تخریب آموزش، تخریب آینده
پایگاه خبری اولکامیز – بایرام کاردان:
فساد و سوءاستفاده، در هر حوزهای که رخ دهد، جامعه را دچار زخم و فرسایش میکند خواه اقتصادی باشد یا سیاسی و اجتماعی اما زمانی که این پدیدههای مخرب به حوزه آموزش و پرورش و دانشگاه سرایت کند ضربهای است که اثرات آن نه فقط امروز بلکه فردا و فرداهای یک ملت را نابود میسازد. زیرا آموزش کارخانه آیندهسازی جوامع است اگر این کارخانه تخریب شود، نتیجه چیزی جز بیاعتمادی، ناکارآمدی و عقبماندگی نخواهد بود.
در عصر حاضر قدرت و جایگاه کشورها دیگر صرفاً بر منابع طبیعی یا موقعیت جغرافیایی استوار نیست. آنچه ملتی را قدرتمند میکند سرمایه انسانی و توان علمی آن است. هر جامعهای که دانشگاه و نظام آموزشی پویا سالم و عادلانه داشته باشد میتواند آیندهای روشن برای خود رقم بزند. برعکس اگر آموزش قربانی فساد، رانت و تبعیض شود نتیجه آن چیزی جز تضعیف ارکان توسعه و از دست رفتن فرصتهای تاریخی نخواهد بود.
پدیدههایی مانند فروش مدرک تحصیلی یا سوءاستفاده از سهمیههای آموزشی مصداق روشن این تهدید هستند. فروش مدرک یعنی تبدیل علم به کالا و بیاعتبار کردن تلاش دانشجویان و اساتید واقعی سهمیههای ناعادلانه یعنی بستن درهای عدالت بر روی شایستگان و ترجیح رانت بر شایستگی.
هر دو این مسیرها خروجی مشترکی دارند ورود افراد فاقد صلاحیت به عرصههای حساس، کاهش اعتماد عمومی افت کیفیت علمی و در نهایت بیاعتباری نهادهای آموزشی.
واقعیت این است که علم و عدالت آموزشی ستون توسعهاند. هرگونه تقلب، مدرکفروشی یا تبعیض آموزشی، در حقیقت خیانتی بزرگ به مردم، به مملکت و به نسلهایی است که هنوز به دنیا نیامدهاند.
آیندهی ایران و هر کشوری تنها زمانی تضمین خواهد شد که آموزش بر مبنای تلاش، استعداد و شایستگی اداره شود نه بر اساس پول، رابطه یا رانت.
بیتردید اصلاح و مراقبت از نظام آموزشی یک وظیفه ملی و تاریخی است. اگر امروز برای سلامت آموزش چارهای اندیشیده نشود فردا با جامعهای روبهرو خواهیم بود که در آن بیاعتمادی بیانگیزگی و مهاجرت نخبگان به واقعیتی تلخ بدل میشود. تخریب آموزش، یعنی تخریب آینده؛ و پاسداری از آموزش، یعنی پاسداری از سرنوشت یک ملت.
گلستان ـ شهریور۱۴۰۴
www.ulkamiz.ir
