وسایل ارتباطی و مشکل فرهنگی ما
پایگاه خبری اولکامیز – آنه محمد مارامایی فرهنگی بازنشسته و اهل قلم گنبدی نوشت: انسان در طول زندگی اش خواه یا ناخواه تحت تاثیر محیط اطرافش قرار می گیرد اما نوع تاثیر پذیری شرط اصلی در پیشرفت و یا پسرفت است .
در نوع تاثیر پذیری فرهنگ ودانش بشر خیلی اثرگذار است . در دین مبین اسلام هم تاکید شده هر مسلمان باید همه چیز را بشنود و ببیند وبهترین آن را انتخاب نماید.
مثلا روزگاری وسایل ارتباطی ساده بود مانند چاپارها.پست.رادیو و… اما امروزه وسایل ارتباطی بسیار گسترده و پیشرفته است ودیگر هیچ جامعه ای نمی تواند از تغییرات جامعه بر اثر وسایل ارتباطی جلوگیری نماید .
در سالیان گذشته مردم کشور ما بیشتر اهل مطالعه و یادگیری از طریق کتاب و کتابخوانی بودند و مطالعه کردن و کتاب در دست داشتن یک نوع افتخار بود.
من در چند سفری که به استان کردستان داشتم و حتی در مراسم حج با کردها حدودا یکماه همسفر بودم متوجه حقیقتی شدم که مردمان کرد بیشتر اهل مطالعه کتاب هستند. به خودم می گفتم چون کردستان منطقه محروم و سردسیر وکوهستانی است. پس آنها بیشتر در خانه هایشان نشسته و جهت گذران اوقات فراغتشان کتاب می خوانند اما در مناطق دیگر بخاطر انواع سرگرمی ها مثل انواع ورزش ها .مراسمات و شغل های کشاورزی و… مردم چندان اوقات بیکاری ندارند که کتاب بخوانند .
اما با این وجود بازهم کتابخوانی ومطالعه درسالیان گذشته بخاطر نبودن امکاناتی چون گوشی.تلویزیون .ماهواره و… زیاد بود که امروزه بخاطر اینکه وسایل ارتیاطی گسترش یافته مردم دیگر به سراغ کتاب کمتر می روند و در شبانه روز اوقاتشان را با ماهواره. شب نشینی های مضر و بخصوص با گوشی ها می گذرانند که اگر یک صدم این زمان ها را به مطالعه کتاب صرف می کردند اوضاع جامعه ما اینچنین نبود.
خوب چه باید کرد؟ مگر نه این است که دولتمردان و تصمیم گیران باید با برنامه ریزی های مدون و علمی برای این امور کاری انجام دهند نه اینکه جوانان ما بر اثر بیکاری و ناامیدی درجامعه به امور غیر ضروری و مضر همچون مواد مخدر گرایش پیدا کنند…
کارشناسان امر باید حاکمان و مسئولان را از عواقب خطرناک استفاده از مواد مخدر. ماهواره (البته برنامه های گمراه کننده که استعمارگران جهت منحرف کردن جوانان کشورهای اسلامی تهیه نموده اند) و… آگاه نمایند.
برخی از ما ایرانیان از گوشی بیش از حد استفاده می کنیم در شبانه روز کم و کم چند ساعت و یا حتی والدین جهت عدم حوصله سر و کله زدن با کودکان زیر پنج سال گوشی به دست آنها می دهند که این نوع استفاده بسیار بسیار برای کودکان ضررهای روحی و روانی خواهد داشت و حتی نوجوانان وجوانان زندگیشان با گوشی است . آن هم برنامه های غیر مفید بحالشان.
اگر یک تحقیق و بررسی بعمل آید متوجه خواهیم شد که برخی از جوانان مملکت ما تا ساعت های سه یا چهار صبح هم با گوشی سر و کله می زنند و این درصورتی است که محصل یا دانشجو هستند و باید فردای آن روزها به کلاس بروند و علم بیاموزند.
خوب، جوانی که تا ساعت های صبح نخوابیده و نور گوشی اش همچون چراغ خواب روشن است چطور می تواند در درس هایش موفق شود؟
ما فرهنگ استفاده از وسایل ارتباطی را نداریم و بجای استفاده بهینه از این وسایل .استفاده نامناسب کرده و کلی به جسم و روح وزندگیمان ضرر می رسانیم .
اخه بچه معصوم ما که هنوز رشدش کامل نشده چرا باید بجای اسباب بازی مناسب وسایل برقی ومضر دردستش باشد .آن هم فقط وفقط بخاطر عدم حوصله وسروکله زدن با نوزادان معصوم .
چرا جوانان بجای برنامه ریزی واستفاده دقیق اززمان جهت علم آموزی گوشی دردست بگیرد آن هم تا اوایل صبح که بهترین زمان جهت استراحت وخواب برای تقویت روح وذهن است؟
چرا کارشناسان ومسئولان نظام آموزشی در این امور قاطعیت ندارند ونمرات مفت به دانشجویان ودانش آموزان می دهند؟
در اینجا خاطره ایی واقعی که برایم رخ داده را بگویم. چند سال پیش در مدرسه ای تدریس داشتم. مدیر مدرسه یک هفته قبل از امتحانات در جلسه شورای مدرسه فرمودند همکاران گرامی نمرات مستمر دانش آموزان کمتر از ۲۰نباشد.
همکاران دیگر چون در آن مدرسه چند سال تدریس داشتند. گفتند باشه!
من گفتم یعنی چه؟ که اکثرا می گوئید باشه؟ پس انصاف و عدالت شما کو ؟ دانش آموزی که کل سال غایب یا فراری بوده واگر امتحانی هم داده نمراتش زیر ۱۰ بوده چرا بایدنمره اش۲۰باشد؟
مدیر گفت دستور اداره است که دانش آموزان تشویق شوند و…
من گفتم آقای مدیر من که وجدانم قبول نمیکند. گفتم حداقل به چنین دانش آموزآن نمره ۱۵ بدهیم.
گفت نه.
من هم گفتم نمرات من اینچنین خواهد بود که مدیر جریان را به اداره گفته بود .
چند روز بعد از اداره زنگ زدند و گفتند بیائید اداره من هم فردای آنروز رفتم گفتند آقای مارامائی شما چرا در مدرسه تک نوازی می کنید؟
گفتم چکار کنم؟
گفت مثل سایر همکاران نمره بدهید .
گفتم انصاف نیست دانش آموزی که زحمت کشیده نمره اش۲۰باشد ودانش آموزی که کلا بی خیال درس و مدرسه بوده نمره اش ۲۰باشد .
گفتند این برای تشویق دانش آموز گریزان ازمدرسه است. بعد گفتند شما میدانید که اگر یک دانش آموز مردود شود حدودا ۷۰۰هزارتومان برای کشور هزینه دارد؟(البته این جریان مربوط به چندین سال پیش بود)
خلاصه من لیست امضا شده کلاس های خودم را به مدیر دادم و گفتم حالا مدیر گرامی نمره ۲۰نگذارید بجایش نمره ۲۰۰ بگذارید.خوب وقتی دانش آموزی متوجه این قضایا باشد آیا حق ندارد بجای گرفتن کتاب گوشی بدست گیرد چون او می داند همه دانش آموزان بدستور اداره باید قبول شوند؟
خلاصه ما متاسفانه درتمام امور کارمان لنگ است و هیچ حاکم و مسئولی هم جلودار این نوع قوانین من درآوردی نیست و هرکسی هم بخاطر اینکه می گوید (چرا سرم را درد آورم بیخیال باش وامضا بزن تا واسه ام شر نشه) کارها را پیش می برد.
اینچنین اوضاع کشورمان در تمام بخش ها مشکل دارد و چرخش زمان و تغییردولت ها هم هیچ فایده ای بحال مردم ندارد.
به امید روزی که مردم کشورمان هم مثل سایر کشورهای پیشرفته از وسایل ارتباطی ونعمت های الهی بخوبی و بجا استفاده کنند تامردم مملکت ما هم روی آسایش و آرامش را در تمام سطوح زندگی ببیند.
www.ulkamiz.ir
