پویش «نه به تصادف»؛ امیدی برای جادههای مرگبار گلستان

پایگاه خبری اولکامیز – تصور کنید جوانی پرشور، کلاه ایمنی را کنار میزند، باد خنک بهار گلستان موهایش را نوازش میدهد و با موتورسیکلتش به دل جاده میزند. اما این تصویر زیبا، گاهی در کسری از ثانیه به فاجعهای دلخراش تبدیل میشود؛ صحنهای که در خطه سرسبز گلستان بارها تکرار شده و قلب خانوادهها را شکسته است.
به گزارش ایرنا، تصادفات موتورسیکلت، معضلی دیرینه در این استان، هر سال جان و مال بسیاری را میبلعد و حالا با پویش «نه به تصادف» که از سوی رئیسجمهور مطرح شده، روزنهای از امید برای تغییر این داستان تلخ باز شده است.
در گلستان، بیش از ۲۳۰ هزار موتورسیکلت خیابانها و جادهها را پر کردهاند که ۵۰ هزارتا حتی پلاک ندارند! اینجا، از هر ۱۰ تصادف، هفت مورد به اشتباه انسانی برمیگردد و ۵۳ درصد فوتیها و مجروحان، قربانی استفاده نادرست از همین موتورها هستند.
گلستان در رده سه استان اول کشور در مرگومیر ناشی از تصادفات موتورسیکلت ایستاده و این آمار، زنگ خطری است که نمیتوان نادیده گرفت. اما چرا این اتفاق میافتد؟ بیتوجهی به قوانین، کمبود کلاه ایمنی و فرهنگ رانندگی ضعیف، مثلثی مرگبار ساختهاند که هر روز قربانی میگیرد.
پویش «نه به تصادف»؛ فرصتی برای نجات
وقتی رئیسجمهور پویش «نه به تصادف» را مطرح کرد، گویی نوری در انتهای این تونل تاریک روشن شد. دستگاههای گلستان حالا فرصت دارند تا با همکاری و جدیت، این استان را به الگویی برای ایمنی جادهای تبدیل کنند.
بیش از پنج هزار و ۲۵۰ کیلومتر جاده در انتظار تصمیمات هوشمندانه و اقدامات عملی است تا دیگر شاهد اشک مادران و حسرت پدران نباشیم.
آموزش، کلید قفل این بحران
مدیرکل راهداری و حملونقل جادهای گلستان، دست روی زخم کهنه گذاشت: آموزش، اولویت ماست.
عادل مصدقی از برگزاری ۶۶ همایش آموزشی در سال جاری میگوید که پنج هزار و ۵۰۰ موتورسوار را زیر چتر آگاهی بردهاند اما این فقط بزرگسالان نیستند؛ ۴۹ همایش برای سه هزار و ۹۰۰ دانشآموز هم برگزار شده تا نسل بعدی، با فرهنگ ترافیکی بزرگ شود.
وی اضافه کرد: برای نوروز ۱۴۰۴، طرح آموزش مسافران در پایانهها و پاسگاههای پلیس راه را کلید میزنیم. این بار، همه را غافلگیر میکنیم!
زیرساختها هم باید فریاد بزنند: ایمنی!
جادههای گلستان فقط به آموزش نیاز ندارند؛ زیرساختها هم باید نفس بکشند. نصب تابلوهای هشدار، خطکشیها، آسفالت تازه، روشنایی محورها و رفع نقاط حادثهخیز، بخشی از تلاشهایی است که راهداری آغاز کرده اما کارشناسان میگویند: «بیایید مسیرهای اختصاصی برای موتورها بسازیم، سرعتکاهها را بیشتر کنیم و دوربینهای هوشمند را به کار بگیریم.» اینها همان تغییراتی است که میتواند جانها را نجات دهد.
داستانی از یک جاده و یک تصمیم
روزی در روستایی نزدیک گرگان، پسری ۱۷ ساله با موتور قراضه پدرش به سمت مزرعه رفت. سرعت زیاد، جاده باریک و کلاهی که هرگز سرش نبود، او را برای همیشه از خانوادهاش گرفت.
این داستان، فقط یک نفر نیست؛ صدها خانواده در گلستان چنین خاطراتی را با اشک روایت میکنند. حالا وقتش است که قصه عوض شود.
پلیس راه با حضور پررنگتر، جریمههای سفتوسختتر برای تخلفات و تشویق به استفاده از کلاه ایمنی، میتواند قهرمان این داستان جدید باشد.
راهکارهایی برای فردا
چرا فقط موتور؟ بیایید حملونقل عمومی را تقویت کنیم، دوچرخهسواری را ترویج دهیم و برای جوانها پیستهای موتورسواری بسازیم تا انرژیشان را آنجا خالی کنند. رسانهها و شبکههای اجتماعی هم باید بلندگو شوند؛ از اینستاگرام تا تلگرام، همه باید فریاد بزنند: «با ایمنی بران، زنده بمان!»
گلستان، آماده تغییر باش
این استان دو میلیونی که کشاورزی خون رگهایش است، به خاطر طبیعت بکر، شهرهای نزدیک به هم و موتورهای ارزان، بهشت موتورسواران شده اما این بهشت نباید به جهنم تصادفات تبدیل شود.
جمعآوری دادهها، تحلیل دقیق و نگاه به تجربههای موفق دیگر استانها و حتی کشورهای دیگر، میتواند نقشه راه گلستان باشد. پویش «نه به تصادف» فقط یک شعار نیست؛ فرصتی است تا جان مردم را نجات دهیم.
جادههای گلستان منتظرند. موتورها منتظرند و مردم، منتظر روزی که دیگر صدای آژیر آمبولانس، خواب شبانهشان را آشوب نکند. آیا این داستان، پایان خوشی خواهد داشت؟ همه چیز به ما بستگی دارد.
www.ulkamiz.ir