در مورد وام

پایگاه خبری اولکامیز – منصور آتابای:

بحثی که در سایت اولکامیز در باره ربا باز شده ، از جمله بحث هایی ست که اغلب مردم به ویژه اهل سنت  با آن سر و کار دارند .

مشکل  این وام ها این است که وام دهنده در زیان و ضرر طرفی که وام گرفته به هیچ وجه شریک نیستند !

وام ها به صورت عقود اسلامی مضاربه ، مزارعه ؛ اجاره؛  جعاله؛ مساقات و .. پرداخت می شود مثلا کسی قصد دارد تجارت نماید ولی سرمایه ای ندارد بانک مقداری سرمایه در اختیار او می گذارد تا با آن تجارت نماید.

مضاربه این تجارت است ممکن است طرف سود زیادی تحصیل کند و یا بالعکس ضرر نماید . کاری که بانک ها انجام می دهند از همان ابتدا مقدار مشخص و درصدی سود تعیین نموده و بر ان اساس سود  و اصل مبلغ را بر می دارند در حالیکه اصلا به چگونگی تجارت فرد توجهی ندارند ! چه طرف و مشتری سود کرده باشد و چه ضرر ؛  در هر صورت اصل مبلغ و سود را دریافت می کنند

در حالیکه در اسلام اگر طرف تجارت ضرر بکند طرف سرمایه دهنده هم باید به همان میزان ضرر را تقبل نماید . یا اگر قرار داد مزارعه منعقد شده باشد و مشتری اگر زراعت کرده و مثلا گندم و جو کاشته باشد و بعلت خشکسالی یا  اتش سوزی یا هر دلیل دیگری زیان کرده باشد بانک ها هرگز در ضرر کشاورز دیگر شریک نیستند ! کشاورزی که  هم زمین از ان اوست و هم بذر و کود و نیروی کار که خودش باشد !

در عنصر مزارعه دو عنصر  زمین و بذر و و در سوی دیگر عنصر سرمایه است با کمال تاسف بانک ها روی دیرکرد اقساط وام ها هم  ؛ جریمه دیر کرد منطور می کنند که گاه جرایم دیر کرد از اصل وام بیشتر است . سمت ضرر و زیان بانک ها تقریبا بسته است مگر انهایی که باصطلاح دانه درشت اند و در قبال دریافت وام وثیقه ای نزد بانک نگذاشته اند  متاسفانه بیشتر مبالغ وام های بانکی از این نوع بوده و با عدم دریافت

اصل وام جزء مطالبات  سوخته محسوب می شود !

صحبت فراوان است و بعلت ضیق وقت شما را به پاسخ دکتر یوسف قرضاوی از سایت حوزه علمیه قشم جلب می نمایم .

www.ulkamiz.ir