نظری بر مطلب ” پای وعظ حاجی آخوند “
پایگاه خبری اولکامیز – در پی انتشار مطلب ” پای وعظ حاجی آخوند ” ، دوست و همکار اندیشمندم آقای عظیم قرنجیک دیدگاه عالمانه خود را ارسال نموده اند که در ذیل می خوانید: با عرض سلام و ادب ، احترام و ارادت، خدمت سرورم حاج آخوند:
جامعه ای مثل جامعه ما، متاثر از دینی وحیانی است، با مجموعه ای از احکام، شعائر و ارزش های دینی – اخلاقی و… ، که تابع تجربه سخن گفتن خداوند متعال از طریق سنت دینی با انسانهاست . این تجربه همواره از همه واقعیات زندگی انسانهای مومن تاثیرمی گیرد. و لازمه این تجربه دینی این است که با توجه به مقتضیات عصر و زمانه، پالایش شود. خطاب خداوند به انسان از طریق کتاب و سنت، تجربه دینی بالفعل هر فرد انسان را تقویت کرده و مانع غرق شدن انسان در ابعاد محدود زندگی می شود و انسان را قادر می سازد از سطح روزمره زندگی به سطح متعالی زندگی فراتر رود ، در این سطح متعالی، واقعیت به گونه ای تجربه می شود که انسان در جهان، از تنهایی رها گشته، و بخشی از کل نامتناهی می شود. این تجربه دینی، به تمام وجود آدمی مربوط می شود. البته که ، این تجربه دینی، مربوط به خواص بوده، و آنچه که عامه مردم به صورت مفاهیم و ارزشها و احکام عبادی و شعایر به آن پای بندی نشان می دهند، از تجربه دینی خواص نشئت می گیرد.
در سنت اسلامی، این تجربه دینی از تجربه پیامبر اکرم(ص) آغاز شده، و سپس به وسیله صحابه ،عارفان، اولیا و پاکان و… دوام یافته، چون خونی در سنت اسلامی جریان یافته، و به آن زندگی می بخشد، و آیندگان را توانای تجربه های جدید می سازد. بنابراین، اهل یک سنت وحیانی، در همه زمانها و اعصار، با دقت تمام مفاهیم و ارزش ها و احکام و اعمال و شعائر شایع و مقبول در جامعه خود را مورد کنکاش قرار می دهند که این ارزش ها و …تا چه حد آن تجربه ها را بیان می کنند، تا بدین طریق دین، به عنوان نهادی اجتماعی، با توجه به معیارهای تجربه های وحیانی در هر عصر، و با توجه به مقتضیات زمانه، اگر نیاز به اصلاح و نوزایی و نواندیشی باشد، موردبررسی قرار داده شود.
لازم به ذکر است که دین با سلوک معنوی انسان در زندگی تعریف می شود ، در واقع نوعی زیستن است. در ادیان وحیانی، با خطاب خداوند به انبیاء، این سلوک شروع، و با اصحاب و یاران آن حضرت و عارفان و اولیاء و …در طول تاریخ تداوم یافته است . علیرغم بهره مندی از وجود متولیان خاص دین در کسوت روحانیون و علمای دینی، ولی بالاخره دین ورزی کار انسانها و دین متعلق به انسان است ، چنانکه در قرآن مجید هم آمده که دین نزد خداوند اسلام است، و اسلام و تسلیم شدن کار آدمی است. خداوند با خطاب خود به انسان، دین ورزی آدمی را راه می اندازد ، همان سان که به عنوان اساس هستی، همه فعالیت های دیگر انسان را راه می اندازد. انسان به دین نیاز دارد، چرا که دین برآمده از دردها و نیازهای درونی آدمی از یک طرف، وتجربه های دینی انسان نیازمند و دردمند از طرف دیگر است….
در اینجا جا دارد، یاد و ذکر خیری کنیم از عالم و دانشمند وارسته، زنده یاد مرحوم الحاج” قربان آخوند کسلخه “، موسس حوزه علمیه سراج الدین قرنجیک، که همواره مورد احترام بنده بوده اند، و الله قوّاتی بگویم به فرزند برومند و شایسته ایشان ، الحاج “حاجی قربان آخوند کسلخه”که ادامه دهنده راه آنمرحوم مغفور بوده، و با همّت و تلاش های شبانه روزی خود و با همکاری سایر مدرسان معزّز، با انتقال معارف و تجربه های دینی خود، شاگردان بیشماری را آموزش داده، و روحانیون بسیاری را تحویل جامعه نموده اند. و البته که در روزهای جمعه، جمع کثیری از عامه مردم ، از اقصا نقاط منطقه، جهت کسب فیض از محضر ایشان ، پای وعظ و منبرشان نشسته، و از معرفت دینی و عرفانی وی بهره مند می شوند . اجر و خیرشان نزد خداست.
www.ulkamiz.ir
