گفتن چه آسان، عمل کردن چه سخت

پایگاه خبری اولکامیز – حاج آنه محمد مارامایی، فرهنگی بازنشسته و عضو  شورای نویسندگان اولکامیز نوشت :

جمعه ۲ آذر ماه ۱۴۰۳ در معارفه استاندار گلستان اسکندر مؤمنی وزیر کشور در حضور استاندار قبلی آقای زنگانه و نماینده ولی فقیه حاج آقا نورمفیدی و دیگر مسئولان بیاناتی داشتند که مهم ترین جمله و خواسته اش این بود:«  هر کسی که شایسته است به دور  از هر قومیت و مذهب در مشاغل و پست ها استفاده شود.»

خوب هرکسی این جمله را بشنود با تمام وجود به دیدگاه وزیر کشور احسن و مرحبا خواهد گفت و فکر خواهد کرد که چقدر وزیر کشورمان دیدگاه جامع و به روز دارد اما گفتن چه آسان و راحت و عمل کردن چقدر مشکل و سخت.

وقتی یک مقام مهم مملکتی حرفی می زند و در جامعه ما متأسفانه خریدار ندارد که هیچ بلکه شعاری است جهت سرپوش گذشتن و مردم را به صحنه کشیدن و رأی  گرفتن جهت رسیدن به اهداف قلبی خودشان نه اهدافی که منافع رأی دهنده را دربرگیرد چه باید کرد؟

مصداق این جملاتم این است که ترکمن ها در طول پنج دهه انقلاب به این نوع شعارهای حاکمان و مسئولان مسلمان کشورمان با تمام وجود باور داشتند و به خواسته های حاکمان و مسئولان عمل کردند  ولی حداقل بهره مندی داشتند از این عملکرد صادقانه شان.

با این وضعیت چه کسی مقصر است ترکمن های وفادار یا حاکمان و مسئولان شعار دهنده؟

آری معلوم است ترکمن ها. چون به قول معروف نه یکبار بلکه چندین مرتبه این بدقولی ها را از حاکمان و مسئولان دیده اند. باز هم اعتماد کردند و رای دادند .پس ما مقصریم .

سؤالی که دراینجا پیش می آید این است که انسان عاقل تا  کی باید زودباور باشد و  اعتماد کند؟

شاید بعضی از مردم تصور کنند که این فریب خوردن نیست بلکه امیدوار بودن به آینده است که شاید حاکمان و مسئولان روزی به اشتباه عملکردشان پی ببرند و به قول هایشان عمل کنند همانطوریکه امسال آقای پزشکیان در استان های دیگر عمل کردند.

اما به نظرم عمل کردن به قول و قرارها پس ازپنج دهه اصلا و ابدا قابل قبول نیست؟ اما چرا حاکمان و مسئولان به قول و قرارهایشان در این مدت عمل نکرده اند؟ آیا به آخرت ایمان ندارند؟ آیا از خالق یکتا نمی ترسند؟ چرا باید در طول این همه سال ها فقط وعده می دهند؟

اما همانطوریکه همگان می دانند اهل سنت و جماعت دین را از سیاست جدا می دانند و به خوبی می دانند که در طول تاریخ سیاستمداران جهت رسیدن به مقام وقدرت و… چقدر مردمان را فریب داده اند و حتی به دستورات ،احکام واضح و آشکار الهی هم توجه نکرده اند. در صورتی که می دانیم اعتقاد بخدا هم دارند اما قدرت.مقام و… آنقدر شیرین است که برای حفظ آن از انجام هرکار غیرعقلی و غیرمنطقی هم ابایی ندارند حتی از بین بردن نزدیکان درجه یک خودشان جهت حفظ قدرت وحکومت..

همین اعتقاد اهل سنت و جماعت است که برخی از آنها چندان میانه خوبی با حاکمان و مسئولان سیاسی ندارند. شاید در تاریخ اسلام شنیده اید که حضرت علی (رض)  وقتی پیشنهاد حکومت را به ایشان دادند فرمود: حکومت برای من به اندازه دانه ای که  مورچه به دهان گرفته ارزش ندارد.
همین نگرش در میان اکثریت ترکمن ها وجود دارد اما امروزه متاسفانه یا خوشبختانه سیاست وکسب قدرت ومقام بنابه ضروریات زندگی .درنزد اقلیتی از ترکمن ها هم وجود دارد .شاید دلیل اصلی آن. اعتقاد به این موضوع است که :نبودن ونداشتن قدرت درمیان حاکمان مردم را از رسیدن به تمام امورات زندگی باز می دارد وباید هرقوم وملتی جهت رسیدگی به امورات روزانه مردم درمیان حکومت کنندگان قرار گیرند تا بتوانند حداقل دردهای مردم را به حاکمان ومسئولان برسانند.
که همین عامل این روزها باعث گرایش خیلی از ترکمن ها به سیاست و کسب مقام و قدرت در حکومت ها شده است و به قول بعضی ها دین باید با سیاست تداخل داشته باشد وگرنه گذران امورات زندگی در روزگار کنونی غیر ممکن است.
این نظرات به این دلیل امروزه مطرح است که خیلی ازمردم دیگر می دانند حکومت ها در اجرای عدالت مشکل دارند گرچه حاکمان و مسئولان کشورمان که اهل تشیع هستند. عدالت را یکی از اصول دین می دانند.ولی هیچگاه نتوانستند عدالت را در معنای کامل اجرا کنند گرچه کارها واقدامات خودشان را عین عدالت می دانند.

خلاصه اینکه مسئولان کشورمان خوب می گویند و خوب قول و قرار می گذارند.اما در عملی کردن گفته ها به دلایل گوناگون از جمله دخالت افراد بانفوذ ناتوان هستند. مثلا همین انتخاب استاندار در گلستان بعد ازپنج دهه ازانقلاب که واقعا این دوره رئیس جمهور منتخب هم علاقه به انتخاب مقامات براساس شایستگی ها داشت نمی تواند قول و قرارهای خود را عملی کند.

همین عملی نکردن شعارهایش دراستان گلستان که ترکمن ها ازنظر ترکیب جمعیتی و قومیتی دراکثریت هم هستند بسیار مردم نجیب ترکمن را آزرده خاطر نمود. دیگر به گمانم درانتخابات بعدی خیلی از ترکمن ها چشم وگوششان را باز خواهند کرد و بدون تضمین شعارهای کاندیداها رأی نخواهند داد. مگر اینکه اتفاقات خاص دیگری رخ دهد.

انشالله که روزی ترکمن ها هم به آرزوهای چندین دهه ای خودشان برسند.

*با اندکی دخل و تصرف

www.ulkamiz.ir