به یاد مرحوم نظرمحمد ( مشهد حاجی ) گری

پایگاه خبری اولکامیز – محمد خوجه

موقعی که خبر فوت استاد بزرگوار مرحوم نظرمحمد گری ( مشهد حاجی)  از تلگرام دیدم باورش برایم سخت بود در جا مات و مبهوت ماندم و بغضم گرفت و اشک در چشمانم حلقه زد با خود گفتم هی روزگار همیشه بهترین ها را با خود می برد.

استاد بزرگوار نظر محمد گری  (مشهد حاجی) متولد ۱۳۵۰ ساکن شهر انبارالوم بود. او دیپلم خود را در رشته کشاورزی از هنرستان علی ابادکتول اخذ نمود و در سال ۱۳۶۹ هجری شمسی به تربیت معلم  شهر انبارالوم قبول و پذیرفته شده و در سال ۱۳۷۱ با مقطع فوق دیپلم از تربیت معلم فارغ‌التحصیل شد.

بعد از فارغ‌التحصیل  به اداره اموزش وپرورش استخدام شد و اولین سال تدریس خود با عشق و علاقه از روستای تازه اباد آغاز کرد و با عشق کار میکرد و در کارش جدی و مصمم و پرتلاش بود و در حین تدریس در رشته جغرافیا در دانشگاه پیام نور بهشهر تحصیل میکرد و از آن دانشگاه مدرک لیسانس جغرافیا اخذ نموده و فارغ التحصیل گردید و در نتیجه در دبیرستان به عنوان دبیر جغرافیا  تدریس کرد.

او دارای شخصیت وارسته، متبسم ، لبخند در لب و نگاه محبت آمیز داشت و انسانی متدین و دلسوز بود.

چندین سال بود که بیماری کلیوی داشت که با یک پیوند کلیه زندگی کرد و با آن بیماری در حال مبارزه بود تا اینکه در دوره کرونا هم به بیماری کرونا مبتلا شد اما با این همه بیماری  روحیه ی  بسیار قوی و بالایی داشت و بارها با او تماس داشتم و گاهی حضوری می دیدم از حال و احوالش جویا می شدم و در مورد تغدیه گیاهی وطبیعی راهنمایی میکردم گاه گاهی در بین صحبت ها جک های بامزه و خنده دار تعریف میکردم خنده در لب هر دو ما گل میکرد می خندیم و می گفت آقای خوجه بهم روحیه و انرژی دادی از این که از حال و احوال جویا شدی ممنونم .برایم دعا کن و التماس دعا دارم .

استاد بزرگوار نظر محمد گری معلمی دلسوز ؛ مهربان ، متواضغ ، بی ادعا و بی آلایش ، درد آشنا و عاشق تعلیم و تربیت بود و روحی پاک و فداکار داشت و محرم رازهای دانش اموزان و سنگ صبور شاگردانش بود.

وی معلمی بود درس ساختن را با سوختن خود در وجود تک تک دانش اموزان زمزمه کرد. حتی بیماری هم او را از وظیفه و رسالتش دور نکرد و بیماری در مقابل این معلم کم آورد و با وجود بیماری هم چنان الفبای عشق ، محبت و انسانیت را به شاگردانش آموخت.
نه تنها معلم دلسوز بود بلکه به مسائل اجتماعی و حل مشکلات مردم نیز واکنش نشان می داد و به پیرامون خود تاثیر گذار و احساس مسئولیت میکرد و پیشنهادات بسیار ارزشمند و سازنده برای توسعه کارها میداد و در کارها خیر و حل امور مشکلات مردم مشارکت میکرد.

استاد بزرگوار مشهد حاجی گری با وجود بیماری حس مسئولیت پذیری و عشق نسبت به دانش‌آموزان خود سر کلاس در درس حاضر میشد و کار تدریس خود ادامه میداد مشق عشق،ایثار و انسانیت را دفتر دانش‌آموزان حک کرد و همچنان قلبش به شاگردانش می‌تپید.

او با بیماری و مراحل سخت و طاقت فرسای درمانی قرار گرفته بود با وجود اینکه بیماری سخت و وضیعت جسمانی مطلوبی نداشت اما از تدریس کلاس دست نکشید و در کلاس حاضر بود و عاشقانه تر از هر زمان دیگری به تدریس، آموزش می پرداخت و احساس خستگی نمی کرد.

او عاشق بچه ها و شاگردانش بود. وی با این همه سختی ها دوران پرپیچ خم بیماری با آن مبارزه میکرد و نگاهش پر از انرژی و لبخند بود.

او در سال ۱۳۹۹ هجری شمسی با خدمت صادقانه در اموزش و پرورش به بازنشستگی نایل گردید و در سال ۱۴۰۴ هجری شمسی به حج سرزمین وحی مشرف شد.

استاد بزرگوار نظر محمدگری از بیماری کلیه و تنفسی درد میکشید با آن در حال مبارزه‌ بود که سرانجام این بیماریها به وی امان نداد در تاریخ چهارم ابان ۱۴۰۴ هجری شمسی در بیمارستان صیادشیرازی گرگان دار فانی را وداع گفت و به ملکوت اعلی پیوست.

اینجانب درگذشت استاد بزرگوار مرحوم نظرمحمد گری این معلم دلسوز و مهربان را به جامعه فرهنگی و دوستان و مردم خونگرم و شریف شهر انبارالوم و خانواده محترم داغدار ایشان تسلیت عرض نموده و از درگاه خداوند متعال برای ان مرحوم مغفور رحمت واسعه و برای بازماندگان صبر جزیل مسئلت می نمایم.

www.ulkamiz.ir