پایگاه خبری اولکامیز- جلیل بابایانی ، بازنشسته آموزش وپرورش:
« چند ماه انتظار، چند قطره پرداخت! تحقیر بازنشسته در صفِ معوقه‌های قطره چکانی .
هر ماه بازنشسته‌ها هر صبح حسابشان را چک می‌کنند و هر شب آه و ناله می کنند. حقوق و معوقه ای که تا حالا واریز می‌شد،
حالا بعد از مرگ سهراب تازه «قطره چکانی» سر سفره‌شان چکه میکند! مسئولان هم با ژست‌های پیروزمندانه می‌گویند: «بخش اول پرداخت شد!» انگار لطف کرده‌اند نه اینکه وظیفه‌شان را انجام داده باشند.
این روزها یعنی روزهای آخر ماه هر روز صبح اولین کاری که باید بکند این است که اول تاریخ روز را نگاه میکند تا بلکه آخر برج شده است ولی نمی داند عمرش هم به فنا می رود بازنشسته یاد گرفته با ریال معوقه، تورمِ و شرمندگی ؛ خانواده و نوه و نتیجه ها را مدیریت کند! نان را با لبخند قسطی بخرد، دارو را با دعا جایگزین کند ..عشق و زن داری را به باد فراموشی بسپارد و امید را در نوبت واریز بعدی پیدا کند. اسمش را گذاشته‌اند پرداخت تدریجی اما در واقع، همان «تسکین موقتی» است برای دردی که هر روز عمیق‌تر می‌شود.تا بمیرد…
یعنی یک بی‌اعتنایی مزمن به کرامت انسان‌هایی که عمرشان را در خدمت صادقانه گذاشته‌اند.
28مهرماه
WWW.ULKAMIZ.IR
