یادداشت

اضافه بر سازمان

پایگاه خبری اولکامیز- مهران دالوندی: امروز بعد از ظهر دیدم که خانمی یک سطل سفید گریس بزرگ را که چند روز پیش پر از حلیم کرده و در یخچال گذاشته بود برای همسایه برد و با اصرار فراوان آن را می خواست به همسایه بدهد .خلاصه همسایه هم در محذوریت اخلاقی قرار گرفته و بالاخره حلیم را تحویل گرفت.

نکته قابل بیان این است که حلیم در زمانش خوب است !داغش خوب است !تازه اش خوب است !با کیفیتش خوب است! نه اینکه بیش اندازه مصرف گرفته و در یخچال، یخ زده کنید و بعد بخواهید از شرش خلاص شوید و آن را به این و آن دهید یا بیرون بریزید.

به نظر شما خواننده محترم چقدر از این نوع اسراف ها وجود دارند؟ آیا بهتر نیست که هر کسی به اندازه نیاز خود بگیرد و بگذارد تا دیگران نیز به راحتی و بدون صف های طولانی در صبح زود حلیم را گرفته و به منزل خود بروند؟ آیا زیبنده نیست حال که شرایط اسفناک اقتصادی صف ها را طولانی تر می کند دیگر خودمان با چند بارگیری آن ها را مطول تر نکنیم .

در بسیاری از شهر های دیگر ماشینهای شهرداری از ساعت ۸ صبح عاشورا اقدام به پخش حلیم دم درب خانه ها می کنند.این کار نمود توزیع عادلانه ،جلوگیری از خوابزدگی،دعواهای احتمالی و احترام به شهروندان است.

بنابراین اگر هر کسی به اندازه خودش بگیرد ،دورریز و اسرافی نیز نمی شود و همه به حق خود خواهند رسید، البته اگر چشم گرسنه به برخی اجازه دیدن دیگران را بدهد.بله اندازه نگهدار که اندازه نکوست.

www.ulkamiz.ir


نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا