یادداشت

مسئولیت کیفری سران رژیم صهیونیستی

پایگاه خبری اولکامیز – دکتر احمد مرادپور؛ حقوقدان و وکیل دادگستری:

در پی سلسله اقدامات گسترده و مستمر جنایت‌بار علیه غیرنظامیان در سرزمین اشغالی فلسطین، رژیم صهیونیستی اسرائیل با تجاوز مستقیم به خاک جمهوری اسلامی ایران، مرتکب نقض فاحش قواعد آمره حقوق بین‌الملل گردید. این تجاوز، مصداق روشن توسل غیرقانونی به زور (Unlawful Use of Force) علیه یک دولت عضو ملل متحد، و نقض اصل اساسی احترام به حاکمیت سرزمینی دولت‌ها محسوب می‌شود.

تخلف از بند ۴ ماده ۲ منشور ملل متحد، نقض تعهدات عام‌الشمول دولت‌ها در خودداری از تهدید یا استفاده از زور در روابط بین‌المللی است؛ تعهدی که تخطی از آن، نه‌تنها موجب مسئولیت بین‌المللی دولت متخلف است، بلکه زمینه را برای اعمال حق ذاتی دفاع مشروع موضوع ماده ۵۱ منشور، برای دولت هدف تجاوز فراهم می‌سازد.

در حالی‌که دیوان کیفری بین‌المللی پیش از این، علیه برخی مقامات عالی‌رتبه رژیم اسرائیل از جمله نخست‌وزیر وقت، به‌دلیل ارتکاب جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت، قرار جلب بین‌المللی صادر کرده است، سکوت و بی‌تحرکی شورای امنیت و سایر نهادهای ذی‌ربط، به معنای نهادینه‌سازی رویه‌ی مصونیت از مجازات برای متجاوزان بوده و در تضاد آشکار با اصول عدالت کیفری بین‌المللی است.

جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان دولتی مستقل و عضو متعهد نظام بین‌المللی، در اجرای حقی مسلم و قانونی در پاسخ به تجاوز مسلحانه یک دولت متخاصم، مبادرت به اعمال اقدامات دفاعی متناسب و ضروری کرده است؛ اقداماتی که از منظر معیارهای بین‌المللی از جمله تناسب (Proportionality) و ضرورت (Necessity) کاملاً مشروع تلقی شده و قابلیت دفاع در هر مرجع حقوقی بین‌المللی را دارد.

علاوه بر مسئولیت کیفری فردی عاملان این تجاوز، دولت اسرائیل به‌عنوان عامل رسمی این حمله، وفق قواعد مسئولیت بین‌المللی دولت‌ها، از جمله پیش‌نویس مواد مسئولیت دولت‌ها برای اعمال بین‌المللی متخلفانه (ILC Draft Articles on State Responsibility)، مسئول جبران خسارات مادی و معنوی وارده به ایران بوده و باید پاسخ‌گوی رفتارهای ناقض حقوق بین‌الملل خود در مجامع صالح بین‌المللی باشد.

انتظار می‌رود شورای امنیت سازمان ملل متحد، دیوان بین‌المللی دادگستری، و نهادهای بین‌المللی حقوق بشری، با ارجاع پرونده جنایات جنگی و تجاوز آشکار اسرائیل به دیوان کیفری بین‌المللی (ICC)، نسبت به انجام وظایف خود در حمایت از صلح و امنیت بین‌المللی و جلوگیری از تکرار این‌گونه تجاوزات اقدام نمایند.

سکوت نهادهای بین المللی ، دول عضو سازمان ملل همچنین سکوت جهان اسلام در برابر این تجاوز عین مشارکت در تجاوز می باشد .

www.ulkamiz.ir


نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا