ما دچار بحران احترام شده ایم

پایگاه خبری اولکامیز- دکتر جلال الدین سیدی فعال سیاسی گنبدی در پاسخ به پرسش اولکامیز در باره دلایل عدم توفیق کاندیداهای ترکمن در انتخابات شورای شهر گنبد ، یادداشت ذیل را ارسال نمود که در پی می آید: اولا با استفاده از واژه “شکست برای ترکمنها” موافق نیستم. قومیتی بودن انتخابات در زیستگاه اقوام هر چند واقعیتی گزنده است لیکن وظیفهء ما قبول و تسلیم در مقابل واقعیت های اینچنینی نیست بلکه سعی در تغییر آنها به نفع تحقق جامعهء مدنی است، بنابر این استفاده از این واژه را درست و در راستای تحقق آرمانهای روشنفکرانه نمی دانم.
باید کما فی السابق شایسته سالاری را در مرکز ثقل اهداف خود داشته باشیم و برای رسیدن به آن تلاش کنیم. اگر رقابت ها لاجرم قومیتی است اقوام باید بین خودشان شایسته سالار باشند، در این صورت خروجی اش باز هم به نفع آن قوم و سایر اقوام و کل جامعه می شود.
مشکل اصلی ما “فقدان نیروی لیدری اعم از جمعی یا فردی” در جریان تصمیم گیری و تصمیم سازی های مهمی مانند انتخابات است.
ما دچار بحران احترام شده ایم. احترام به بزرگ و کوچک از میان رفته است. بزرگتر ها حرمت کوچکترها را که می خواهند خودی نشان بدهند نگه نمی دارند و مکانیزمی برای مشارکت دادن آنها در تصمیم گیری ها تعریف نکرده اند و این باعث غلیان غرور و شورشگری جوانان علیه بزرگان می شود. کوچکترها نیز یاد نگرفته اند به عقل و تجربه و آینده نگری بزرگترها احترام بگذارند و در مواقع ضروری از آنها تبعیت کنند.
وقتی بزرگان در شرایطی مثل حال از ورود به صحنه اکراه کنند میدان دست ماجراجوها می افتد و هرکدام برای خودشان یک گروه تشکیل می دهند. این دوره مشخص شد مردم احتیاج به فرد یا گروه هماهنگ کننده یا وحدت دهنده دارند در غیر اینصورت قادر به اتخاذ یک تصمیم مشترک و وحدت رویه نیستند.
این در همه جوامع مدنی رایج هست. در آنجا احزاب یا لیدرهای کاریزماتیک و در اینجا گروههای ریش سفیدی و یا شخصیت های ذینفوذ اینکار را انجام می دهند.
در این دوره مشارکت در هر دو طرف کم بود اما یکطرف توسط ریش سفیدهایش متحد شد و طرف دیگر ریش سفیدها ی موثر مثل یاش اولی های آبک و یاشولیهای سنتی مداخله نکردند زیرا احساس کردند با توجه به ذهنیت منفی عمومی نسبت به آنها که در دوره قبل نسبت به آنها ایجاد شده بود با اقبال عمومی مواجه نخواهند شد و این موضوع باعث از بین رفتن بیش از پیش اعتبار آنها خواهد شد و لذا سکوت را ترجیح دادند و میدان ماند برای ریش سفیدهای طرف مقابل.
در یک جمله کاش اینگونه نبود اما بنظر می رسد که در این دوره ثابت شد در منطقه ما میدان، میدان مبارزه ریش سفیدان است. ما نداشتیم آنها داشتند طبیعی است موفقیت حق آنها شد.
www.ulkamiz.ir