لزوم توجه به لیاقت و شایستگی کاندیداها
پایگاه خبری اولکامیز – در موسم انتخابات قرار داریم. فعالیت کاندیداها و هواداران شان به حد اعلی رسیده است. یادداشتی از یک فرهنگی بازنشسته در مورد انتخابات مجلس به دست مان رسیده است که بنا به درخواست وی نامش را قید نمی کنیم. این یادداشت آگاهانه و مسئولانه را با هم بخوانید:
در بحبوحه انتحابات مجلس، خیلی از طرفداران کاندیداها بدون توجه به میزان توانایی‌های کاندیداها، سخت سرگرم تبلیغ نامزدهای مورد حمایت خود هستند و کمتر کسی درخواست و انتظارات مردم را از آنها در صورت انتخاب شدن به میان می‌آورند!
گویا برای خیلی‌ها توانایی نامزدها اهمیتی ندارد. انتخابات مثل مسابقه فوتبال نیست که فقط تیم مورد علاقه من ببرد. در مسابقه فوتبال تأثیر برد و باخت تنها به خود تیم بر‌می‌گردد، در صورتی که در یک انتخابات اینگونه نیست. در یک انتخاب احساسی و غلط یک جامعه متضرر می‌شود و جبران آن در بازی بعدی چهارسال طول می‌کشد.
بنابراین ما باید کاندیدایی را که حمایت می‌کنیم ابتدا خوب بشناسیم و در خواست‌های جدی هم از آنها داشته باشیم. معیارهای انتخاب ما معیارهای استاندارد باشد. آیا همه آدمهای خوب و مورد احترام در جامعه مناسب نمایندگی مجلس هستند؟
قطعاً پاسخ این پرسش، «خیر»است.
یا برعکس آیا تمام آدمهای متخصص و اهل دانش آدمهای خوب و مورد احترام هستند؟! این سؤال هم پاسخش منفی‌است.
متأسفانه خیلی از معیارهای انتحاب ما با هیچ جای دنیا سازگار نیست!
شما یک میکروفون به دست بگیرید و از مردم بپرسید که به چه کسی رأی می‌دهید و چرا ؟
ببینید چه جوابی می‌دهند؟!
کمتر افراد پاسخ خواهند داد که: نامزد مورد نظر من در گذشته خود توانایی‌هایش را نشان داده ، حتی قبل از کاندیداتوری هم در حد توان خود در خدمت مردم بوده و هرچه از دستش بر می‌آمد برای مردم کار کرده‌است. تحصیلات و دانش تخصصی و شخصیت نافذ دارد. مورد اعتماد و پاکدست است. با‌هوش است و بیان تآثیر گذاری دارد. حلال و حرام برایش مهم است. اهل مشورت است و مشاوران دلسوز و کاربلد دارد. آبرو برایش اهمیت دارد. سربلندی کشور در جهان آرزوی اوست. عامل به عدالت است. رشد همه‌جانبه کشور را می‌خواهد. قوانین معلق مانده را می‌داند.شجاعت بیان حرف حق را دارد و…
کمتر کسانی هستندکه در جلسات، از کاندیداها مطالبه‌گری می‌کنند. فقط کف می‌زنند و این‌کار گاهی او را متوهم هم می‌کند.
کمتر کاندیدایی پیدا می‌شود که بگوید من اگر انتحاب شدم با موکلینم در زمینه مواردی که در تخصص آنهاست مشورت خواهم کرد. از تجربه افراد متحصص و اندیشمند در حیطه های مختلف بهره خواهم برد و به لوایحی که احتمالاً به نفع مردم نیست رأی نخواهم داد. ولو اینکه آن لایحه برخلاف میلم تصویب شود . من نمی گذارم آبرویی که در چندین دهه برای خود فراهم کردم در چهار سال از دست بدهم چرا که نهایتاً من باید برگردم به زادگاهم و در میان همین مردم ادامه زندگی بدهم. می‌دانم اگر در پیشگاه مردم شرمنده نباشم در پیشگاه خداوند هم شرمسار نخواهم بود.
بعنوان یک فرهنگی بازنشسته عرض می‌کنم دوستان بیاییم رأی خودمان را ارزان نفروشیم و شایستگان را برگزینیم. نمایندگان منتخب هم بدانند که هر حرفی که می‌زند معمولاً تنها در داخل کشور بازتاب ندارد و در رسانه‌های بین‌المللی نیز منتشر می‌شود. اگر عاقلانه بیاندیشند نمایندگان مجلس مسئولیت سنگینی دارند و اگر بخواهند نماینده واقعی مردم باشند همه نمی‌توانند از عهده آن بر آیند.
نماینده که شدید دیگر مال خودتان نیستید و نظر شخصی معنایی نخواهد داشت.
سخن آخر اینکه پس از دریافت کرسی مجلس در اندیشه تأیید صلاحیت خود به دست مردم باشید.
نام محفوظ
www.ulkamiz.ir
