پایگاه خبری اولکامیز – مختومقلی فراغی در قبال مسائل و مصائب روزگار، فقرا را به صبر و پایداری و اغنیا را به دلیل برخورداری از تَمَکّن مالی به بذل و بخشش دعوت می کند.
در شعر”یاد بولار” فراغی آرزومند است که هیچ فردی گرفتار فقر و مَسکِنت نگردد زیرا اعتبار انسان فقیر کاستی می یابد.در چنین وضعیتی حتی برادرانت از تو گریزان می شوند.حرمتت کاستی یافته و دشمنانت بر خود می بالند و دوستانت فراموشت می کنند.دیگران بر خواسته هایت وقعی نمی نهند و دوستت با خلوص نیت ،مروّت نخواهد داشت.ای مختومقلی!خدای را شاکر باش که مرگ و نیستی برای شاه و گدا یکسان است.صبور باش تا دوران شادکامی فرا رسد.
مختومقلی شکر ایله گین خداغه
اولوم برابر دیر شاه و گداغه
بی صبر قول تیز یولوغار بلاغه
صبرلی قول دورا دورا شاد بولار
فراغی بذل و بخشش را مترادف با گشایش ابواب رحمت و موجب جریان نیروی حیات و بسان حج حقیقی می داند.
قوتیلار سن حق یولینده جان برسنگ
حُلّه بولار سیلکیب سیلکیب دون برسنگ
سایه بولار پیر محتاجه نان برسنگ
بیر آجی دویرماق حج دور یارانلار
یعنی می گوید:
اگر در را حق جان دهی اقبال خواهی یافت.
اگر لباسی ببخشی بر تنت حُلّه ای خواهد گشت.
بخشش بر پیران ناتوان سایبانت خواهد شد.
اگر فقیر گرسنه ای راسیراب نمایی
بسان حج خواهد بود…
“نورالدین سن سبلی”
www.ulkamiz.ir
«إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ بِالْحَقِّ بَشِیرًا وَنَذِیرًا ۚ وَإِنْ مِنْ أُمَّهٍ إِلَّا خَلَا فِیهَا نَذِیرٌ»[فاطر۲۴]
یقیناً ما تو را در حالی که مژده دهنده و هشدار دهنده ای، به حق و راستی فرستادیم، و هیچ امتی نبوده مگر آنکه در میان آنان بیم دهنده ای گذاشته است.
خوف و رجا ناشی از ارشاد وانذار پیامبران خداست.خداوند به پیامبرانش مأموریت داده تا بندگانش را از عاقبت بدنافرمانی از خدا ورسولش یعنی شقاوت وبدبختی در دنیا وآخرت بترسانند ودر مقابل مژده ی سعادت وخوشبختی در دنیا وآخرت را در صورت اطاعت ،بدهند.از آنجا که مطابق عبارت قرآنی«
إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ ۖ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا ۚ »:اگر نیکی کنید به خود نیکی کرده اید، و اگر بدی کنید به خود بدی کرده اید.[اسراء۷]
نتیجه وثمره ی اعمال نیک وبد انسان به خودش برمی گردد.نافرمانی از خدا ورسولش واولواالأمربرای اهل ایمان و یقین واهل تقوا خوف از خشم وغضب الهی ومحروم شدن از رحمت ومغفرت خدا را به دنبال داردواطاعت از فرامین الهی وعمل به توصیه ها وسنت های رسولش ونیز پیروی از خردمندان وعلمای دین امید ورجای به رضای الله ودر نتیجه برخورداری از رحمت ومغفرت الهی وبهره مندی از پاداش هایی است که خداوند به ایشان وعده داده ومهیّا کرده است تا جایی که خداوند خطاب به بندگان مخلصش می فرماید:«یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُارْجِعِی إِلى رَبِّکِ راضِیَهً مَرْضِیَّهً
فَادْخُلِی فِی عِبادِیوَ ادْخُلِی جَنَّتِی»:اى نفس مطمئنه خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد و در میان بندگان من درآى و در بهشت من داخل شو .[فجر۲۷الی۳۰]
وخلاصه ی کلام :عمل به معروف وپرهیز از منکرات باعث ایجاد رجا وامید وعکس آن باعث ایجاد خوف در دل آدمی می شود.