به یاد روانشاد یوسف پرویزی( قره بای)

پایگاه خبری اولکامیز – گذشته ام را مرور می کردم تا روز های مستانه وخسمانه زندگی ام را از یاد نبرم
زندگی سراشیبی بسیار تندی است
چه باشتاب از زیر پایم گذر می کند.

برخی نوشته هایم را که مرور میکنم ،چندین سال بزرگ شده اند
هشتم شهریور ۱۳۸۹ اولین ساگرد یوسف دده پرویزی بود.

روانشاد ،با لبی خاموش ونگاهی گویا ،با قدم هایی ارام وخیالی سبک بار ،هر از گاهی از در خانه دل غمگین من گذر می کند.
زخم نگاهش هنوز رنگ نباخته
بغل دستش نشسته بودم
به جایگاه استقرار ،جهت اجرا فرا خوانده بودند
اندکی بی تابی میکرد
هر از گاهی دوتارش را جابجا میکرد تا بنوازد
اجل فرصت نواختن نداد
هنرمند بر جسته اخلاق ورفتار اجتماعی ،تواضع وفروتنی اش در کلام ،جایگاهی خاص در ذهن ما ایجاد کرده
روح وروانش شاد
ارامش ابدی ارزومندیم

چهارشنبه ۳۱ فروردین ۱۴۰۱
۱۸ رمضان
علی بشارتی