نقدی بر نشست هم اندیشی حامیان رئیسی در ترکمن صحرا

پایگاه خبری اولکامیز- امان محمد خوجملی ، فعال سیاسی : خواست مردم و حاکمیت  بعد از انقلاب در یک جهت حرکت می کرد. اما این شکاف و انشقاق بعد از دوم خرداد ۱۳۷۶ خود را نمایان کرد.

انتظار می رفت که حاکمیت بعد از این تحول تاریخی از خواست مردم تبعیت نماید. اما تحولات بعدی در طی این ۲۴ سال گذشته نشان داد این خواسته ی اکثریت مردم ایران با افراد و ساختار موجود قابل تحقق نیست.

اصلاح طلبان و تحول خواهان با به دست آوردن دولت و مجلس نتوانستند خواست مردم را به قانون تبدیل کرده و به اجرا بگذارند. مانع اصلی هم اصولگرایان تندرو و نهادهای بالادستی حکومت است که تمام گلوگاه ها را در اختیار دارند.

بعد از این فرایند و فراز و نشیب ۲۴ ساله برای بیشتر اصلاح طلبان و تحول خواهان و دگر اندیشان و روشنفکران ثابت شده است که با صندوق های رای نمی شود کار زیادی انجام داد. رای دادن جز مشروعیت بخشی به وضعیت نامطلوب موجود خاصیت دیگری ندارد.

خواسته های اکثریت مردم ایران نیل به دموکراسی، رعایت حقوق بشر، احترام به حقوق زنان، برابری حقوقی زن و مرد، احترام به حقوق اقلیت های دینی و مذهبی و قومی و نژادی، آزادی رسانه ها و مطبوعات، آزادی فعالیت نهادهای مدنی، قوه ی قضائیه ی مستقل و بی طرف، حفظ محیط زیست، توسعه ی پایدار، سیاست خارجی صلح آمیز، تنش زدایی در منطقه و رابطه ی دوستانه با تمام کشورهای جهان است.

مادرِ همه ی این خواسته ها نیز در تحقق دو ایده است : « دموکراسی و حقوق بشر».

اخیرا دوستان ترکمنی که در نشست هم اندیشی آق قلا شرکت کرده اند و خواستار حمایت از گزینه اصلح اصولگرایان شده اند، آقای رئیسی تحقق کدام یک از این ایده ها را وعده داده است ؟

طرف سخن من در اینجا با دوستان اصلاح طلبی است که دل در گرو آزادی و دموکراسی دارند نه دوستانی که همیشه منتظرند ببینند باد از کدام طرف می آید تا به آن طرف رفته و از خان قدرت تناول نمایند.

اصلاح طلبان لااقل چند شعار مشخص برای اقلیت های قومی و مذهبی می دادند مانند اجرای اصل ۱۵ قانونی اساسی و استفاده از نخبگان آنها درکابینه ی دولت یا استاندار اهل سنت.

درست است که اصلاح طلبان نتوانستند خواسته های اکثریت مردم ایران و اقلیتها را به ثمر برسانند. بعضی ها معتقدند اصلاح طلبان خود نخواستند، بعضی ها در این فکرند که اصلاح طلبان نتوانستند، بعضی ها هم می گویند اصلاح طلبان خواسته اند ولی موانع ساختاری اجازه نداد. به هرحال هر چه باشد نتیجه یکی است. مردم آزادی و دموکراسی می خواهند ولی از آنها دریغ می شود.

اگر چنانچه تنها خواسته ی فعالان ترکمن حل مشکل معیشت مردم، تورم فزاینده، بیکاری جوانان، اجرای اصل ۱۵ قانون اساسی، آزادی رسانه ها و امثال آن باشد. این خواسته ها هم با روش فعلی اصولگرایان قابل تحقق نیست.

آقای ابراهیم رئیسی به صورت شفاف نگفته است به رابطه با امریکا و غرب چگونه می نگرد؟ توافق هسته ای را می خواهد یا نه ؟  رابطه ی صلح آمیز با جهان می خواهد یا نه؟ نظرش در مورد آزادی رسانه ها و احزاب چیست؟

البته او  آدم ناشناخته ای هم نیست. همیشه در درون قدرت بوده است. عملکردش در زمینه های آزادی مطبوعات و رسانه ها و احزاب و سیاست خارجی و توافق هسته ای و حقوق بشر و نظایر آن شبیه حاکمیت است و چندان تفاوتی ندارد.

خیلی از ناظران امور در طی ۴۲ سال تجربه به این نتیجه رسیده اند بدون تحقق دموکراسی و رعایت حقوق بشر و سیاست خارجی صلح آمیز و رابطه ی مناسب با تمام دنیا حتی حل و فصل خواسته های معیشتی مانند بیکاری و تورم و رشد اقتصادی مناسب و سرمایه گذاری در زیر ساختها و مبارزه با فساد هم به نتیجه ی دلخواه مردم نخواهد رسید.

تحقق این خواستها رقابت سیاسی واقعی و قانونمند، بخش خصوصی واقعی و رقابتی، رفع رانت خواری و شفافیت می خواهد که آن هم در میان اصولگرایان یافت نمی شود.

دوستان اصلاح طلب راه را اشتباه نروند.  دوری از اصلاح طلبان مستلزم نزدیکی به اصولگرایان نیست. بهتر است ما میان اصلاح طلبان قلابی واصولگرایان فعلی که هیچ تفاوتی بایکدیگر ندارند، بی طرف و نظاره گر باقی بمانیم و آنها با رای اندک خود به قدرت برسند. گرچه در بیشتر مواقع هم قدرت ثابت انتصابی و دائمی داشته اند و هنوز هم دارند. عدم شرکت خیلی از مردم بخاطر فرار از آنهاست ولی متاسفانه شماها به آغوش پناه می برید.

www.ulkamiz.ir