شکست تلخ ترکمنها در تصدی کرسی ریاست شورای شهر گنبد
در طول چهار سال ترکمنها نتوانستند حتی برای یکبار ریاست شورا را به دست بگیرند
پایگاه خبری اولکامیز – اکبر پیرا ، خبرنگار:
ریاست دوره ای شورای شهر گنبد این بار نیز نصیب دو تن از اعضای شورای شهر ترکمن نشد و با توجه به پیش بینی هایی که از قبل میشد نبی ا…آخوندی با کسب ۴ رای بر این کرسی تکیه زد و بر خلاف وعده هایی که در سال گذشته به کاندیدای ترکمن عضو شورا داده بودند این امر اصلا تحقق نیافت.
هیچ ایرادی ندارد بهرحال انتخابات است و هر کس رای بیشتری بیاورد ریاست شورا را بر عهده خواهد گرفت ولی حقیقتا ًاین حق ترکمنها نبود و چقدر زیبا میشد جهت وحدت هم شده برای حتی یک دوره به یکی از دو نفر ترکمن عضو شورای شهر داده میشد.
ترکمنهایی که ثابت کردند از هر نگاه به کشور و وطن خویش عرق خاصی دارند و همیشه بالاترین مشارکت را در انتخابات داشته و خواهند داشت اما دریغ از یک انتخاب ریاست شورا که حتی برای یکبار هم این کرسی تعلق نگرفت.
در بحبوحه انتخابات رنگین کمان اقوام را سرلوحه کار خویش قرار می دهیم ولی متاسفانه موقع تقسیم مسئولیت ها به کلی فراموش می شویم ، این نه تنها در شورای شهر بلکه در تمام انتخابات اینگونه بوده است.
حالا این درس عبرتی برای دوره های آینده شورای شهر شد که هرگز بدون مصلحت بزرگان پا به این عرصه نباید گذاشت.
به نظر نگارنده این دوره چه شورا و چه شهردار نتوانستند نمره قابل قبولی از ناحیه مردم بگیرند و تمام پروژه ها نیمه کاره به حال خود رها شدند.
به عنوان مثال بوستان مادر که تنها پارک و مجموعه در غرب شهر همچنان به ورطه فراموشی سپرده شده است و یا پارک داریوش زمانی بهترین پارک و تفرجگاه و شهربازی در آن قرار داشت محل اجتماع معتادین شده است و قرار بود بزرگترین پارک ژوراسیک در شمال کشور را به خود اختصاص دهد ، تنها یک نام از آن باقی ماند.
حالا مدتی هم از دور برگردان میدان امام حسین (ع) می گذرد که حداقل داخل این پروژه های کوچک هم چه شورا و چه شهردار توان اجرای آن را ندارند و به حال خود رها شدند ؛ حالا زیرگذر و روگذر میدان بسیج و میدان امام علی (ع) بماند، حالا با همه این تفاسیر به شورا و شهردار از ناحیه شهروندان چه نمره ای داده شود بهتر است !
www.ulkamiz.ir
این چگونه شکست تلخی برای ترکمنهاست که کسی از ایشان ، آن را حس نکرد و خبردار نشد ؟!!
واقعیت این است که این باصطلاح انتخاب یا انتخابات ، برای جز عده ای معدود و ذینفع و ذیربط ، برای هیچترکمن و فارس و ترک و زابلی و … ، از کمترین اهمیتی برخوردار نیست . انتخابات فقط در حضور حزب معنی پیدا میکند نه فرد و قوم و ایل و طایفه .