استخدام یا استثمار جوانان تحصیل کرده؟!
پایگاه خبری اولکامیز – حاجی محمد باغبانی: سالهاست دانش آموزان به امید استخدام دولت ها یا شرکت های خصوصی ،با وجود هزینه های سنگین ادامه تحصیل داده و در رشته های مختلف از دانشگاههای دولتی و غیر دولتی با کسب مدارک بالای دیپلم فارغ التحصیل می شوند، اما به دلیل عدم برنامه ریزی دولت ها برای استخدام وجذب نیروهای انسانی تحصیل کرده و یا بی عدالتی و تضییع حقوق اکثر فارغ التحصیلان و دانش آموختگان در به کارگیری ایشان و استخدام عده ای به دلائلی غیر از توانایی و برخورداری از مهارت و نیز ناتوانی دولت ها برای جذب نیروهای بیشتر به دلیل علل ناشی از تحریم اقتصادی، خیل کثیری از جوانان تحصیل کرده ی بیکار ،جذب امور غیر مرتبط با رشته ی تحصیلی در بازار ها شده اند یا می شوند.
صاحبان مشاغل در بازار ها حتی بعضی از نهاد های دولتی ازفرصت های پیش آمده سوء استفاده کرده و اقدام به استخدام این جوانان تحصیل کرده با حداقل دستمزد درحدی که گاهی کفاف هزینه ی ایاب و ذهاب به محل کار را هم نمی دهد، می کنند و در واقع ازجوانان بیگاری می کشند و یا ایشان را استثمار می کنند.
امروزه حقوقی که درقبال به ظاهر استخدام جوانان تحصیل کرده در بازارها پرداخت می شود بین یک میلیون تا سه میلیون تومان یا کمی بیشتر است که این مبلغ بدون در نظر گرفتن سالها تلاش وزحمت برای تحصیل و هزینه های بسیاری که برای این منظور شده وچندین سال عمری که برای کسب مدرک بالای دانشگاهی گذاشته شده،به مستخدم جوان داده می شود .
حتی وزارت آموزش و پرورش نیزمشکل کمبود نیرو ی معلم را با بکارگیری فارغ التحصیلان هرچند با رشته های تحصیلی غیر مرتبط با پرداخت حد اقل حق التدریس حل می کند .
جوانان تحصیل کرده چه دختر وچه پسر صرفاً برای دسترسی به حداقل پول جیبی که به قول معروف پول تخمه یا نوشابه است که برای داشتن آن شرمشان می آید دست نیاز به طرف والدین پیر خود کنند و یا برای سرگرمی ویااینکه به ایشان نگویند : حیف نون یا . . به ناچار با دریافت این چندر غاز حقوق حاصل زحمات گذشته وآینده ی خود را فدای خدمت به اربابان ظالم و حریصان در کمین نشسته بازاری می کنند.
پذیرفتن این ذلت وخواری وچشم وبله قربان گفتن ها نتیجه ی بی توجهی مسؤولین دولت ها وعدم ایجاد امکانات استخدام ایشان با توجه به رشته هاومدارک تحصیلی است.
جوانانی که برای ادامه ی زندگی بعد فارغ التحصیلی وتشکیل خانواده وتهیه ی مسکن ودیگر مایحتاج زندگی نیاز به حمایت دولت وملت دارند نه اینکه برای استثمار استخدام شوند .
در پایان از همه ی صاحبان مشاغل و کارآفرینان وکارفرمایان و مسؤولان نظام استدعا دارم جوانان را دریابند وفقط به فکر افزودن صفر موجودی خود دربانک ها نباشند در همه ی امور ومراحل زندگی دست جوانان را بگیرند ،ایشان را مثل اعضای خانواده خود بدانند واز دارایی خودایشان را به نحوی که محتاج کسی نباشند وبه نیازهای اولیه شان اعم از ازدواج وتهیه ی مسکن ودیگر لوازم حیات دست یابند ،یاری وحمایت کنند که این عمل هم با توجه به آیه ی ۹۲آل عمران «هرگز به نیکی نایل نخواهید شد تا اینکه از آنچه دوست دارید انفاق کنید.» انفاق در راه جلب رضای الله است.بنابراین از مال و ثروتتان با اینکه دوستش دارید جوانان به کار گرفته شده را بهره مند سازند.
www.ulkamiz.ir
