و حالاااا ..

پایگاه خبری اولکامیز – یک هفته از وفات قلی پقه گزارشگر میادین اسبدوانی صحرا می گذرد. دکتر محمد نظری یکی از همراهان اهل نظر و قلم اولکامیز در باره آن مرحوم مطلبی کوتاه و خواندنی فرستاد که با هم می خوانیم:

به یاد قلی پقه و روزگارانی که زیست و عشق و رنجی که تجربه کرد. متن ذیل ۵ سال قبل در سال ۱۳۹۸ به مناسبت روز تولد مرحوم قلی پقه( ۱۶ مهرماه)  تنظیم و‌ کار شده بود.

این متن به یاد قلی پقه، روزگاران زیسته، عشق و رنجهای تجربه کرده او بازنشر می‌شود. یادش بخیر که  انسان شریفی بود. (یاخشی کیشی دیر)

و حالاااااا…«قلی پقه»        

روز۱۶مهر، روز تولد قلی پقه، گوینده، مجری خوش صدا، دهیار ادوار روستای کرد بود.

از خوش ذوقی یکی از کانالها بود که این  سوژه را کار کرده بود. متن را از کانال شهر من آق قلا خواندم.  هیجان و احساسی خوب در رگهایم چرخید. ذهنم فلاش بک زد به سالهایی که در مدرسه راهنمایی بایزید بسطامی همکلاس بودیم.(۱۳۵۶-۱۳۵۴)

قلی، روشن قریشی، اسماعیل پقه جزو شاگردان زرنگ کلاس بودند و در عین حال افرادی مؤدب، مهربان، در خاطرم چرخید که طی این سالهای طولانی، هیچ  گفتار تلخ و رفتار گزنده از او به عنوان یک همکلاسی و همسن ندیده بودم و خاطرات مکرر ما از او ،ادب و مهربانی بود. 

به نظر من او سهم متناسب خود را از بوروکراسی اداری ایران نگرفته (و یا نخواسته) ولی از منظری دیگر آدمی خوشبخت است که در میان مردم، در ارتباطی مستقیم با آنها، سالهاست که می زید، در جشن و عزای مردم شریک است (برخلاف ما که دربدر تمنیات خود بوده ،نتوانسته ایم سهم خود را به مهربانی های حیات بخش خاک مان ادا کنیم).

به عنوان یک همکلاسی، روز تولدش را گرامی میدارم. از او بابت سالهای مستمر مهربانی، خدمت به آحاد جامعه و حضور در رنج و خوشی مردم سپاسگزارم.

چقدر خوبه که هستی! قلی آقا..

به امید طنین مستمر صدای گرمت در میان مردم،جشنها و کورس های داغ اسبدوانی با طنین نوستالژیک « و حالاااااا».       

همکلاسی دهه پنجاه، دکتر محمد نظری ،فوق دکترای مدیریت

*اولکامیز: تیتر و حالاااا . . قلی پقه بود که کوتاه شد.

www.ulkamiz.ir