« لعالی » کاندیدای شورای شهر آق قلا در گفتگو با اولکامیز

پایگاه خبری اولکامیز- « لعالی » به میدان می آید. چرا که میگوید: ” تا سه نشه بازی نشه . “

این چهره ی رنج کشیده و مردمی در اولین دوره ی انتخابات شورای شهر آق قلا یکه تاز میدان شد و با اقبال عمومی شهروندان به ویژه جوانان همراه گردید. بالای پنج هزار رای آورد و به پارلمان محلی راه بافت.

لعالی که پدیده انتخابات اولین دوره شورای شهر آق قلا محسوب میشد، توانست در کنار چهره هایی شاخص و خدوم چون دکتر غنی پزشک مشهور ، حمید میرزاعلی خبرنگار معروف، وهاب یلمه فرهنگی پرتلاش و مرحوم بابا آل هوز مرد نجیب شورا و شهردار پاکدست ، بر مسند شورای شهر آق قلا تکیه بزند و نامش در تاریح ثبت گردد. 

او بار دوم در سال ۹۶ شانس خود را امتحان کرد و به صحنه آمد ولی این بار شکست خورد و کشتی وی به ساحل مقصود نرسید و با ۲ هزار رای نفر پانزدهم انتخابات را کسب کرد ولی نا امید نشد و عزمش را برای چهار سال دیگر جزم کرد .

اما این بار «  لعالی » برای سومین بار به میدان آمده است. با این باور که شکست مقدمه پیروزی است. او می داند که  رقبای سرسختی دارد و می داند که چگونه مردم را با خود همراه سازد البته نه با نام و نان و طایفه و قبیله و دهها فاکتور دیگر. بلکه با صداقت و پاکدستی و اخلاق. با مردمداری و شجاعت و جوانمردی.

آیا لعالی این بار می تواند تجربه شکست سنگین دوره قبل را جبران نماید و اسب خود را به مانند دوره اول شورا برای پیروزی زین کند؟

مردی صادق و صمیمی. خوش مرام و بذله گو. از طایفه ی نکته سنج ، شوخ طبع ، متدین و عالم پرور ( کسه آرقه ).

متولد ۱۳۴۹  خورشیدی و اهل شهر تاریخی آق قلا و ساکن محله عیدگاه. همان محله ای که به مانند محلات طانا ، محمد آلق – گرکز ، طانا ، دلیجه ، کل آباد ، الیاس آباد ، حکیم آباد، زمین شهری ، آق لر و . . . . رای هایش سرنوشت ساز است و در نتیجه انتخابات نقش بسزایی دارد.

لعالی چند صباحی در مطب دکتر فرزاد و دکتر کیمری در قسمت تزریقات کار کرد  و هم اکنون مثل بسیاری از جوانان با بیکاری ( طاعون جامعه ما ) دست و پنجه نرم می کند. بیکاردان خدای بیزار.

او نه معلم است و نه مهندس . بلکه فردی عادی و معمولی است . در شادی مردم شاد و در غم آنها غمخوار بوده است.

لعالی از یک نگاه یادآور قرباندوردی مدنی ( مددادا ) و یا امان محمد میلادی ( مدرک )  است. به آدمی انرژی مثبت می دهد. خنده و شادی  را به وجودت هدیه می بخشد . این گوهر ارزشمند که امروزه کمیاب شده است.

او ارشد و لیسانس ندارد. تحصیلاتش زیر دیپلم می باشد ولی به مدد عضویت در دوره اول شورا ، قانون به او رخصت حضور در گردونه ی رقابت ها را داده است.

جمله ی معروف لعالی در ایام تبلیغات دوره ی اول شورای شهر هنوز در اذهان مردم  باقیست. جمله ای که همیشه بر زبان نازمحمد پقه شاعر و روزنامه نگار برجسته ی آق قلایی جاری بود. هنگامی که در جلسه ای ، شهروند پرسشگر آق قلایی از او می پرسد آقای لعالی با این گاو و گوسفند هایی که هر روز به بلوار می آیند و فضای سبز را نابود می کنند چه می کنید؟  او فی البداهه پاسخ می دهد : اول هشدار ( اخطار ) ، بعد کشتار.

لعالی اینک بعد از گذشت ۲۰ سال و اندی از آن دوران پر خاطره  که مثل برق و باد زود گذشت سخن میگوید : باید دام ها را به کشتارگاه می بردیم و گوشت آن را به فقرا می دادیم ولی نظر من با مخالفت سایر اعضای شورا مواجه شد و در نهایتا سگ های ولگرد را کشتار کردیم که امروزه در  سطح شهر زیاد شده است و معضلی برای شهروندان شده است.

وی در باره ی کارنامه خود در دوره اول شورا  چنین میگوید : با شهید قندهاری و هزارجریبی که روحشان شاد باد نشست و جلسه ای داشتیم. این عزیزان در آن ایام نماینده ما بودند.  ارتباط خوبی با آن ها  داشتیم. آن زمان آق قلا از نظر تقسیمات جغرافیایی – سیاسی ، بخشداری بود. یک روز در جلسه ای شهید قندهاری به من گفت آقای لعالی شما منتخب مردم آق قلا در شورای شهر هستید و رای بالایی هم آوردید از بنده چه خواسته و تقاضایی دارید.  من هم به او گفتم آقای قندهای ، بخشداری آق قلا را  به شهرستان آق قلا ارتقا دهید. قندهاری که نور بر مزارش ببارد قبل از شهادتش وعده اش را عملی ساخت و آق قلا در سال ۷۹ به شهرستان تبدیل شد و این آعاز حرکت بزرگی بود.

لعالی ادامه می دهد: در آن ایام من مسئول شورای امور جوانان منطقه بودم یک روز جلسه ای با آقای مهیمنی رئیس شورای شهر گرگان داشتیم. به او گفتم : آقای مهیمنی ترمینال گرگان را از جرجان به شمال شهر یعنی سمت محمد آباد – آق قلا انتقال دهید تا سبب توسعه و آبادانی شمال شهر شود که این مسئله به منفعت آق قلا نیز بود. این هم اجرایی شد .

لعالی در ادامه تصریح می کند:  در دوره اول شورای شهر سه پارک ساختیم. بلوار درست کردیم . مهندس اسماعیلی شهردار بود. آدم فنی و کار بلدی بود ولی متاسقانه برکنارش کردند، البته من در آن زمان مخالف عزل مهندس اسماعیلی بودم چون از عملکردش راضی بودم. در آن دوره مجوز استخر شنا را به یکی از همشهریان دادیم . دایان بازار را راه اندازی کردیم که اتفاق بسیار بزرگی در تاریخ آق قلا بود و برای دهها نفر اشتغالزایی شد.

کاندیدای ششمین دوره شورای شهر  آق قلا میگوید : مردم مرا دوست دارند و مورد لطف و محبت بی دریغشان قرار می دهند. بنده مدیون مردم عزیز شهر و دیارم آق قلا هستم . دلیل احترام مردم بیشتر بخاطر پدربزرگ شهیدم است که نامش امانگلدی است. پدر بزرگم مرد بزرگی بود. با پدر حاج پیخی موحد مغز متفکر اقتصادی ترکمن صحرا دوست و رفیق بود.

لعالی مهمترین برنامه خود را چنین معرفی می کند : در این دوره اگر به خواست خداوند شورا شوم ایجاد فضای سبز از اهم برنامه هایم می باشد. در جنوب شهر روبروی روستای حاجی قره ، زمینی ۲۰ هکتاری است. آنجا میخواهم پارک و تفرجگاه بزرگ بزنم و پیست موتور سواری ، دوچرخه سواری ، قایق سواری و . . دایر کنم البته اگر خدا بخواهد و دولت بودجه بدهد.

وی ادامه می دهد : این دوره هم با توکل به خداوند متعال و امید به مردم عزیز به میدان آمدم و انتظار دارم که بار دیگر شهروندان آق قلایی مثل دوره اول به بنده اعتماد کنند و حمایتم کنند . من مخلص مردم خوب و باصفای شهر عزیزم آق قلا هستم .

این کاندیدای سیل زده و دردمند که از طبقه ی محروم و از دهک پایین جامعه است در پایان گپ و گفت خود با خبرنگار اولکامیز این نکته را یادآور میشود: بنده مثل بسیاری از همشهریانم سیل زده هستم . در بلای بی سابقه سیل اخیر خانه ام تخریب شد. به کمک دولت خانه ای ساختم که اقساط آن را پرداخت می کنم . دردها را می دانم و درمانش را هم میدانم . برای همه همشهریان عزیزم آرزوی صحت و سلامت و عاقبت بخیری دارم. سر زنده و شاداب باشند و هرگز عم و اندوه به دل و خانه ی خود راه ندهند.

لطیف ایزدی / ششم خرداد ۱۴۰۰

www.ulkamiz.ir