نگاهی بر انتخابات شورای شهر گنبد

پایگاه خبری اولکامیز- سرانجام انتخابات دوره ششم شورای شهر و روستا به پایان رسید و پرونده اش بسته شد. انتخاباتی که ویژگی های خاص خود را داش و مثل سنوات گذشته گرم و پرشور نبود و با خستگی ها ، بی تفاوتی ها و عدم مشارکت گسترده مردم همراه شد. در این مجال نگاهی کوتاه و گذرا به انتخابات شورای شهر گنبدکاووس می اندازیم.

۱- ینا به اعلام منابع رسمی در شهر تاریخی گنبد برای کسب هفت کرسی شورا  ۱۶۰  نفر ثبت نام کردند.  ۱۴۸ نفر صلاحیت شدند ۲۷ نفر انصراف دادند و در نهایت ۱۲۱ کاندیدا در کورس رقابت ها باقی ماندند که تعداد کاندیداهای ترکمن و غیر ترکمن تقریبا برابر بودند.

۲- عبدالقدیر کریمی پس از اعلام نتایج انتخابات در پاسخ به سئوال اولکامیز تعداد واجدین رای دادن در شهر گنبد را  ۱۱۷ هزار نفر و میزان شرکت کنندگان را ۴۱ درصد اعلام کرد که پایین ترین رقم در طی چهار دهه از انتخابات می باشد. بنابراین با توجه به آمار فرماندار  ۴۷۹۷۰ نفر از شهروندان گنبدی پای صندوق آمده اند و تعداد قابل توجهی یعنی ۷۰۰۳۰ نفر نیز بنا به دلایل مختلف رای نداده اند. اگر میزان جمعیت ترکمنها و غیر ترکمنها را در سطح شهر حدود نصف به نصف بدانیم نتیجه میگیریم که قریب به ۳۵ هزار از نفر از هر دو طرف پای صندوق نیامده اند که این عدد بسیار بزرگی است و نیاز به تحلیل ،کنکاش و  موشکافی دارد که چرا این اتفاق عجیب رقم خورد؟ بی شک اگر مشارکت حداکثری به وقوع می پیوست شاید سرنوشت انتخابات را تغییر می یافت.

۳- سه نفر از کاندیداهای پیروز ( ناصری ، آخوندی ، پایدار ) عضو شورای دوره پنجم هستند ولی چهار نفر دیگر ( بارانی – عباسی – بهنام – گوگ ) برای اولین بار راهی شورای شهر میشوند.

۴-در ایران و جهان ، گنبد به شهر ترکمن ها معروف است و این می تواند یک فرصت برای گردشگری باشد. در این شهر تاریخی در کنار ترکمنها ، اقوام دیگری همچون فارسها ، ترک ها ، سیستانی ها در صلح و آرامش زندگی می کنند. از نظر ترکیب قومیتی اعضای جدید شورای گنبد را می  توان ۱+۲+۲+۲  تلقی کرد یعنی از بین ترکمنها ۲ نفر ( بهنام – گوگ ) ، فارس ها ۲ نفر ( آخوندی – عباسی ) ، سیستانی ها ۲ نفر ( ناصری – بارانی ) و ترکها یک نفر ( پایدار ) به شورای شهر راه بافتند. با این توصیف در این دوره بر تعداد سیستانی ها و فارسها هر کدام یک نفر اضافه شد و از ترکمنها دو نفر کاسته شده است و ترک ها یک نفر ثابت ماند.

۵- با نگاهی به آرای کاندیداهای ترکمن و غیر ترکمن به این نتیجه می رسیم که رقابت ها بیشتر رنگ و بوی مذهبی داشته است. ۵ نفر غیر ترکمن راه یافته به شورا اهل تشیع و از قومیت مختلف هستند و دو نفر دیگر اهل تسنن و از یک قومیت می باشند. البته ۵ نفر اول فارغ از قومیت در یک ائتلاف قوی قرار دارند که لیاقت و شایستگی آنها نیز مد نظر انتخاب کنندگان بوده است.

۶- رقابت ها غالبا بین ائتلاف ها حاکم بود. هر چند که ائتلاف ها به غیر ائتلاف پیروز ( فرزندان گنبدکاووس ) بقیه ناهمگون بودند. در این دوره ترکمنها ۵ ائتلاف و غیر ترکمنها ۴ ائتلاف داشتند. ائتلاف یک اردوگاه : بزرگ شهر یا ائتلاف ۹ / ائتلاف ۷ / ائتلاف آق یول حق یول / ائتلاف مصلحت توپاری / ائتلاف عالم قوشار

و اما ائتلاف های اردوگاه دیگر : ائتلاف فرزند گنبدکاووس / ائتلاف بزرگ مردمی شهر گنبد /  ائتلاف بانوان توانمند/ ائتلاف متخصصین شهر

۷- ائتلاف فرزندان گنبد که با کارشناسی و پختگی خاصی تشکیل شد. حضور نیروهای شناخته شده و رای آور در آن بیشتر بود و انسجام بیشتری داشت. چهره هایی چون  ناصری – آخوندی – پایدار – عباسی عضو این ائتلاف بودند که به کرسی شورا تکیه زدند. حسام محمدی هم عضو علی البدل شد و یعقوبی در رتبه ۲۲ قرار گرفت

در بین ترکمنها ائتلاف ۷ از دیگران کمی بهتر عمل کرد که دو نفر از اعضای آن ( گوگ و بهنام ) با آرای نه چندان قابل قبول به پارلمان محلی راه یافتند و مقامی نیا نیز به عنوان عضو علی البدل انتخاب شد.

اما ائتلاف ۹ که انتظار بیشتری از آن می رفت ولی کارنامه نامطلوبی از خود بجای گذاشت دو نفر از اعضایش ( جعفری  و تجا ) علی البدل انتخاب شدند.

ائتلاف های دیگر حرفی برای گفتن نداشتند.

۸- در این مسابقه تنگاتنگ و سرنوشت ساز ،  بالاترین رای را مدیر هنرستان سیدقطب گنبد پرویز ناصری کسب کرد( ۹۳۲۰ رای )  که ۱۴۳۸ رای از نفر دوم ( رسول پایدار) بیشتر بود. وی برادر عبدالحسین ناصری نماینده ادوار گرگان و آق قلا می باشد. جالب اینکه رای اول کلاله را نیز برادر دکتر آریانپور نماینده فعلی شرق گلستان به دست آورد. این نشان می دهد که عطش و همبستگی سیستانی ها برای کسب قدرت بیشتر از دیگر قومیت هاست.

از بین ترکمنها بالاترین رای از آن خانم بهنام بود ( ۴۴۵۴ ) که از نفر بعدی ( گوگ )  ۴۵۵ رای بیشتر است. این آرا نسبت به دوره های قبل پایین است و این پیام خاص خود را دارد.

۹ – با دقت در آرای کاندیداها در می یابیم که این کارزار دو قطبی بود. آرای اردوگاه پیروز منسجم تر و هدفمند بوده و لی آرای اردوگاه مغلوب پراکنده و بی اثر دیده می شود. آرای تک رای و  . .  در کل ناقص زیاد و آرای کامل ( هفت نفره ) کمتر بوده است.

۱۰- با توجه به شواهد و قرائن میزان مشارکت شهروندان ترکمن نسبت به دوره های قبل کم بود فی المثال در مسجد طلابی این دوره به ۱۰۰۰ تا نرسید در حالیکه در دوره قبل ۳ هزار تا رای اخذ میشد. ولی شنیده میشود که غیر ترکمنها نسیت به سنوات گذشته مشارکت نسبتا خوبی داشتند.

۱۱-در بین اردوگاه مغلوب ائتلاف قوی بسته نشد و جای ائتلاف منسجم و مقبول و رای آور خالی بود. ائتلاف ها شکننده و نامتوازن بود این مهم را می توان از میزان آرای اخذ شده دانست.

۱۲ – قریب به ۶۰ نفر عضو ائتلاف های ۹ گانه بودند. بیش از ۳۰ نفر بصورت انفرادی کار کردند و ما بقی اصلا فعالیتی نداشتند فقط نام های شان در لیست بود. از بین کاندیداهای منفرد بالاترین رای را خانم شهلا ملک پور ( ۲۱۹۲ )  گرفت و بعد از آن حمید نوروزی ( ۱۹۵۵ )  و ایوب قزلجه ( ۱۸۹۲ )  هم آرای قابل توجهی کسب نمودند.

۱۳- در این دوره رقابت بین ائتلاف ها جریان داشت. گروه یاشولی ها بخاطر هجمه ها و تخریب های مضاعف مخالفان و کارنامه ضعیفی که در مجلس یازدهم از خود نشان داد ، منفعل بود و عملا فعالیتی نداشت و در حاشیه ماند. گروه آبک نیز غایب بود. گزوه مصلحت توپاری که بر آمده از جریان یاشولیها بود چند ماهی فعال بود ولی عملا عملکرد موفقی از خود نشان نداد و باعث ازدیاد ائتلاف ها شد.

۱۴- انتخابات دوره ششم شورا نیز با تمام تلاشها و حرف و حدیث ها به پایان رسید.  در این دوره کاندیداها همه کاره بودند. خودشان ائتلاف تشکیل دادند. برخی منفرد کار کردند. در این دوره نیز همچون گذشته آرزوها و حسرت ها باقی ماند. عبرت ها و  تجربه های گرانسنگی به دنبال داشت. امید که برای دور های بعد درس یگیریم و از یک سوراخ دو بارگزیده نشویم.

لطیف ایزدی / ۳۱ خرداد ۱۴۰۰

www.ulkamiz.ir