پاسخ به یک سئوال

پایگاه خبری اولکامیز –  یوسف ایگدری صاحبنظر مسایل اجتماعی در پاسخ به سئوالی در باره ی ضرورت عدالت در توزیع قدرت و اینکه چرا شایستگان ترکمن در انتصابات کمتر دیده میشوند و فرصت برابر به انها داده نمی شود نوشت :

سرزمین پاک و رنگین کمان زیبای ادیان, اقوام, مذاهب و زبان منطقه ما تشنه نگاه انسان مدارانه ای است که هم عدالت توسعه می خواهد وهم عامل توسعه. توسعه ای که مبنی بر حقوق شهروندی, رفع تبعیض ها, عدالت و کرامت انسانی است و در این میان انسانیت جوهر مشترکی است که اختصاص به قوم, مذهب , جنس و زبان ندارد در فقدان این نگاه انسانی مبنی بر حقوق شهروندی و کرامت انسانی ادمیان در چاه مسولیت گریزی و بی تفاوتی خواهند افتاد.

اینکه قانون اساسی کشوری که دولت را موظف به رعایت حقوق انسانی افراد غیر مسلمان و ایجاد عدل و قسط نماید ( اصل چهارم ) به قیاس اولویت به حقوق انسانی قاطبه مسلمانان اهمیت قائل می شود بطوری که در اصول نوزدهم , بیستم قانون اساسی و بندهای ششم , نهم اصل دوم همان قانون  برابری و عدم انحصار طلبی را تصریح کرده و تمامی مردم را به طور عام و مطلق مساوی می داند.

اما اینکه نابرابری و عدم عدالت در انتصابات را مختص یک قوم بدانیم شاید سخنی به گزاف باشد چرا که تا زمانی که اصل شایسته سالاری نباشد , هر انسانی از هر قوم و قبیله ای و مذهب و زبانی قربانی عدم رعایت این اصل می شود.

نکته ای که قابل بیان و حائز اهمیت می باشد این است که اصل انتخاب ما در بالاترین راس اجرایی و قانونگذاری ( ریاست جمهوری و نماینده مجلس) نیز نتوانستند متناسب با انتظارات از اصل استفاده از شایستگان و نخبگان مدیریتی چه در سطوح کلان مدیریت کشوری ( رئیس جمهور و وزرا ) و نماینده مجلس ( در سطح حوزه انتخابی ) که در همه ادوار به عنوان یک اهرم خاص و اثر گذار در انتصابات (  جز وظایف نماینده نیست) نقش بایسته خود را ایفا کنند, عموما انتصابات صورت گرفته از ناحیه این اشخاص استفاده از همفکران و همقطاران خود و بدور از اصل شایسته سالاری بوده است.

ازطرفی نخبگان ترکمن به نوعی خود را از تلاطمات سیاسی بدور نگه داشتند و سعی کردند در حواشی دست چندم جریانات سیاسی باشند تا خود را گزند افت های سیاسی حفظ کنند و بیشتر به مقوله های اجتماعی پناه ببرند.  در این میان قشر سنتی و فارغ التحصیلان حوزوی تدریس حوزه و طلبگی را مغایر با سیاست می دانند.از طرفی کج روی های اوایل انقلاب از ناحیه به اصطلاح روشنفکران ان زمان, و دیدگاهای حادث شده از ان غائله ها در ذهن حاکمیت هنوز هم به نوعی گریبانگیر نخبگان ماست.

دفاع از ارمان های انقلاب و کیان مملکت در دوران دفاع مقدس و اهدای چندین صد نفر و شرکت در انتخابات در بالاترین جامعه اماری, به نظر هنوز هم نتوانسته شایستگی و لیاقت این مردمان را در استفاده از سطوح کلان مدیریتی  و منطقه ای , در اذهان مدیران اجرایی کشوری و استانی ثابت کند.

امری که شاید با فصل الخطاب قرار دادن قانون و رجوع به اصل تساوی افراد در قانون اساسی و نظارت بر حسن اجرای قانون از طرف نمایندگان و گام برداشتن در مسیر اصل شایسته سالاری در استفاده از نخبگان مدیریتی – ترکمن و غیر – را مرتفع سازد به شرط انکه انتصابات  آلوده به سیاست نبوده و منفعت و مصلحت عمومی در نظر گرفته شود.

www.ulkamiz.ir