ادبیات

همگام با مختومقلی فراغی/ ۱۶

موضوع : دوست

پایگاه خبری اولکامیز – مهندس نورالدین سن سبلی ، نویسنده پرتلاش فرهنگ و ادبیات ترکمن نوشت :

یکی از مهمترین مسائل زندگی هر انسانی محبت و دوستی و تمایلات دوستانه است. این وابستگی در سنین مختلف شکل های گوناگون دارد. در واقع دوستی نشانه ای از اجتماعی بودن انسان است.

محبت یکی از بالاترین نیازهای انسان است و لذا زندگی بدون دوست ،محروم کردن خویش از انرژی مثبت محبت است زیرا دوستان به زندگی ما قوام می بخشند و به آن جلوه ی زیباتری می بخشند.

دیوان اشعار مختومقلی فراغی نیز آکنده از کلمات ” دوست ، یار، یارانلار، دوستلار ” است . او خیلی از اشعارش را خطاب به دوستان سروده است. این موضوع نشان می دهد که “دوستی و دوست داشتن” از نظر ایشان موضوعی مهم و از ضروریات اجتناب ناپذیر زندگی است.

البته اگر کمی جلوتر برویم خواهیم دید که از نظر مختومقلی ،دوستی جوهره ی عشق است. برای مختومقلی دامنه ی تعریف دوست بسیار گسترده است و از فرش تا عرش وسعت دارد.

مختومقلی برای حفظ رابطه ی دوستی اهمیت بسیار قائل است. از نظر ایشان مهمترین اصل دوستی ، اخلاق نیکوست زیرا اخلاق پسندیده و سجایای اخلاقی را قوام دهنده دوستی و اخلاق ناپسند و ویژگی های ناروا را برهم زننده ی دوستی ها می داند.

در شعر ” قارا رنگ بولار” ، معتقد است که شیوه ی ناروا موجب کاستی اعمال و پاداش دو جهان می باشد. در حالی که اخلاق پسندیده، دشمن آدمی را نیز مبدل به دوست می کند:

هر کیشی که یامانلیغا قصد ایلار
ایکی دنیا اوز ایشینا کُست ایلار

یاغشی قیلیق دوشمانینگی دوست ایلار
قیلیغینگ بد بولسا ایشینگ جنگ بولار

انسان خوش مرام و نیکو صفت ، دوستان بسیاری خواهد داشت ولی آدم بد اخلاق حتی محبت برادرش را نیز از دست خواهد داد:

مختومقلی جان میهمان دیر گوره لاش
یاغشا دوست کوپ، یامان بولسانگ یوق قارداش

او معتقد است کسانی که از تعلیم دانایان پند گیرند، شرمنده ی روزگاران نخواهند گشت و اینگونه ما را به رفتار درست دعوت می کند و می گوید که اخلاق ناپسند، دوست را نیز دشمن خواهد کرد:

خور قالماز آلانلار بیلندن بیلیک
دوستی دوشمان ادر بولسا بد قیلیق

کلام ناروا تو را از دوست خوب و مهربان جدا خواهد کرد و این گناهی نابخشودنی است:
یامان سوز آییرار یاغشی دوستونگدان
گناهینگ آغرامی باسار اوستونگدان

مختومقلی عالم دوستی را صرفاً برای رابطه ی انسان با انسان و انسان با خدا قبول دارد و برای دنیا دوستی و حرص و طمع ،ارزشی قائل نیست:

ییگیت لر سوزومه بیر قولاق آسینگ
دنیا دوست لوغینینگ طاماسین کسینگ
قایسی یان موپ بولسا عشقینگ هوسینگ
یاتسانگ تورسانگ خیالینگدان گیتمز هیچ

زیرا دوستی دنیا را ناپایدار می شمارد:

هر کیم الین سرر فانی جهانا
ساغلیقدا جفا بییربوشیرین جانا
بو دنیا بیل باغلان قالار زیانا
دنیا دوستلوغینا بیتیپ بولمایار

و لذا دوستان را در این مسیر بی بازگشت، به جای دنیادوستی ، به خیر و احسان ، دعوت می کند و سرمایه ی اصلی آدمی را مهربانی و گذشت می داند:

یوق وفاسی دوستلار،فانی دنیانینگ
اولینچانگ ترک اتمه خیر و احسانینگ
بارغاندان گلماگه یوق دور امکانینگ
اینان بو سوزلرنینگ یالانی بولماز

www.ulkamiz.ir


نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا