صابر کاظمی رؤیایی که نیمه کاره ماند…
پایگاه خبری اولکامیز – بایرام کاردان
این همه اندوه، همدردی و سوزی که از اعماق دل مردم برخاسته، تنها برای درگذشت یک قهرمان والیبال نیست این واکنش عمیق و ملی، نشانه پیوندی درونی میان مردم و چهره‌ای است که در سیمای صابر می‌دیدند.
صابر کاظمی فقط یک والیبالیست ملی‌پوش نبود، او نماد رؤیاهای به‌تعویق‌افتاده نسلی بود که در میان نابرابری‌ها و دشواری‌های زندگی، با تلاش و امید قد می‌کشد.
او با اراده، پشتکار و ایمان، از دل خاک برخاست، از زمین‌های خاکی روستا تا سکوهای درخشان والیبال جهان.
و با وجود همه موفقیت‌ها و افتخارهایی که آفرید، هنوز در آغاز مسیری بود که می‌توانست به قله‌های بلندتری برسد.
صابر، آیینه‌ی نسل جوان این سرزمین بود، نسلی که با وجود همه کمبودها و بی‌مهری‌ها، باز هم می‌درخشد، می‌جنگد و می‌خواهد دیده شود.
او یادآور خانواده‌های ایرانی است همان‌هایی که در شرایط سخت اقتصادی و فشارهای بی‌امان، هنوز عزت، غیرت و امید را پاس می‌دارند، خانواده‌هایی که «صورت خود را با سیلی سرخ می‌کنند» اما نمی‌گذارند چراغ خانه و دل خاموش شود.
مرگ صابر برای ما تنها از دست‌دادن یک ورزشکار نیست، بلکه فرو ریختن یک رؤیا، توقف تپش قلب نسلی است که به امید صعود او دل بسته بود.
سوز امروز مردم شعله اراده ایی هست که از خاک تا آسمان پرکشید ولی هنوز خاموش نشده ، امروز صابر دیگر در میان ما نیست، اما یاد، منش و لبخند جوانانه‌اش در قلب میلیون‌ها ایرانی زنده خواهد ماند.
روحش شاد و یادش جاودانه
گلستان _ آبان ۱۴۰۴
www.ulkamiz.ir
