سکوت های طبیعی شده را به صدا تبدیل کنیم

پایگاه خبری اولکامیز-  احمد ایگدری : در منطقه ای که اغلب، شغل اصلی مردمان آن کشاورزی است و معیشت و ارتزاق زندگی آنها بر پایه ی درآمد حاصل از این شغل می چرخد، اگر بین سود – ضرر( دخل و خرج) درآمد حاصله از کشاورزی رابطه ی منطقی وجود داشته باشد اقتصاد و درآمد کل منطقه اعم از بازرگانان ، بازاریان ، کسبه ی کل و جزء را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

به عبارتی دیگر، فعالیت های ناشی از کشت و زرع نه تنها در اِشل کلی باعث تامین و امنیت غذایی جامعه می شود بلکه معادلات مالی حاصل از درآمد کشاورزی پاشنه ی آشیل رونق اقتصادی بیشتر مشاغل منطقه است.

شاید با درک این موضوع بود که در کوران انتخابات مجلس یازدهم کاندیداهای حاضر یکی از محورهای برنامه های تبلیغاتی خود را معطوف به مقوله ی کشاورزی کرده بودند.
بافرض صحت فرضیه های فوق الاشاره، هر کدام از کاندیداها با در نظر گرفتن بخش کشاورزی بعنوان یکی از محورهای توسعه ی زیربنایی و ساختاری حوزه ی انتخابیه، نطق های آتشین و غَرّایی در باره ی کشاورزی و استعداهای موجود در آن، برنامه های مدّون در نظر گرفته شده با توجه به مشکلات موجود خاص هر اقلیم و منطقه و عوامل رشد و پیشرفت در این مقوله را به کرّات بیان کرده بودند .
سخنانی که در قالب موارد با ظاهری پوپولیستی با محوریّت نگاه صنعتی به کشاورزی ،احیاء و تجدید صنایع تبدیلی در آن و بهره برداری از علوم نوین در بخش کشاورزی مطرح شده بود.

امّا آنچه این روزها شاهد و ناظر وقایع موجود در بخش کشاورزی هستیم به نوعی در تضاد و تعارضی عمیق با رخدادهایی است که قرار بود در اوضاع و ساختار کشاورزی منطقه رُخ دهد .

با قبول این واقعیّت که افزایش قیمت لجام گسیخته ی نهاده های کشاورزی به دلایل کلیشه ایی چون تحریم و ….است امّا تعدّد ارگانهای موءثر در سطوح مدیریتی بر ساختار مجموعه ی کشاورزی(وزارت جهاد کشاورزی و وزارت نفت) و فقدان سازمانی که بطور مستقیم مسئول بخش سیاستگذاری بر این شاهراه اقتصادی باشد را نباید نادیده گرفت.
با این وجود، با قبول تمامی مشکلات در ساختار کلی سیاست گذاری در بخش کشاورزی و وجود سوء مدیریت و موازی کاریها در سطوح میانی و پایینی نظام مدیریتی کشاورزی(که شرح آن از حوصله ی مقال خارج است)نافی نظارت مسئولین ذیربط و دخالت آنها در این باره نمی تواند باشد.

طی روزهای گذشته افزایش قیمت کودهای شیمیایی ازته فسفره و پتاسه دلیلی بر این ادعاست.که علّت افزایش قیمت هر کیسه کود شیمیایی به ۵۰۰ هزار تومان در فاصله ی یک الی دو ماهی که به کشت محصول گندم یا جو مانده است چه می تواند باشد؟
عکس العمل مجلس جهادی و انقلابی در بهترین حالت طرح سوال از وزیر مربوطه خواهد بود که در فاصله ی زمانی طرح سوال ،جواب وزیر و قانع شدن یا نشدن نمایندگان و……نه ده ی خواهد ماند نه دهقانی….

در بخش دولتی وجود سیکل معیوب و ناقصی از تهیّه، توزیع ناعادلانه ی نهاده های شیمیایی خود بحثی جداست که نگارش یادداشتی مستقل در این زمینه را می طلبد.

با قبول این فرض که دولت تدبیر و امید به دنبال واقعی کردن قیمت نهاده های کشاورزی است آیا به دنبال این سیاست ، سیاست گزاران بخش کشاورزی نباید دنبال تجدید نظر در واقعی کردن قیمت محصولات کشاورزی مثل گندم یا جو باشند؟
آیا دولت و نمایندگان مجلس از تبعات این سیاست ناکارآمد آگاه هستند؟
سیاستی که بلاشک به مهاجرت روستاییان به شهرها ، رشد حاشیه نشینی در اطراف شهرهای بزرگ ، افزایش آمار جرایم و تبعات منفی اجتماعی دیگر منجر خواهد شد.

علی ایحال اگر چه داشتن دغدغه در زمینه های فرهنگی یا اجتماعی چون استفاده یا انتصاب از نیروهای متخصص بومی یا بیان اجحافهایی که در این عزل و نصب ها در حق قوم خاصی در گذشته و زمان حال رفته است، یا توضیح و تفسیر آثار منفی و مثبت نامگذاری خیابانها و میدان های شهر از نظر اجتماعی و پدیده ی – شهرنشینی امری پسندیده و قابل ستایش است، ولی توجه به آسیب های قشری که شاید منبع یا مفرّی برای بیان مشکلات موجود نداشته باشند از ناحیه ی اشخاص حقوقی و حقیقی مانند سایت ها و کانالهای مجازی و کسانی که در این عرصه های قلم فرسایی میکنند به نوعی می تواند مکّمل دغدغه مندی ایشان در زمینه های دیگر اجتماعی باشد ….