پایگاه خبری تحلیلی اولکامیز- دکتر اراز محمد سارلی : صعود و سقوط دو وجه متعارض انسان است. تنها آن کس که عقل معاد دارد می تواند مسیر صعود را بپیماید و زندگی دنیوی را فرصتی ارزشمند برای ساختن بارگاه باشکوه آخرت بداند و از ذره ذره حیات زندگیش، با دل سپردگی به الله، و خدمت به خلق خدا، و پیراستن ذهن و کردار خود از هرگونه دنائت و پستی، خودخواهی، حسادت و دروغ و..، پله های صعود اخروی را طی نماید.
🌷اما هر کسی که بدنبال دنیا طلبی باشد، خداوند البته، دنیا را به او می دهد ولیکن بدون اینکه بداند، در عین غرق شدن در ِلذات دنیوی، پله پله راهی سقوط است. همچنانکه ” من یرید الآخره فیعطیه الله له “.
در شعر ” اقبال بولمادی” مختومقلی فراغی با بکار بردن عبارت ” پله پله فرود آمدن” در ظاهر به فرود سنواتی آدمی اشعار دارد ولیکن شمای کلی اهل دنیا نیز ترسیم می گردد. تصویری که در آن، دنیا و لذاتش زودگذر بوده و دلبستگان آن لاجرم رو به زوال و نابودی اند.
🌷همچنین شاعر بلند خیال ترکمن مختومقلی فراغیِ فارغ از دنیا و زخارف آن، دنیا را به خیاطی تشبیه می کند که کارش آماده کردن کفن برای انسان هاست.
وی، این چنین فرود و زوال انسان را به تصویر می کشد:
هر روز اجل خیاط در حال تهیه کفن است.
این چگونه صیادی است که کارش پایان ندارد.
انسان، پله به پله در حال فرود آمدن است
چرا که آنکس را که امروز در برابر دیدگان توست، می ببنی که فردا از دنیا رخت بربسته و راهی آخرت گشته است.
🌷متن ترکمنی:
گونده کفن بیچر بو اجل خیاط
بیر بلا دیر هیچ قوتارماز بو صیاد
پلًه پلًه آشاق دوشر آدام زاد
بو گون گوردیگیمیز ارتا قالمادی
🌷نتیجه: این دو بیت آشکار می نماید که دنیا فوق العاده بی وفا و فانی است. و قابل تکیه و دل سپردن نمی باشد. به تعبیر شاعر در بیت پایین تر دنیا بیش از”دگیش خانه” یعنی منزل موقتی چون کاروانسرا جاده ای دراز نمی باشد و ارزش تعلق خاطر را ندارد.
🌷بنابر این،باید که نگاه انسان ها، آسمانی گردد تا از قید و بند دنیای ناپایدار و چرخ چنبر فریبنده اش آزاد شوند.
www.ulkamiz.ir
ترجمه مصرع : بیر بلادیر هیچ قوتارماز بو صیاد :
بلاییست که پایانی ندارد این صیاد ( شکار ) و حالت جمله خبری دارد و سوالی نیست . البته مضمون و هدف همانست ، اما دقت و رعایت نکات ریز در ترجمه ، نوعی امانتداری است و حفظ آن اهمیت دارد .