کنشگرانه یا واکنشگرانه

پایگاه خبری اولکامیز- محمد توانگری :

مشروعیت زدایی از حکومت از طریق قهر با صندوق کنشگرانه است یا واکنشگرانه؟

اما پیشاپیش سوال کلیدی این است که حاکمیت – حکومت نفتی –  نیازی به مشروعیت دارد؟

می شود این گزاره را بسط داد و این سوال را در مورد  حکومت های نفتی خاورمیانه پرسید. من از طریق توزیع درآمد به آن خواهم پرداخت.

در غرب توزیع درآمد، درون توزیعی ست. به این معنا که از دهک های بالای جامعه گرفته و به دهک های پایین تر توزیع می شود.

در این بین دولت ها نیاز به مردم دارند و لازمه ی این کار مشروعیت حاکمیت است. اما در حکومت های نفتی توزیع درآمد، برون توزیعی ست.

به عبارتی از طریق درآمدهای نفتی، حاکمیت هر زمان هوس کند پول – یارانه های نقدی و معیشتی- را بین دهک های مختلف  جامعه توزیع می کند. در ” برون توزیعی ” حاکمیت نیازی به مردم ندارد و در ادامه به مشروعیت هم نیازی نمی بیند. همین عامل نفت درباره کشورهای خاورمیانه نیز صادق است.

در چنین شرایطی که ما فاقد جامعه مدنی هستیم- تلاشی که در دوره خاتمی به ثمر ننشست -،  جامعه به سمت توده یی و بی شکل شدن می رود. در حالت توده یی و بی شکل رفتار جامعه واکنشی ست؛ رفتاری هیجانی، سطحی و گذرا.

رفتاری که پشتوانه ندارد. از آن طرف به قول آرنت توده ها قدرت تشخیص ندارند.

امروز قهر با صندوق، رفتاری واکنشی ست نه کنشگرانه.

www.ulkamiz.ir