پایگاه خبری اولکامیز -ماهان ایگدری دانش آموز یازدهم انسانی مدرسه غیر دولتی بصیر گنبد
با شیوع بیماریها و پیشرفت فناوری، آموزش در بسیاری از کشورها دچار تحول شده و مدارس به سمت مجازی شدن پیش رفتهاند. مجازی شدن مدارس، یعنی استفاده از اینترنت برای تدریس، یادگیری و ارزیابی دانشآموزان. این تغییر، علاوه بر اینکه شکلی جدید از آموزش را رقم زد، تجربهای متفاوت برای دانشآموزان و معلمان ایجاد کرد.
یکی از مهمترین ویژگیهای مدرسهٔ مجازی، دسترسی آسان به محتواهای آموزشی در هر زمان و مکان است. دانشآموز میتواند بدون نیاز به حضور در مدرسه و صرف وقت برای رفتوآمد، در کلاس شرکت کند. همچنین آموزش مجازی باعث شده است کلاسها ضبط و ذخیره شوند و امکان مرور چندبارهٔ درس برای دانشآموز وجود داشته باشد. این امر کمک میکند که یادگیری عمیقتر و پایدارتر شود.
از سوی دیگر، استفاده از ابزارهای نوین مانند آزمونهای آنلاین، ارائهٔ پروژهها به صورت اینترنتی و ارتباط مستقیم با معلم از طریق پیامرسانها و سامانههای آموزشی، فرآیند یادگیری را متفاوتتر از گذشته کرده است. این ویژگیها به شکلگیری مهارتهای دیجیتال، نظمپذیری و مسئولیتپذیری بیشتر در دانشآموزان کمک میکند.
البته آموزش مجازی دشواریهای خاص خود را نیز دارد. نبود ارتباط چهرهبهچهره، کاهش تعامل اجتماعی، مشکلات اینترنت و نبود فضای مناسب در خانه از جمله چالشهای آن است. بسیاری از دانشآموزان از اینکه فرصت حضور کنار دوستانشان و انجام فعالیتهای گروهی کم شده است، احساس دلتنگی میکنند. همچنین معلمان مجبور شدهاند روشهای تدریس خود را با فناوری تطبیق دهند که گاهی زمانبر و دشوار است.
در مجموع نتیجه میگیریم که مجازی شدن مدارس تجربهای متفاوت و نو در مسیر آموزش است؛ تجربهای که با وجود نقاط ضعف، توانست در شرایط دشوار مانع از توقف یادگیری شود. به نظر میرسد آیندهٔ آموزش ترکیبی از شیوهٔ حضوری و مجازی خواهد بود تا هم از مزایای فناوری بهره ببریم و هم ارتباط انسانی و اجتماعی حفظ شود. این تحول نشان داد که آموزش میتواند خود را با شرایط جدید هماهنگ کند و همچنان ادامه داشته باشد.
www.ulkamiz.ir
