نگاهی به ثبت نام شادمهر در انتخابات
پایگاه خبری اولکامیز – عطا محمد فروز، فرهنگی: اگر بخواهیم منصفانه قضاوت کنیم آقای شادمهر در بین تمام نمایندگان ادوار مجلس سالم ترین رای را داشت. او نه رای یاشولی های ترکمن را داشت و نه حمایت شورای وحدت طیف مقابل را و نه رای و طرفدار فلان کاندیدا را خرید ونه با تبلیغات میلیاردی توجه افکار عمومی را به خود جلب کرد. او تنها با تکیه به توان خود و با اعتقاد و ایمان به نسل جوان و با کمک یک نوستالژی ۱۹ سال پیش کسوت نمایندگی را به تن کرد.
لکن جبر روزگار این گونه است و این عروس هزار داماد حداقل در این خطه از این مملکت پهناور رسم را بر این گذاشته است که به کسی بیش از۴ سال اعتماد نکند و این در مورد امان قلیچ نیز صادق است.
در ثانی دوران نمایندگی این برادر نیز به تحریم ها و روزگار بی پولی دولت خورد و نتوانست کارنامه شاخصی را برای عرضه به افکار عمومی ارائه دهد.
سوما عزیزانی که این برادر برای مدیریت و صندلی آنها ساعت ها از وقت گرانقدر نمایندگی گنبد مایه گذاشته بود یکی سودای جانشینی او را دارد و دیگری رفیق گرمابه و حمام رقیب دیرین او شده است و آن دیگری هم که از سفره او تناول ها نموده بود بنای انتقاد و قهر و بی مهری را گذاشته است.
ازآن گذشته آن طور که از اخبار بر می آید شاکله دفتر ارتباطات مردمی و تیم رسانه ای او به هم خورده و برخلاف ادوار، مجمع حامیان ایشان درحال حاضر وجود عینی ندارد و در انتصابات جاری ادارات خطی از تفکر شادمهر دیده نمی شود.
و از همه اینها مهمتر دیگر خود این برادر آن شور و نشاط همیشگی ندارد و به نظر می آید گوشه عزلت اختیار نموده است و با ترس از سرنوشت فرجه طیار در انتخابات پیشین راه عبدالله رستگار مبنی بر استراحت چهار ساله را در پیش گرفته باشد.
* انتشار این یادداشت برابر با دیدگاه اولکامیز نمی باشد
آقای افروز سلام انتخابات محلس دو دوره اخیر که طیار و شادمهر منتخب شدند بخوبی برگزار شد و پرونده آن ها هم بسته شد و هر دو سالمترین رای را بقول خودت آوردند اما من و امثال من که با اهالی در کوچه و بازار و محله و خیابان در ارتباط هستیم یک سوال می پرسند که اگر می توانی به آن جواب بده و آن اینکه چرا طیار و شادمهر ضعیف ترین نماینده گنبد هستند ضمن اینکه از اقایان عباسی رستگار مارامایی حسب مورد و بطور نسبی بخوبی یاد می کنند
با توجه به اینکه آقای فروز گزینش افراد مجلس و خبرگان پیشرو را به گونه ای نشان می دهند که فرقی با یک انتخابات آزاد ، سالم و رقابتی ندارد ، مطلب زیر از روزنامه شرق روز دوشنبه ۸ مهر ماه در مصاحبه با آقای علوی تبار گذاشته می شود.
اصلاحات عمدتا دو استراتژی دارد. یکی استراتژی بهبودخواهی است. یعنی اصلاح طلبان تلاش
می کنند وارد حکومت شده و ترکیب آن را تغییر بدهند و از آن طریق شروع به اصلاح کنند. بخشی از
حکومت هم به این نتیجه برسد که برای بقا باید تن به اصلاحات بدهد. این استراتژی بهبودخواهی
حکومتی است. ابزار آن انتخابات است. اصلاح طلبان تلاش می کنند ترکیب نهاد انتخابی را با انتخابات
عوض کنند و با کمک بخشی از حکومت که به ضرورت اصلاح رسید ه است، همکاری کرده و تغییر ایجاد
کند. این استراتژی امروز به مانع خورده است.