تورکمن صحرا

قمار در مسابقات اسبدوانی و تاثیر آن بر خانواده ها

مقدمه

اسب‌دوانی در ترکمن‌صحرا بخشی از فرهنگ و هویت تاریخی مردمان منطقه است. اما در کنار این جنبه فرهنگی و ورزشی، قماربازی بر سر مسابقات اسب‌دوانی به یکی از چالش‌های اجتماعی و اقتصادی خانواده‌ها تبدیل شده است. مردان بسیاری درگیر شرط‌بندی‌های سنگین می‌شوند و این رفتار نه‌تنها اقتصاد خانواده، بلکه روحیه و انسجام خانوادگی را تهدید می‌کند.

اثرات اقتصادی:

هدر رفت سرمایه خانوادگی

پولی که باید صرف آموزش، خوراک و رفاه خانواده شود، در شرط‌بندی از دست می‌رود.

اکثر شرکت‌کنندگان بازنده‌اند و در درازمدت دچار بحران مالی می‌شوند.

بدهی و فروش دارایی‌ها

بسیاری از مردان برای جبران باخت‌های خود، به قرض گرفتن از اقوام یا نزول‌خورها روی می‌آورند.

نمونه‌های متعددی وجود دارد که افراد حتی مجبور به فروش زمین کشاورزی، دام یا لوازم خانه شده‌اند.

فقر پنهان و وابستگی

زن و فرزندان به دلیل کمبود منابع، به کمک‌های اطرافیان یا کارهای موقت وابسته می‌شوند.

این وضعیت چرخه فقر را تشدید می‌کند و مانع پیشرفت خانواده می‌شود.

 

اثرات روحی و روانی خانواده:

از بین رفتن آرامش خانوادگی

زن و فرزندان در اضطراب دائمی به سر می‌برند که مرد خانواده چه میزان باخته یا بدهی جدیدی ایجاد کرده است.

بی‌اعتمادی و پنهان‌کاری

قمار اغلب با دروغ‌گویی همراه است؛ شوهر منبع پول یا دلیل غیبت‌های خود را پنهان می‌کند.

این پنهان‌کاری‌ها باعث سلب اعتماد زن و فرزندان می‌شود.

افزایش درگیری و خشونت خانوادگی

تنش‌ها و مشاجره‌های مداوم در خانه رخ می‌دهد.

گاه این تنش‌ها به خشونت کلامی و حتی فیزیکی منجر می‌شود.

کاهش عزت نفس زنان و کودکان

زن‌ها به خاطر مشکلات اقتصادی و اجتماعی احساس بی‌پناهی می‌کنند.

کودکان نیز با حس شرمندگی در مدرسه و جامعه روبه‌رو می‌شوند.

 

اثرات اجتماعی بلندمدت:

کاهش شأن اجتماعی خانواده‌ها:

وقتی خانواده‌ای به خاطر قمار بدهکار یا بی‌اعتبار شود، موقعیت اجتماعی‌اش در ایل و طایفه آسیب می‌بیند.

تکرار الگو در نسل بعدی:

فرزندان پسر، رفتار پدر را طبیعی می‌دانند و ممکن است همان مسیر را ادامه دهند.

افزایش آسیب‌های اجتماعی:

اعتیاد، بزهکاری و حتی مهاجرت‌های بی‌هدف از پیامدهای جانبی چنین وضعیتی است

 

جمع‌بندی و راهکارها:

قماربازی اسب‌دوانی در ترکمن‌صحرا، هرچند با ظاهری هیجان‌انگیز همراه است، اما در باطن، خانواده‌ها را به چرخه‌ای از فقر، اضطراب و فروپاشی روابط عاطفی می‌کشاند.

 

راهکارهای پیشنهادی:

آموزش و آگاهی‌رسانی: برگزاری نشست‌های فرهنگی–اجتماعی برای نشان دادن آثار واقعی قمار بر خانواده.

نظارت قانونی: محدودسازی شرط‌بندی‌های رسمی و غیررسمی و ایجاد چارچوب‌های قانونی برای مسابقات اسب‌دوانی.

ایجاد سرگرمی‌های سالم: توسعه فعالیت‌های ورزشی و فرهنگی جایگزین برای جوانان منطقه.

حمایت روانی و اجتماعی از خانواده‌ها: مشاوره خانوادگی و ایجاد گروه‌های حمایتی برای زنان و فرزندان آسیب‌دیده.

 

نتیجه‌گیری:

اسب‌دوانی اگر در مسیر ورزشی و فرهنگی مدیریت شود، سرمایه‌ای ارزشمند برای ترکمن‌صحراست. اما زمانی که با قمار آمیخته می‌شود، به جای افتخار، به آسیب اجتماعی و اقتصادی بدل می‌گردد. آینده‌ی سالم خانواده‌ها نیازمند بازگشت به جنبه اصیل ورزشی و فرهنگی اسب‌دوانی و پرهیز از قمار است.

نوشته: بایرام ، شهروند دغدغه مند

www.ulkamiz.ir


نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا