اینجا سنگ بزرگ نشانه ی زدن است

پایگاه خبری اولکامیز- فرحناز ایگدری : در روزهای اخیر شاهد دو رویداد مهم اجتماعی بودیم نخست ثبت نام کاندیداها برای انتخابات شورای شهر گنبد و تبلیغات زود هنگام عده ای از آنها در فضای مجازی و دیگری نشست فعالین اجتماعی خود خوانده ی که با هدف اتخاذ روشی منسجم در انتخابات ریاست جمهوری گرد هم آمده بودند تا به قول خود برای گرفتن امتیازات برای فردای بعد از انتخاب شدن کاندیدای مورد نظر خود نسخه ی واحدی را برای ترکمن صحرا بپیچند تا آنجا که برای عافیت طلبی قوم خود اصلاح طلب دیروز را به اصولگرا تبدیل کرده بود .

به دلیل اهمیت موضوع انتخابات شورای شهر که به دلایل بیشماری در مناطق ترکمن نشین از انتخاب ریاست جمهوری مهم تر است در نوشتار نخست به این مقوله خواهم پرداخت.

مثلی است در زبان فارسی که می گوید «سنگ‌ بزرگ نشانه ی نزدن است» ظاهراً در انتخابات شورای شهر که از نظر اغلب کاندیداها دارای منافع بی شماری است با این تز که بی گمان هدف وسیله را توجیه خواهد کرد، افرادی را وا داشته است که به طرح شعارهای رنگین و پر طمطراقی روی بیاورند که در حیطه ی وظایف ذاتی و در ماهیت وجودی شورای شهر نمی گنجد.

تصور کنیم که از طریق سازمانهای نظارتی و اجرایی خبری را اعلام کنند با این مضمون که : منتخبین شورای شهر علاوه بر اینکه در مدت چهار سال هیچ گونه حقوق و مزایایی دریافت نمی‌کنند تمام کارها و مصوبات آنها در جلسات شورای شهر زیر رصد قوی برای جلوگیری از هر گونه تخلف اداری قرار می گیرد آیا در این فرض نیز شاهد صف طولانی صد وشصت نفره ی تشنگان خدمت به مردم خواهیم بود؟

در طی هفته ی گذشته شاهد تبلیغات کاندیدایی بودیم که بحث ادغام روستاهای اقماری گنبد را مطرح می کرد بحثی که هر چهار سال یکبار در کانون توجه قرار میگیرد و از فردای انتخابات دوباره در کمون فراموشی فرو میرود.

دلایل مطرح شده از جمله بحث تفکیک و اخذ سند، طرح جدا سازی دام و طیور روستاها و جایگزینی آنها در مکان مناسب دیگر با توجه به شغل ساکنین جزیی از  دلایل هستند اما آیا این همه دلایل است؟

شاید مهمترین دلیلی که کاندیدای محترمه بنا به ملاحظات سیاسی از گفتن آن اجتناب کرد بحث عوارض ثانویه ادغام این روستاها بود که در صورت ادغام ترکیب جمعیتی شهر گنبد دستخوش تغییر میشود و در مرحله ی بعدی در دوره های آتی انتخابات شوراها کفه ی انتخاب اعضای شورای شهر به نفع …. سنگینی خواهد کرد که این موضوع از لحاظ سیاسی و اجتماعی همگن نیست .

طنز تلخ ماجرا جایی است که هم کاندیداهای شورای شهر و هم کاندیداهای روستاهای اقماری طرح ادغام را جزیی از برنامه ی تبلیغاتی خود قرار می‌دهند در حالیکه از خروج وظایف ذاتی خود و عدم رایزنی و عملیاتی شدن آن در حوزه ی اختیارات خود کاملا آگاه هستند بنابراین با کتمان این دلیل و برجسته کردن دلایل دیگر نمیتوان بر ناتوانی و مماشات خود سرپوش گذاشت.

بحث ادغام روستاهای اقماری در محدوده ی شرح وظایف نماینده ی حوزه است که در چهار چوب تقسیمات سیاسی و الحاق روستاهای مجاور شهرها بحث جدایی است که  خوشبختانه نماینده ی گنبد به جای چهار نماینده در بخش های دیگری مشغول ایفای وظایف خود هستند.

اما کاندیدای دیگر پا از این هم فراتر گذاشته  بود و جمع آوری و سازماندهی متکدیان شهری را جزئی از برنامه ی خود قرار داده بود …

در چندین دهه گذشته بحث سازماندهی متکدیان ،محل بحث سه سازمان و ارگان رسمی و عمومی کشوری است ،سازمان بهزیستی ، شهرداری و نیروی انتظامی …

تنها کاری که شهرداری‌ها در ابر شهرهایی مثل تهران در انجام وظیفه ی محوله در این باره انجام داده اند تهیه گرمخانه در فصول سرد بوده است با تمام بحث های مربوطه در سطح کلان کشوری با توجه به هزینه ها و عدم برنامه ریزی در سطوح سازمانها  و ارگانهای عریض و طویل، چگونه ممکن است که کاندیدای شهری مثل گنبد برای جلب توجه مردم موضوعی را عنوان میکند که مدام محل نزاع بوده و هست در حالیکه شهرداری در انجام وظایف ذاتی خود در جاهایی درمانده است.

لذا بهتر است کاندیداهای بزرگوار به طرح موضوعاتی بپردازند که در حیطه ی وظایف و عملکرد آنهاست چرا که دادن شعارهای بی محتوا علاوه بر اینکه در جذب آرای رای دهندگان موثر نخواهد بود بلکه به مانند بوم رنگی خواهد بود که باعث برگشت اثرات منفی به خود کاندیدا خواهد شد.

لازم به ذکر است در جامعه ی شعار زده ی ما طرح شعارهایی که قابلیت عملیاتی شدن را ندارند به حد فوق اشباع رسیده است لذا منطق عمومی حکم میکند که جامعه با داشتن تجارب گرانسنگی از این نوع طراح و ناطق این گونه شعارهای پوچ را از دایره ی گزینش خود خارج کنند.

توجه شهروندان و رای دهندگان بزرگوار را جلب میکنم به دقت و صیانت از آرای خود در گزینش افراد کارامد و متخصص در امور شهری که بدون داشتن هیچ گونه چشمداشتی پا به این عرصه گذاشته اند تا شاید از این طریق ممر و مجرایی برای آبادانی شهر خود بیابند.

www.ulkamiz.ir