منطقه آزاد اینچه برون و چند سئوال از استاندار
پایگاه خبری اولکامیز – منطقه آزاد تجاری-صنعتی اینچهبرون، با گذشت نزدیک به چهار سال از تصویب آن در سال ۱۴۰۰، اینک در کانون توجه جدی افکار عمومی، نمایندگان مجلس و فعالان اقتصادی استان گلستان قرار دارد.
به رغم تأکیدات مکرر مسئولان ارشد استانی بر اهمیت این منطقه به عنوان «موتور محرک توسعه» و با وجود طرح وعدههای بزرگ درباره رونق اقتصادی و ایجاد اشتغال، شواهد عینی و مقایسه با روند پیشرفت در دیگر استانها، نگرانی از تکرار سرنوشت پروژههای بلاتکلیفی مانند «پتروشیمی گلستان» را تشدید کرده است.
تجربه نزدیک به دو دهه تعلیق پتروشیمی که منجر به بلوکه شدن سرمایه هزاران سهامدار و از دست رفتن فرصتهای توسعه شد، هشدار جدی است که نمیتوان نادیده گرفت.
اکنون که استانهای دیگر با شتاب در حال پیشبرد پروژههای ملی مانند کریدور شمال-جنوب و جذب سرمایهگذاری هستند، سکون نسبی و ابهام در دستاوردهای منطقه آزاد اینچهبرون قابل قبول نیست.
برای پیشگیری از تبدیل شدن این فرصت به یک بن بست حسرت آلود دیگر، ضروری است استاندار محترم گلستان به صورت شفاف، مستند و عمومی به برخی پرسشهای اساسی پاسخ دهند.
۱. آیا منطقه آزاد اینچهبرون «طرح جامع» و «مجوز ارزیابی زیستمحیطی» خود را دریافت کرده است؟ در صورت اخذ، تاریخ دقیق و سطح مجوز زیستمحیطی (برای استقرار چه نوع صنایعی) چه بوده و مستندات آن کجاست؟
۲. کل بودجه تخصیصیافته دولتی به این منطقه از ابتدا تاکنون چقدر بوده و این اعتبار دقیقاً در چه پروژههایی و با چه خروجیهایی هزینه شده است؟ مجموع سرمایهگذاری جذبشده (داخلی و خارجی) تا امروز چند میلیارد تومان است؟
۳. از کل مجوزهای سرمایهگذاری صادرشده، چند واحد صنعتی یا تجاری به بهرهبرداری واقعی رسیده و چه تعداد شغل پایدار ایجاد کردهاند؟ به طور مشخص، چند سرمایهگذار خارجی در این چهار سال موفق به راهاندازی و بهرهبرداری شدهاند؟
۴. برق، آب و گاز مورد نیاز برای توسعه منطقه چقدر برآورد شده و برنامه زمانبندی مشخص و تضمینشدهای برای تأمین آنها وجود دارد؟ کدام یک از «مگاپروژههای» ادعاشده (مانند دهکده لجستیک) از مرحله نقشه خارج و عملیاتی شدهاند؟
۵. راهآهن جمهوری اسلامی ایران چه اقدام عملی و زمانبندی مشخصی برای اجرای پروژههای ریلی در کریدور این منطقه انجام داده است؟ اگر اقدام مؤثری صورت نگرفته، علت اصلی این تأخیر چیست؟
۶. استاندار محترم اخیراً گفته است که منطقه آزاد میتواند مشکلات ناترازی آب، برق و گاز استان را حل کند. راهکار عملی، برنامه اجرایی و بودجه مورد نیاز برای تحقق این ادعای بزرگ باید به طور شفاف تشریح شود.
ارائه پاسخهای روشن به این سوالات میتواند چشم اندازی واقع بینانه از عاقبت “منطقه آزاد”ی که این روزها نقل محافل مسئولین است در نظرگاه افکارعمومی ترسیم کند.
آیا منطقه آزاد اینچه برون نه با رویافروشی که مطابق با محاسبات ریاضی، امکان اجرایی دارد یا همسرنوشتی اش با مجتمع پتروشیمی و آن دهها بندر خشک و تری که مدتها سرتیتر اخبار استان را اشغال کرده بودند،گلستان را یکبار دیگر به قبرستان پروژه های ناتمام شهره خواهد کرد؟
*تیتر از اولکامیز است
منبع – پایگاه خبری پریشهر
www.ulkamiz.ir
