پایگاه خبری اولکامیز- علی بشارتی کوهنورد اهل قلم ترکمن صحرا و از همراهان اولکامیز به درخواست خبرنگار ما در باره بهار و سال نو یادداشت متن پرمحتوای ذیل را نوشته است که در پی می آید:
پیشاپیش سال نو مبارک
دیگر بهار هم سر حالمان نمی کند
از پیچ وخم مالی، تراز امسالمان هم بد است . سال نو ،از آمدنت حالم خراب است چون عمرمان از بهر رفتن در شتاب است
یکنواختی ایام همچون ساعت شنی ، وقتی نفس های اخرمان را می کشیم،می آیند بر می گردانند
گویا کشتی روحمان سوراخ شده،
چشمه سارهایمان خشکیده
امسال هم رودی دیگر از لب چشمان ایلمان روانه می شود
اما به دریایی دیگر جاریست
احساس خفگی به خاطر بغض های فرو خفته سالهایی که گذشت
سالهاست که در لایه های اینگونه زیستن گم شده ایم
دیگر پاهایمان از سر بالایی که تمامی ندارد شکایت می کند
سال به سال خسته از تکرار عقربه های ساعت و تعویض سال
هر چند مرگ است خاموشی این تکرار
باید پای معمای دیگری نشست
دیگر هیچ روشنی ای تاریکی هایمان را روشن نمی کند
کاش می توانستم آرزو بکنم تا خشم طبیعت فرو بریزد طبیعت نفس راحتی بکشد چونکه طبیعت نیز در رنج است از ان کاخ ظلمی که در قلبش لانه گزیده
هم طبیعت،هم شاعران ،نویسندگان ،ترانه سرایان……همه در گیر این غم هستند
غمی جانکاه به خاطر بغض های فرو خفته در درونشان
می گویند شانس فقط یکبار در خانه آدم را می زند اما بد شانسی سال به سال با ما زندگی می کند
دوستان نیز از دور دوست داشتنی ترند!!!!چون به کسی نمی شود نزدیک شد و در آغوش کشید
با اینکه بیگانگی از حد گذشت به قول شفیعی کدکنی :
” آواز باد و باران تا در زمانه باقیست
به روزگاران مهری خواهد نشست ”
ما آن گلبرگ مغروریم ،نمی میریم از بی آبی
ولی بی دوست می میریم در این مرداب تنهایی
صبحی دیگر را در شانه دوست با یک نخ سیگار شروع خواهیم کرد.
۱۶ اسفند ۱۳۹۹
سیمین شهر _امچلی مسعود /علی/بشارتی
www.ulkamiz.ir
