غذای ارگانیک، چرا ؟

پایگاه خبری اولکامیز – نویسندگان : راب لیونس و یان بومان / منبع : مجله اسپایکت / مترجم : بصیر مختومی:

امروزه بسیاری از دولت ها روش های کشاورزی ارگانیک یا طبیعی را ترویج می کنند که در این روش ها از استفاده از آفت کش ها و سایر محصولات مصنوعی اجتناب می کنند. هدف کلی این رویکرد ها این است که نشان دهند آنها به محیط زیست و سلامت مردم اهمیت می دهند.

اما سوال اینجاست که ایا رویکرد ها ،رویکرد های درستی است یا خیر ؟

اکنون ، اروپا بزرگترین بازار مواد غذایی ارگانیک در جهان است و در ۱۰ سال گذشته ، سالانه ۲۵ درصد مصرف مواد غذایی ارگانیک  افزایش یافته است.

چه چیزی باعث جذابیت غذاهای ارگانیک برای برخی افراد میشود ؟

از مهمترین عوامل این است که خوردن مواد غذایی ارگانیک  به نظر مردم طبیعی تر به نظر می رسد .

خوردن ارگانیک راهی برای تعریف کردن از خود به عنوان فردی  طرفدار طبیعت، خوب و سلام  و به دور از توده‌هایی غذا های مصنوعی و فست فود ها است .

نظر جالب  یکی از روزنامه‌نگاران این است که می‌گوید: «احساس می‌کند که به منبع، آغاز، شروع چیزها نزدیک‌تر است. آرزوی واقعی نزدیک شدن به خاک، به مادر طبیعت است.

برخلاف کشاورزی معمولی، رویکرد ارگانیک به معنای کشاورزی با کودها و آفت‌کش‌های طبیعی است و نه مصنوعی . تکنیک هایی مانند تناوب زراعی کیفیت خاک را بهبود می بخشد و به کشاورزان ارگانیک کمک می کند تا کمبود مواد شیمیایی مصنوعی را جبران کنند. البته روش هاش ارگانیک به‌عنوان یک روش تولید غذا در استفاده از نیروی کار و زمین ناکارآمد است. محدودیت های شدیدی برای میزان تولید غذا وجود دارد. همچنین، مزایای زیست محیطی عدم استفاده از کود مصنوعی در مقایسه با میزان دی اکسید کربن ساطع شده از حمل و نقل مواد غذایی ناچیز است (تعداد زیادی از محصولات ارگانیک بریتانیا از کشورهای دیگر حمل می شود و از مغازه به خانه با ماشین حمل می شود).

اغلب ادعا می شود که کشاورزی ارگانیک ایمن تر از کشاورزی معمولی است – هم برای محیط زیست و هم برای مصرف کنندگان. با این حال، مطالعات کشاورزی ارگانیک در سراسر جهان همچنان این ادعا را رد می کند. یک بررسی گسترده توسط آژانس استانداردهای غذایی بریتانیا نشان میدهد که از نظر آماری تفاوت معناداری بین محصولات ارگانیک و معمولی وجود ندارد. حتی در مواردی که نتایج ، شواهدی از تفاوت را نشان میدهند ، بازبینان هیچ نشانه‌ای مبنی بر اینکه این تفاوت‌ها تأثیر قابل‌توجهی بر سلامتی داشته باشد، پیدا نکردند.

این ادعای ساده انگارانه مبنی بر اینکه غذاهای ارگانیک مغذی تر از غذاهای معمولی هستند، همیشه گمراه کننده بوده است. غذا یک محصول طبیعی است و ارزش سلامتی غذاهای مختلف به دلایل مختلفی از جمله تازگی، نحوه پخت غذا، نوع خاک در آن، میزان نور خورشید و باران دریافتی محصولات مختلف متفاوت است.  به همین ترتیب، طعم هویج بیشتر به این بستگی دارد که آن را با چه کودی تغذیه میکنند تا با فاصله کاشتن روش اورگانیک. تفاوت های ایجاد شده توسط این چیزها احتمالاً بزرگتر از هر تفاوتی است که با استفاده از یک سیستم تولید ارگانیک یا غیر ارگانیک ایجاد می شود. نکته دیگر این است که حتی برخی از مزارع «ارگانیک» کاملاً با یکدیگر متفاوت هستند.

این تصور که مواد غذایی ارگانیک ایمن تر از غذاهای معمولی هستند نیز با این واقعیت که بسیاری از رایج ترین غذاهای ما مملو از سموم طبیعی هستند، در تناقض است. هویچ وحشی باعث ایجاد تاول روی پوست کارگران کشاورزی می شود. برشته کردن نان مواد سرطان زا ایجاد می کند. همانطور که یک کارشناس تحقیقاتی می گوید: مردم فکر می کنند که هر چه چیزی طبیعی تر باشد، برای آنها بهتر است. نظریه ای که مشخصا از لحاظ علمی اشتباه است . در واقع برعکس است: هر چه گیاه به حالت طبیعی خود نزدیکتر باشد، احتمال اینکه شما را مسموم کند بیشتر است. به طور طبیعی، بسیاری از گیاهان مکانیسم های دفاعی خود ،از قبیل مسموم کردن را دارند و انسان توانایی خوردن آن ها را ندارد . به یاد داشته باشیم که علم کشاورزی طی ده هزار سال تکامل یافته و بهترین شکل در خدمت انسان قرن بیست و یک است .

با این حال اروپایی‌های تحصیل‌کرده بیشتر از خوردن مواد غذایی که از چند ماده شیمیایی ساخته‌شده و توسط انسان که به‌ صورت علمی تنظیم شده‌اند، می‌ترسند تا از خوردن موادی که طبیعت مستقیماً ایجاد کرده است. در حقیقت ، بسیاری از انها از مدرنیسم و فناوری گریزان هستند تا اینکه طرفدار طبیعت باشند . وسواس ما نسبت به اخلاق و ایمنی چیزی که می خوریم – نگرانی در مورد آنتی بیوتیک ها در حیوانات، مواد افزودنی در غذا، محصولات تراریخته و غیره – نشانه جامعه ای بسیار فناورانه است که به توانایی خود در استفاده عاقلانه از این فناوری اعتقاد چندانی ندارد. در این زمینه، هرچه دست انسان کمتر چیزی را لمس کند، افراد آن را سالم تر در نظر میگیرند.

در نهایت، جنبش کشاورزی ارگانیک یک جنبش لوکس گران قیمت برای اروپایی های ثروتمند است و برای بخش های در حال توسعه جهان، بی ربط است. از نظر محیط‌بانان اروپایی، این واقعیت وجود دارد که روش‌های ارگانیک به نیروی کار و زمین بیشتری نسبت به روش‌های معمولی نیاز دارند تا بازدهی یکسان داشته باشند، که این امر ، برای یک کشاورز در روستاهای آفریقا، یک فاجعه است. در افریقا ، زمین به قدری گرسنه است و بازده محصولات آنقدر پایین است که به سادگی مواد آلی کافی برای بازگرداندن به خاک وجود ندارد. شاید تمرکز باید بر کمک به این کشورها برای دستیابی به پیشرفته ترین تکنیک های کشاورزی باشد، نه بازگشت به اصول اولیه.

www.ulkamiz.ir