تاملی بر نشست های انتخاباتی طوایف و محلات در گنبد

پایگاه خبری اولکامیز- مهندس امین بهلکه زاده فعال اجتماعی و یکی از همراهان اهل نظر و اندیشه  اولکامیز در باره ی نشست یلمه ها ، قجق ها و جعفربای ها در انتخابات شورای شهر گنبد که با واکنش های مختلفی همراه شده است نوشت : واکنش ها و انتقادهایی که به این دست جلسات وارد میشود بیشتر از طرف طیف روشنفکرانه ایست که به مقوله سیاست نگاهی کلاسیک و علمی دارند و غالبا نیز فعال یا عضو احزاب سیاسی شناخته شده کشورمان میباشند و به تبع از منظری کلان و دورنمایی وسیع تر به این گونه اجتماعات و فعالیتها نظر دارند.

از این بابت با ایشان همفکر و همنظر هستم اما با این تفاوت که معتقدم با توجه به شرایط به اصطلاح ژئوپلیتیک منطقه این دیدگاه نه تنها تحلیل و شناختی از مسئله ارائه نمیدهد بلکه در حد شعار و آرمان باقی مانده ناتوان از ارائه راه حل نیز میباشد.

همچنان که در مقیاس ملی،گفتار درمانی برخی مسئولین جوابگوی بحرانهای اقتصادی اجتماعی مردم نبوده، در مقیاس شهر گنبد نیز شعار درمانی روشنفکرانه نمیتواند بستری برای رشد نهادهای مدنی شایسته سالار ایجاد کند.

یکی از ویژگیهای خاص جغرافیای شهری گنبد، قابلیت شناسایی و تمییز دادن بافت های اجتماعی آن است بطوریکه در مقیاس بزرگ، غرب شهر دارای بافت ترکمن بوده و شرق آن از دیگر اقوام، در مقیاس ریزتر نیز غرب شهر با مسجد محلات طایفه های مختلف ترکمن شناخته میشوند، بطوریکه محدوده های جغرافیای شهری با نام طایفه ها گره خورده است.

بررسی توزیع کمی و کیفی امکانات رفاهی و خدمات شهری در این جغرافیا، دلیل اصلی دست آویز شدن مردم به شاخص قومیت و طایفه گری در انتخابات میباشد چراکه نام طایفه ها( محدوده محلات) در گنبد تبدیل به شاخصی گردیده که با آن میزان توسعه،عدالت،امکانات،احترام و حقوق اجتماعی و شهروندی ساکنانش سنجیده میشود.

به زبان دیگر در نبود و فقدان ساختارهای کلاسیک سیاسی که باید تضمین کننده توسعه متوازن و عدالت اجتماعی باشد، مردم به هر آن چیزی که پتانسیل رفع نیازهای زندگی مدنی شان را دارا باشد چنگ خواهند زد.

در واقع به همین دلیل بود که ائتلاف مورد حمایت یاشولی ها در ادوار پیشین رفته رفته اعتماد و اعتبار خود را در بین مردم از دست داد، استانداردهای دوگانه در تدوین استراتژی توسعه نسبت به محلات ( طایفه ها ) از سوی منتخبین ایشان، بطوری که برای برخی محلات (طایفه ها) الگوی هدایت و رشد جمعیت ساکنان با تسهیل انبوه سازی، امکانات آموزشی،بهداشتی، ورزشی و فضای سبز در دستور کار و پیگیری قرار گرفته، برای محلات (طایفه ها) دیگر همچون منطقه خالدنبی الگوی توسعه به احداث هرچه بیشتر سرعت گیر در خیابانها محدود میشد.

با توجه به موارد فوق الذکر و با ضعف ناگزیر ساختار یاشولی ها، در این دوره شاهد
نشستهای طایفه ای و پراکنده هستیم که اگر چه ممکن است به کم شدن شماری از کاندیداها بیانجامد لیکن این حرکتها فاقد شاخص های کافی جهت اخذ اعتماد و رای مردم و کسب اکثریت شورا است.

علی ایحال اگر خواستار جامعه ای هستیم که به مقوله طایفه، قومیت، مذهب و امثال آن در جایگاه طبیعی و انسانی متعادل و حتی متعالی همچون وحدت و شایسته سالاری نگاه شود الزاما ناچاریم ابتدا بستری از عدالت و برابری را تامین نماییم.

www.ulkamiz.ir