سخن کز دل برآید لاجرم بر دل نشیند

پایگاه خبری اولکامیز- عبدالصمد امینی ، فعال اجتماعی از روستای داشلی برون گنبد نوشت :

اخیرا  مطلبی با عنوان ( گردش به راست یا چپ ؟!!  ) به قلم عماد گوگلانی در سایت و کانال اولکامیز منتشر گردید در این باره  نکانی را یادآور می شوم .

انسان حق طلب اگر دنبال مطالبه حق باشد، با داشتن دانش و اطلاعات و همچنین برخورداری از تجربه و پشتکار می تواند مشکلات شخصی و یا در سطح بالاتر، مشکلات محلی و منطقه ای را برطرف نماید. مگر اینکه مشکلی باشد که لاینحل باشد که در این صورت کاری از عهده کسی بر نمی آید و باید منتظر سرنوشت بود.

اگر مشکلات منطقه فقط به دلیل عدم حضور مسئولین (نماینده احزاب سیاسی) مورد تایید فعالین سیاسی و اجتماعی منطقه در راس امور کشور بود، می توانستیم قبول کنیم که لازمه حل مشکلات رسیدن نماینده احزاب مورد وثوق فعالین منطقه به راس دولت و مجلس می باشد.

ولی تجربیات چند دهه و سرکار آمدن سه رئیس جمهور و نمایندگان و روسای مجالس با گرایشات مختلف سیاسی نشان داده است که حل مشکل منطقه اساساً وابسته به یک شخص و حزب نیست.

باید قبول بکنیم که به جهت درصد کم جمعیتی و همچنین به جهت موقعیت جغرافیایی محدود منطقه، گرایشات سیاسی منطقه نه توان تغییر دادن برنده و خروجی رای گیری کشوری را دارد و نه توان تغییر سیاست های مقطعی کشور را دارد که بخواهیم با رای این منطقه سرنوشت خود را تغییر دهیم.

نتیجه امیدواری و دل بستن محض به یک حزب خاص و پیروز رای گیری باعث عدم تحرک مداوم و مطالبه گری مستمر می شود و عدم امیدواری و مطالبه گری از احزاب دیگر به قدرت رسیده، باعث دلسردی برای پیگیری احقاق حقوق و مطالبات و اگر در فعالیت های تبلیغاتی حدود را رعایت نکرده باشیم شاید باعث شرمساری و سرافکندگی شود.

هر چند که مسئولین در برابر همه شهروندان جامعه چه موافق و چه رقیب مسئول بوده و باید متعهد باشند.

هدف این نیست که منفعل در برابر کل احزاب باشیم. هدف باید این باشد که اگر به مشکلات و ظرفیتهای واقعی خود آگاهی داشتیم و توان و جسارت مطالبه گری حقوق را داشته باشیم، با دانش سیاسی نسبت به شناسایی احزابی که اهداف، برنامه و سیاست آنها با مطالبات شما سنخیت داشته و مسیری هم راستای شما داشته باشد و خواهان جذب شما باشد در آن فعالیت کرده و اگر آن حزب در راس قدرت نیز نباشد، از ظرفیت و قدرت چانه زنی احزاب در برابر دیگر احزاب استفاده و پیگیر مطالبات و ایده ال های خود باشیم.

در این صورت است که افراد منطقه، خصوصاً جوانان با انگیزه منطقه دلگرم شده و فعالین سیاسی منطقه را حمایت کرده و دوشادوش آنان حرکت خواهند کرد و اینچنین افرادی را می توان افراد فعال سیاسی و اجتماعی دارای شناسنامه حزبی نامید. نه آنکه امروز با این حزب باشد و فردا با حزب دیگر!

به هر صورت در همه حال افراد و مسئولین مختلفی با تفکرات و گرایشات سیاسی مختلف، چه همسو با دولت ها و مجالس و چه مخالف، در ارکان مختلف اجرایی و قانون گذاری و نظارتی کشور حضور داشته و خواهند داشت و می توان از ظرفیت های آنان در هر زمان و دوره ای بهره گرفت.

نباید با دسته بندی ها و قطب بندی های بی مورد، خود را از ظرفیتهای موجود بصورت دوره ای محروم بکنیم.

مگر آنکه مشکلات تغییر کرده (که در حال حاضر اکثریت مناطق کشور در یک منطقه کم و در دیگر مناطق بسته به شرایط منطقه ای بیشتر با مشکلات اقتصادی، اشتغال مولد و عدم استفاده از ظرفیت انسانی و سرمایه ای روبرو می باشد) و یا اینکه خواست و ایده آل و سیاست افراد تغییر کرده باشد. که آن هم نیاز به روشنگری دارد.

www.ulkamiz.ir