خوب تلقی خواهد شد. اگر کار خوب را مرتب تکرار کند آدم بد هم آدم خوب لقب خواهد گرفت.

عکس قضیه هم صادق است. اگر کار بد را آدم خوب انجام دهد باز هم آن کار بد شناخته خواهد شد. اگر کار بد را مرتب تکرار کند آدم خوب هم آدم بد شناخته خواهد شد. پس کار خوب ذاتاً خوب است و کار بد ذاتاً بد است. خوب و بد بودن آنها هیچ ربطی به عاملان و فاعلان آن ندارد.

اگر ما دید مثبت نسبت به حقوق بشر داشته باشیم می شود دهها نمونه از بزرگان دین و قرآن و فرهنگ و تمدن کهن برای آن سند آورد و از آن پاسداری کرد.

ما باید همیشه سعی کنیم با انجام دادن کار خوب خود را در جرگه خوبان قرار دهیم این وظیفه انسانی ماست. اگر این کار را انجام دهیم هم خدا از ما راضی خواهد بود و هم بندگان خدا. به قول کریم قربان نفس شاعر بزرگ ترکمنستان ملا کمینه هم از نسلهای خود راضی و در قبر آسوده خواهد خوابید.

www.ulkamiz.ir


نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا