سه نگاه در یک قاب

پایگاه خبری اولکامیز- رشید نافعی / نگاه اول : علیرغم لغو امتیاز نشریه ای مثل نشریه صحرا باز میبینم عده ای از دوستان با دریافت امتیاز نشریه ای مثل تورکمن نامه با نگاه و پارادایم هویت خواهی به دنبال آگاهی بخشی و اطلاع رسانی شفاف از پنجره افکارعمومی میباشند
از ته دل به صاحبان و دست اندرکاران و نویسندگان آن نشریات دست مریزاد و خسته نباشید عرض میکنم و آنها را مجنونان لیلی دانایی و عاشق اندیشه ورزی میدانم که متاسفانه حلقه مفقوده دنیای امروزی میباشد. انصافا و قطعا اگر آن دوستان میخواستند به اقتصاد اطلاعات این حرفه بیاندیشد هرگز در این وادی قدم نمیگذاشتند..

نگاه دوم : به بهانه مطلب .در باغ وحش درونت…..با الهام از مولوی و انعکاسی در کانال اولکامیز؛ مباحثات و توضیحاتی احسن و مفید از ناحیه دوستانی کنکاشگر از جمله کامبیز قجقی نژاد و عبدل کم در باب مطلب مذکور با پیش داشته های مطالعاتی شأن رقم زدند که اذعان میگردد مایه انتفاع و بهره‌برداری نگارنده این سطور نیز قرار گرفت.

از این منظر و به این بهانه پیشنهاد میگردد آن دوستان اینگونه مطالعات را که در جامعه تورکمنصحرا نیاز مبرم احساس میشود را به صورت کار مولوی شناسی و به صورت فنی دقیق و حرفه ای ادامه دهند.

همینطور در کنار آن نگاه و پیشنهاده بالا؛
این قلم حلقه مفقوده دیگری در باب کار اتیمولوژی لغات و واژه های زبان تورکمنی را نیز شدیداً احساس می نماید.امید است در کنار آن پیشنهاد؛ از بین مردان میدان قلم و اندیشه کسانی پیدا شوند تا این مهم را نیز به منصه ظهور برسانند.

نگاه سوم : صرف نگاه قومیتی در امر انتصابات را به نفع دوراندیشی به منافع عموم نمیدانم..بلکه معیار و نگاه در گمارش های جایگاهی توسعه یافتگی در افکار و اندیشه اگر مبنای عمل قرار بگیرد شک ندارم در دراز مدت به نفع همه خواهد بود. فرض مثال ترکمن یا فارسی که از نظر اندیشه متعالی و به بلوغ نرسیده باشد و بخواهد با کسب کرسی مدیر کلی خلاء های هیجانی و کمبودهای شخصیتی را جبران نماید’ یا صرفا دنبال منافع شخصی باشد’ برایش فرقی نخواهد کرد طرف ترکمن باشد یافارس’ که هرکسی را با منافع شخصی خودش در تضاد ببیند یا همین طور با هر گسی که ازنظر اقتدار و شخصیتی بالاتر از خودش احساس نماید به مقابله و تخریب خواهد پرداخت..و وقعی برای مطالبات عمومی نخواهد گذاشت و برای بقای چند روز بیشتر در پست خویش دست به هرکاری خواهد زد.چه بسا اکنون و ادوارگذشته شاهد چنین نابسامانیهای بودیم و هستیم.

بنابراین نگارنده بر این ایده پافشاری میکند که قبل از اینکه بگوییم کدام قوم ‘ زبان ‘ ملیت و هویت در مصدر امور باشد قبل از رزومه از نظر پارامترهای صلاحیتی آدم توسعه یافته و خردورز و عاری از نگاههای منفعت طلبانه باشد و بتواند مایه آرامش جامعه ومحیط پیرامونی اش را فراهم نماید..

با این نگاه اگر پیش رویم دیگر اهمیتی نخواهد داشت کدام زبان و کدام مذهب و هویت به کرسی مینشیند ..گرچه تا رسیدن به وضعیت مطلوب فرسنگها فاصله است ولی با پای پیاده حتی رفت که بهتر از نرسیدن اش است..ولی اگر نگاههای اول و دوم به کمک نگاه آخری بشتابد شاید راه کوتاهتر شود.

@ulkamiziran

www.ulkamiz.ir