به بهانه ی روز درخت کاری
پایگاه خبری اولکامیز- حاجی نظر آق بندئی * : ۱۵اسفند در تقویم کشورمان روز درختکاری نام گذاری شده است . در روزگاری نه چندان دور وقتی در فصول مختلف سال در خیابان های شهرمان قدم می زدیم برگهای پهن و سایه ی آنها محافظ در برابر گرمای سوزان تابستان بود . با تغییر فصل برگ درختان هم تغییر می کردند و با خزان پاییزی صدای خش خش برگها را احساس می کردیم و گاهی با نوک پاهایمان آنها را زیرو رو می کردیم
اما اکنون این درختان بی زبان و مهربان مزاحمی بیش برای مان نشده اند .مجاورین درختان پای درختان نفت و گازوئیل می ریزند و بتن کاری می کنند .
اداره برق نیز آنها را با چشم دیگر نگاه می کند چون این درختان قد کشیده اند و از سیم های برق هم بالاتر رفته اند و برای این اداره آقا بالا سر شده اند .
در روز درخت کاری هر مسئولی به صورت نمادین درختی می نشاند غافل ازاین که باید به پایش جوی آبی هم باید کشاند و تصاویر و گزارش و تاسال آینده.
آیا سری هم به درختان سال گذشته زده ایم و جویای رشد آنها شده ایم ویا این که نهال نو پا رو به فنا رفته است .
در این موضوع که درخت و درختکاری کار پسندیده ای هست و فواید و مصارف گوناگون دارد هیچ تردیدی نیست اما چگونکی نگهداری و مراقبت از آنها برعهده ی چه کسی و یا کسانی هست مورد سوال ماست.
دوستی می گفت همه ساله به بهانه های مختلف این درختان در حال کم شدن هستن کهن سالی و وزش باد و باران و هرس کردن توسط اداره برق و ساکنین .
اما چرا جایگزینی برای آنها انجام نمی شود؟ چرا از درختان کوتاه قدتر و کم رشدتر که هم سرسبزی و نشاط را به شهر می دهد و هم مزاحمت کمتری برای ساکنین و سیم های برق دارد کاشته نمی شود؟
نمونه ی بارزی که در بیشتر خیابان های شهر دیده می شود و دیگران از میوه آنها استفاده می کنند درخت وحشی نارنج می باشد گر چه سرمای شدید سال های گذشته شاخ و تنه بالایی آنها را خشکاند اما دو باره جان گرفته و رشد می کنند. تصاویری از درختان کهنسال شهرمان که اینگونه با آنها رفتار کرد ه ایم . ۱۴ اسفند ۹۹
*فعال اجتماعی
www.ulkamiz.ir
