پایگاه خبری تحلیلی اولکامیز – محمد خوجه ، نویسنده : استاد نورمحمد آخوند توماچ فرزند آنه از طایفه قانقرمه یکی از چهره های برجسته ی دینی در ترکمن صحرا است. وی در سال ۱۲۸۷هجری شمسی در روستای انبارالوم در یک خانواده مذهبی چشم به جهان گشود.
نورمحمد آخوند در سن ۹ سالگی عطش فراگیری علوم دینی و تعلم قرآن کریم وی را به شهرنفت داغ ترکمنستان کشاند لذا در محضر استاد آتاجیق آخوند چوگان به فراگیری علوم دینی می پردازد.
او و استاد به علت ظلم وستم و ناراحتی شدیدی که روسها در منطقه ترکمنستان ایجاد کرده بودند چاره ی جز هجرت به سوی ایران نداشتند تا اینکه وارد ترکمن صحرا شدند پس از فوت استاد گرانقدر خود برای ادامه تحصیل علوم دینی به کمش تپه می رود و در محضر استاد بایرام گلدی آخوند نبوی نژاد (پدرمرحوم عبدی جان اخوند) تلمذ نموده و به کسب علوم قرانی و دینی مشغول میشود و پس از چندین سال تلاش و مجاهدت از همان استاد فرزانه به درجه آخوندی (آق پاتا) نائل میگردد.
نورمحمد آخوند توماچ بعد از اخذ درجه رفیع روحانیت با کوله باری از اندوخته های علم دینی و تجربیات عمیق به فکر تاسیس حوزه علمیه و مسجد می افتد تا علم آموخته خود را نصیب فرزندان منطقه نماید.
بعد از بنیان نهادن حوزه علمیه ضمن ترویج و تبلیغ دین اسلام زمینه تحصیل علوم دینی تعدادی از اساتید و روحانیون بنام منطقه ترکمن صحرا را فراهم کرد.
نورمحمد آخوند علی رغم مشکلات عدیده آن زمان تعدادی شاگرد و آخوند به نامهای حاجی دردی محمد آخوند امدادی ؛ ساری آخوند سالاری از اق قلا ؛ بیک نفس آخوند درخشنده توماچ و بای نظر اخوند درخشنده توماج از روستای یلمه سالیان فارغ التحصیل می نماید.
در آن زمان نورمحمد آخوند به تدریس علوم قرآنی و دینی در حوزه و تعلیم و تربیت طلاب مشغول بودند که از طرف حکومت رژیم پهلوی قانونی وضع میگردد که روحانیونی حق تدریس در حوزه علمیه را دارند که مورد تایید رسمی حکومت وقت باشند به همین علت حوزه علمیه نورمحمد آخوند منحل میگردد و نهایتا در سال ۱۳۴۲ هجری شمسی یکی از شاگردان او به نام حاجی دوردی محمد آخوند امدادی با همفکری و مشورت ایشان حوزه علمیه حنفی انبارالوم را تاسیس میکنند .
نورمحمد آخوند و شاگردش حاج دوردی محمد آخوند با همت و همکاری یکدیگر به تدریس تعلیم قرآن و علوم دینی مشغول میشوند.
لازم به ذکر است درحال حاضر الحاج کریم آخوند توماج فرزند استاد نورمحمد آخوند به عنوان مدرس حوزه علمیه و ادامه دهنده راه پرفیض ایشان میباشد.
و اما برگی از فضایل اخلاقی و کمالات نور محمد آخوند توماچ باید گفت :
خلق و خوی نیکو داشت به همه احترام می گذاشت و به همه مهر می ورزید متواضع در عین متواضع و سادگی و با ظاهری بی تکلف اما سرشار از حشمت و حیا و باوقار همه را با آغوش می پذیرفت اصل قراردادن خدمت به مردم را به عنوان یک حجت میدانست.
بین او و مردم فاصله نبود به همین دلیل مردمداری همیشه بزرگترین دغدغه ی او بود عمر خود را به عنوان روحانی و یاشولی منطقه به طور مداوم و استوار و خستگی ناپذیر در خدمت مردم و دین اسلام و تبلیغ و دعوت به ارزشهای اسلامی و دینی و وجود خود را وقف ضرورتها و نیازهای حل و فصل مشکلات مردم سپری کردند.
این عالم وارسته و عابد ربانی عمر خود را با عبادت گذارند پیوسته در ذکر و استغفار و خلوت تهجد و با معبود خود در مناجات می نشست و نگاه او به عبادت به خصوص قرآن کریم هرچه تلاوت می کردند سیراب نمی شد و مونس و همدم او قرآن کریم و کارش عبادت بوده است .
این روحانی فاضل به کشتی سنتی گورش بسیار علاقه مند بودند و همچنین مردم را به مشارکت و تعاون پرهیزگاری وصله رحم دعوت میکردند ودر طول حیات پربرکتش همواره مردم را به وحدت و همبستگی فرا میخواند . وحدت را یک نعمت و تفرقه را یک عذاب میدانست و عزت و کرامت یک ملت را برباد می دهد.
این عالم جلیل القدر با عشق و علاقه درحال خدمت و فعالیت به مردم بودند که به بیماری مبتلا شدند پس از سالها خدمت صادقانه به ایل خود و مجاهدت و خدمت به دین و تحمل مشقت های این راه مقدس سرانجام لحظات وداع با دنیای فانی فرا میرسد تااینکه در سی و یکم تیر ماه ۱۳۸۲ هجری شمسی دفترطیبه این روحانی و عالم ربانی بسته میشود و دارفانی را وداع میگوید وبه ملکوت اعلی می پیوندد.
مشتاقان و شیفتگان دین حق و علما و مردم را در ماتم غم و اندوه فرو بردندمردم با او وداع کردند و در سوگ او گریستند و تشیع پیکر مطهر این عالم ربانی باشکوه و خاصی برگزار شد و پیکر مطهر این روحانی و استاد در آرامگاهی به نام ذکریا در ضلع جنوب غربی روستای گوک تپه به خاک سپرده میشود . روحش شاد یادش گرامی باد
www.ulkamiz.ir
